FtS99

του κ. Αδάμ Αδάμ
Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών

Κατά τον Πλάτωνα η φράση «όμοιος ομοίω αεί πελάζει», δηλ. «ο όμοιος συναναστρέφεται πάντα με τον όμοιο», ειπώθηκε από τον νεαρό τραγωδό Αγάθωνα κατά τη διάρκεια συμποσίου, όπου οι παριστάμενοι, μεταξύ αυτών και ο Σωκράτης, συζητούσαν για τον ορισμό, τις ιδιότητες και τις αρετές του έρωτα.

Ωστόσο, η θέση πως οι άνθρωποι έχουν την τάση να συναναστρέφονται με όσους έχουν κοινά χαρακτηριστικά έχει παλαιότερες καταβολές. Ο Όμηρος αναφέρει την αρχαία παροιμία «αεί το όμοιον άγει ο θεός εις το ομοίον» (Οδύσσεια, ρ 218), δηλ. πάντοτε ο θεός οδηγεί το όμοιο στο όμοιο.

Οι άνθρωποι συνηθίζουν να συναναστρέφονται τους ομοίους τους. Ο καθένας προτιμά τη συναναστροφή ανθρώπου με τον όποίον έχει κοινά χαρακτηριστικά, κοινές ιδιότητες. Οι φράσεις «βρήκε ο Φίλιππας τον Ναθαναήλ», «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι», «ο όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα», «είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του», επιβεβαιώνουν την ιδιαιτερότητα αυτή που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο.