Τετάρτη, 8 Ιουνίου 2011 / tromaktiko blogspot
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας της Κυριακής ήταν άνευ προηγουμένου…
Ζούμε, πράγματι, στιγμές, που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην Ιστορία της σύγχρονης «μεταπολιτευτικής» Ελλάδας και θα καθορίσουν την μετέπειτα πορεία της!
Οι δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, οι επαχθείς όροι του Μνημονίου, οι παράλογες επιταγές και απαιτήσεις της τρόικας «πέτυχαν» όχι μόνο να «αγανακτίσουν» τους Έλληνες, αλλά κάτι πολύ πιο σπουδαίο: να ΕΝΩΣΟΥΝ τον ελληνικό λαό!
Οι διαχωριστικές γραμμές σβήνουν, οι όποιες διαφορές εξανεμίζονται, ο ακραίος κομματισμός υποχωρεί, ο «ωχαδερφισμός» καταρρέει, η απάθεια και η αδιαφορία δίνουν τη θέση τους στον προβληματισμό και τη δράση, ο εγωισμός υποκλίνεται στην ανάγκη για κοινό αγώνα και συλλογική προσπάθεια.
Η γενιά του «καναπέ» και «του φραπέ» επιτέλους σηκώθηκε όρθια! Ξύπνησε από το βαθύ της ύπνο! Αναστήθηκε από το λήθαργό της!
Το κίνημα των «αγανακτισμένων» δυναμώνει μέρα με τη μέρα και γίνεται Ρεύμα. Ένα ρεύμα αφύπνισης, ένα ρεύμα δράσης, ένα ρεύμα ειρηνικό και πανεθνικό!
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα των «αγανακτισμένων» δεν είναι απλά και μόνο η «αγανάκτηση». Είναι κυρίως η αγάπη για την πατρίδα, η αγάπη για την Ελλάδα!
Είναι ένα κίνημα, που διαμορφώνεται όχι για να δηλώσει μόνο την «αγανάκτηση», αλλά προπαντός για να διαδηλώσει τον πατριωτισμό, την ομόνοια, την ομοψυχία, την εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων! Όλων των Ελλήνων χωρίς διακρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αποκλεισμούς!
Είναι ένα κίνημα χωρίς ηγέτες, χωρίς στρατηγούς, χωρίς προέδρους, χωρίς διοικητές, χωρίς συμβούλους, χωρίς διευθυντές, χωρίς πολιτευτές, χωρίς αυλικούς, χωρίς αξιωματούχους, χωρίς συνέδρους, χωρίς υπουργούς, χωρίς γραμματείς και Φαρισαίους…
Είναι ένα κίνημα, που στην κορυφή, στο κέντρο και στη βάση του, βρίσκεται ένα πρόσωπο, το ίδιο πρόσωπο: το πρόσωπο του Έλληνα πολίτη, που βλέπει τη χώρα του να εξευτελίζεται, να οδηγείται στον οικονομικό μαρασμό και να βγάζει στο σφυρί όχι μόνο την περιουσία της, αλλά και την εθνική της κυριαρχία!
Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται στους δρόμους και στις πλατείες για να δώσει αυτός τη λύση, για να πάρει τις τύχες της Ελλάδας στα δικά του χέρια!
Τα κλειδιά της χώρας βρίσκονται εδώ και ένα χρόνο στις τσέπες των τροικανών. Είναι καιρός να τα πάρουμε πίσω! Κι αν αρνηθούν να μας τα επιστρέψουν, τότε υπάρχει διέξοδος: Ας αλλάξουμε τις κλειδαριές!!
Αυτό το κίνημα ενσαρκώνει, δίνει σάρκα και οστά στην έννοια της «δημοκρατίας». Πηγάζει μέσα από το λαό και υπάρχει για το λαό! Είναι η προσωποποίηση του ίδιου του Λαού!
Είναι θαυμάσιο, είναι μεγαλειώδες, είναι η «κατάκτηση» της Ελλάδας του 21ου αιώνα! Είναι το αντίδοτο στην εθνική μας «δηλητηρίαση»! Είναι το ξυπνητήρι στην εθνική μας «ραστώνη»! Είναι η απάντηση σε όλους εκείνους, που νόμιζαν ότι είχαμε ξεχάσει τους αριστουργηματικούς στίχους: «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…».
Κάποιοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι το κίνημα των «αγανακτισμένων» απειλεί τη Δημοκρατία!
Μα, είναι δυνατόν η ίδια η Δημοκρατία να απειλεί τον εαυτό της;
Κάποιοι άλλοι ψιθυρίζουν ότι το κίνημα φέρνει τα τανκ προ των πυλών του Κοινοβουλίου!
Μα, ο ελληνικός λαός είναι ο κυρίαρχος και είναι ο μόνος, που μπορεί να διαφυλάξει και να υπερασπισθεί το Πολίτευμα έναντι οποιουδήποτε «εσωτερικού» ή «εξωτερικού» εχθρού!
Δεν δικαιούται κανένας Έλληνας να κινδυνολογεί και ακόμη περισσότερο να προσπαθεί να απαξιώσει και να δυσφημίσει την παλλαϊκή ειρηνική διαμαρτυρία των Ελλήνων!
Οι τροικανοί έπαιξαν και έχασαν! Πόνταραν στην αποδυνάμωση του Ελληνικού λαού μέσα από μια πολιτική εξαθλίωσης. Ωστόσο, το «χαρτί» της ομοψυχίας και της εθνικής ενότητας είναι πολύ πιο ισχυρό από κάθε Μνημόνιο και οποιαδήποτε συμφωνία εξόντωσης ενός λαού!
Το μήνυμα είναι ένα: Είμαστε εδώ! Είμαστε δυνατοί! Είμαστε όλοι μαζί αφήνοντας στην άκρη αντιπαλότητες και αντιπαραθέσεις του χθες!
Στις πλατείες οι κομματικές ταυτότητες δεν αναγνωρίζονται, οι κομματικές ταμπέλες ξεθωριάζουν και οι κομματικές σημαίες κατεβαίνουν. Υψώνεται μία και μοναδική σημαία: Η σημαία της Ελλάδας… Η γαλανόλευκη, που μας χωράει όλους, που μας αγκαλιάζει όλους, που μας εμπνέει όλους, που μας δυναμώνει όλους!
Ο Πρωθυπουργός ζητά εναγωνίως «συναίνεση»: Ιδού η συναίνεση, ιδού η συνεννόηση, ιδού η εθνική ομοψυχία, ιδού η ενότητα του Ελληνικού λαού!
Το κίνημα των «αγανακτισμένων» είναι αυτό, που χρειάζεται ο Πρωθυπουργός! Είναι το βαρύ όπλο στην διαπραγματευτική του φαρέτρα, είναι το πολύτιμο εφόδιο στη βαλίτσα του, είναι ο «Άσσος» στο μανίκι του προκειμένου να πει ΟΧΙ στα σχέδια της τρόικας, ΟΧΙ σε ένα Μνημόνιο, που αφανίζει οικονομικά τους Έλληνες, ΟΧΙ στην υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, ΟΧΙ στην απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας!
Με σύμμαχο το λαμπρό κίνημα των «αγανακτισμένων» ο Πρωθυπουργός μπορεί να διαπραγματευθεί σθεναρά την αλλαγής πλεύσης, την αλλαγή πορείας, την αλλαγή ρότας, την αλλαγή των όρων του Μνημονίου, το οποίο ούτως ή άλλως απέτυχε παταγωδώς να βελτιώσει τη θέση της χώρας!
Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν οι «αγανακτισμένοι» Έλληνες μέσα από τις μεγαλειώδεις και ανεπανάληπτες παλλαϊκές συγκεντρώσεις! Το μήνυμα της ΑΛΛΑΓΗΣ!
Όταν, όμως αναζητά κανείς «συμφωνία» όχι στα «ΟΧΙ», που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά στο αβασάνιστο «ΝΑΙ» σε οτιδήποτε μας σερβίρει η τρόικα και στην ισοπέδωση των πάντων, τότε αντιλαμβανόμαστε όλοι γιατί το κίνημα των «αγανακτισμένων» αρχίζει να γίνεται για κάποιους «ενοχλητικό» και «φορτικό»…
ΦτΣ 117