FtS111
Joachim Czichos
Η κατανάλωση αλκοόλ μειώνει τον κίνδυνο ασθένειας και τα συμπτώματα χρόνιας αρτηριακής στένωσης.
Με μία μέτρια κατανάλωση αλκοόλ περιορίζεται ο κίνδυνος των ασθενών από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Ασθενείς που ήδη υποφέρουν από επώδυνη αρτηριακή στένωση, μπορούν έτσι και κατά πάσα πιθανότητα να καταπραΰνουν τον πόνο τους, αναφέρουν βρετανοί γιατροί στο επιστημονικό περιοδικό “Reumatology”. Ωστόσο οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη πώς πραγματοποιείται η θετική επίδραση του αλκοόλ, ποια είδη αλκοολούχων ποτών ενδείκνυνται καλύτερα και ποια δοσολογία θα ήταν ιδανική.
«Είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται μία αντίστροφη σχέση εξαρτώμενη από τη δόση μεταξύ της συχνότητας της κατανάλωσης αλκοόλ και της επιβάρυνσης μίας ρευματοειδούς αρθρίτιδας στους ανθρώπους», λέγει ο James Maxwell από το University of Sheffield. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του ρώτησαν εν συνεχεία 873 πάσχοντες και 1004 μέλη δείγματος, πόσο συχνά κατανάλωσαν αλκοόλ στον αμέσως προηγούμενο μήνα. Σε σχέση με τα εκάστοτε ιατρικά δεδομένα επιβεβαιώθηκαν τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών, όπου η κατανάλωση αλκοόλ συνδέεται με ένα μικρότερο κίνδυνο ασθένειας. Άνθρωποι που δεν κατανάλωσαν καθόλου αλκοόλ, είχαν έναν κίνδυνο τέσσερις φορές υψηλότερο να ασθενήσουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, απ’ ό,τι εκείνοι που κάτι περισσότερο από δέκα μέρες στο μήνα κατανάλωσαν αλκοολούχα ποτά.
Αλλά επίσης και οι ήδη πάσχοντες κερδίζουν προφανώς από την απόλαυση του αλκοόλ: Οι ακτινογραφίες έδειξαν μικρότερες αρτηριακές βλάβες, εξετάσεις αίματος έδωσαν τιμές που παρέπεμπαν σε ασθενέστερες αντιδράσεις στένωσης και οι ασθενείς παραπονούνταν λιγότερο για πόνους και μειωμένη δυνατότητα κίνησης στις κλειδώσεις. Αν και στη διάθεση των ερευνητών τέθηκαν μόνον στοιχεία ως προς την συχνότητα, αλλά όχι ως προς την ποσότητα κατανάλωσης αλκοόλ, ο συσχετισμός ήταν σαφής. Υπάρχουν αποδείξεις ότι το αλκοόλ υποκινεί το σύστημα ανοσίας κι έτσι μπορεί να επηρεαστεί μία ρευματοειδής αρθρίτις», λέγει ο Maxwell. Η ανασταλτική στένωση και ο πόνος θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι καθησυχάζουν με την επίδραση του αλκοόλ αποδυναμώνοντας του συμπτώματα της ασθένειας. Αλλά για να ελεγχθούν αυτές οι εικασίες, φαίνονται απαραίτητες παραπέρα μελέτες.
Ως αιτίες μίας χρόνιας αρτηριακής στένωσης μπαίνουν σε συζήτηση τόσο οι γενετικοί παράγοντες, όσον επίσης και οι επιδράσεις του περιβάλλοντος που έχουν ως επακόλουθο την ελλιπή ρύθμιση του συστήματος ανοσίας. Η ρευματοειδής αρθρίτις που ονομάζεται επίσης πολυαρθρίτις, οδηγεί σε προϊούσα αρτηριακή εμπλοκή. Προ παντός πλήττονται οι κλειδώσεις στα χέρια και τα πόδια. Σαν τυπικά χαρακτηριστικά προσμετρώνται η πρωινή δυσκαμψία που μας εμποδίζει, το επώδυνο πρήξιμο στις κλειδώσεις και οι βλάβες σ’ αυτές που είναι ορατές μέσω ακτινογραφίας.