FtS104
Κάτω από το κλίμα των ημερών ο Γιάννης Ξανθούλης διάβασε (11.10.2008) σε εκπομπή που παρουσιάζει στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, μία διασκευή του γνωστού σε όλους μας ποιήματος από τα θρανία του δημοτικού σχολείου Σκαμνού, του Πολέμη (αν θυμάμαι καλά). Το πόνημα πιστώνεται στην συμπολίτισσα κα Σιλάνα Σαλιάγκου.
Το βρήκαμε στην Ελευθεροτυπία (11.10.2008 σελ.: 4) και το καταχωρούμε για να φωτογραφίσουμε κατά κάποιο τρόπο τα ήθη του καιρού μας:
Πατρίδα έχω τα βουνά
τις λίμνες και τ’ αγκάθια
τα βοσκοτόπια τα χλοερά
κι ΟΛΑ τα κατακάθια.
Πατρίδα μου ο Καραμανλής
ο Θέμος και οι φόροι
το βλέμμα του Ρουσσόπουλου
του Μητσοτάκη η κόρη.
Πατρίδα μου η Πάρνηθα
που κάρβουνο έχει γίνει,
πατρίδα μου ο ανεύθυνος
που δεν σηκώνει ευθύνη.
Πατρίδα μου είναι οι θάλασσες
κι όλα τα ξερονήσια
που επιτελείται τουρισμός
και ξέφρενα γαμήσια.
Πατρίδα μου είναι ο Εφραίμ
οι βίλες και οι πισίνες.
Η Κλυταιμνήστρα που έγινε
φόνισσα στις Μυκήνες.
Πατρίδα μου είναι οι Υπουργοί
η Ζήμενς κι ο Τσουκάτος
της Βιστονίδας το νερό
οι όχθες ΚΑΙ ο πάτος.
Πατρίδα μου είναι ο Πάγκαλος
ο Γιώργος κι ο Βαγγέλαρος
κι ο Βουλγαράκης με μαγιό
ακτήμονας και παίδαρος.
Πατρίδα μου το Ψυχικό
που όποιος το περπατήσει
θα νοιώσει πως ανήκουμε
ΑΛΗΘΙΝΑ στη Δύση.
Πατρίδα μου η Αχαρνών
κι η πλάζα Κουμουνδούρου
κάθε γωνιά κι ένας καημός
και το άρωμα του .. ΟΥΡΟΥ
Πατρίδα μου τα Ζωνιανά
κι κουμπαροκουμπάρος
που στάζει από λεβεντιά
και τον φοβάται ο Χάρος.
Πατρίδα μου το μπάχαλο
και στον τομέα ΥΓΕΙΑ
όπου ο ασθενής παίρνει σειρά
για την Αχερουσία.
Πατρίδα μου η σύνταξη
και η πείνα που θερίζει
κι ενώ ο κόσμος χάνεται
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ… το χτενίζει.
Πατρίδα μου το μακιγιάζ
των πάντων κι όπως λάχει,
και ο Λεωνίδας στα στενά
που έπεσε στη μάχη.
Πατρίδα μου οι δικαστές
και οι φυλακές που πήξαν’
του απελπισμένου η φωνή
που λάθος τον πηδήξαν’.
Πατρίδα μου τα νιάτα μας
με τα εφτακόσια Ευρώ
που τη βολεύουν άνετα
με πίτσα και νερό.
Πατρίδα μου η Ολυμπιακή
που με φτερά σπασμένα
την πάν’ για ΠΑΡΘΕΝΟΡΡΑΦΗ
να πουληθεί … παρθένα.
Πατρίδα μου έχω τα σχολειά
που φουλ για φούντο πάνε
και οι φοιτητές μαθαίνουνε
εγκαίρως να γερνάνε.
Πατρίδα μου ο Άδωνις
που με φωνή σοπράνο
διαλαλεί τις παπαριές
και βγαίνει κι από πάνω.
Πατρίδα μου οι λιπαρές
κοιλάρες των Ελλήνων
τα τέσσερα επί τέσσερα
και η δόξα των κρετίνων.
Πατρίδα μου τα διόδια
και η κόκα που ρουφάμε
ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΠΑΣΤΡΑ, ΠΟΥΤΑΝΙΑ
ωραία δεν περνάμε;
Πατρίδα μου οι πάπαρδοι
που με την αγιαστούρα
εγκαινιάζουν στη Βουλή
τη νέα σεζόν – μαστούρα.
Πατρίδα μου έχω τη σιωπή
και το δωμάτιό μου
τον θρήνο της γειτόνισσας
μες στο, φωταγωγό μου.
Πατρίδα μου έχω μια στιγμή
του ξύπνιου και τ’ ονείρου
και ψάχνω στο τηλέφωνο
τα εγγόνια του Ομήρου.
Πατρίδα μου είναι ο καφές
και η τηλεόρασή μου …
Θα πάω στον οφθαλμίατρο
να δει την όρασή μου …