FtS97

Δεν θα συμφωνήσουμε με την διάχυτη εντύπωση που θέλει με μία ισοπεδωτική αντίληψη όλους συλλήβδην τους πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων κλπ. Μερικοί μάλιστα στην υπερβολή τους απάνω, φθάνουν στο σημείο να θεωρούν την πολιτική και τους πολιτικούς ως κάτι περίπου ανυπόληπτο . Ακόμη και από πρόσωπα της ευρύτερης δημοσιότητας ακούγονται σκληρές εκφράσεις. Έγινε λόγος για «χάσκακες » και «τετρακομματική χωματερή των Αθηνών» (καθηγητής Ζουράρις). Τέως υπουργός (Πέτρος Τατούλης) καυτηρίασε τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων των μελών της κυβέρνησης μιλώντας για «χατμάνους » και «Καίσαρες», τη δε πλειοψηφία των βουλευτών ως «μαριονέτες». Μπορεί επάλληλα περιστατικά να δικαιολογούν την απαξία και απογοήτευση, αλλά δε θα δεχθούμε ότι μόνον κάποιος συγκεκριμένος κομματικός σχηματισμός φιλοξενεί στις τάξεις του τους έντιμους και ικανούς.

Έντιμοι και ικανοί υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, αρκεί να τους αναζητήσει κανείς. Κάθε πολιτικό κόμμα εκπέμπει το δικό του μήνυμα που είναι άξιο προσοχής και σεβασμού. Το πρόβλημα, και ίσως το δράμα του τόπου μας ξεκινάει από την έλλειψη θάρρους και αποφασιστικότητας να διαφοροποιούνται οι έντιμοι και ικανοί από τους υπόλοιπους. Η αντίληψη περί κομματικής πειθαρχίας πειθαναγκάζει και μετατρέπει τους άξιους πολιτικούς σε άβουλα μέλη μίας κομματικής ομάδας, -λέγε κάστας ή αγέλης- ακόμα και αν υπηρετούνται ταπεινοί στόχοι, όπως είναι η καθοιονδήποτε τρόπο αγκίστρωση στην εξουσία και τη νομή της. Αυτή η νοσηρή και ανέντιμη στάση που αποκαλύπτει έλλειψη πατριωτισμού και λεβεντιάς, υποβαθμίζει πράγματι ολόκληρη την πολιτική ζωή.

Ο θεσμός που υιοθετήθηκε προ ετών, να μην ασκούν επάγγελμα οι βουλευτές, αποδείχθηκε καταστρεπτικός, καθώς μετατρέπει την πολιτική σε επάγγελμα, που είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στα κοινά. Αποκλείει άξιους και δοκιμασμένους συμπολίτες μας από τη δυνατότητα να χειρισθούν με επιτυχία τα μεγάλα ζητήματα της πατρίδας μας και στη θέση τους βάζει ανεπάγγελτους και ανίκανους, επαγγελματίες της πολιτικής, που δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο εργασίας και, όπως είναι φυσικό επόμενο, βλάπτουν τον τόπο. Αυτή η ίδια πρακτική έχει καθιερώσει την οικογενειοκρατία που μας κατατάσσει σε ένα τριτοκοσμικό σκηνικό. Δεν είναι λάθος αυτό που μας προσάπτουν, ότι κάπου η κατάσταση στη χώρα μας μοιάζει με το καθεστώς της βασιλείας, αν και τυπικά την αποκηρύξαμε.

***
Ωστόσο σε πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ελευθεροτυπία 25-26.04.2008) μεταξύ των νέων , δίδεται η απάντηση με το συντριπτικό ποσοστό του 89,8% ότι δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς και τους βουλευτές. Παρά ταύτα , αυτοί που προκαλούν, δεν δείχνουν ίχνος συστολής. Αφ ής έλαβαν ψήφο στις τελευταίες εκλογές, εφαρμόζουν το γνωστό: «Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»
Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας Πάπυρος, Τόμος 13ος, σελ.: 316. χάσκακας ο / χάσκαξ –ακος (ΝΜ)- (σκωπτ.) αυτός που μένει με το στόμα ανοικτό ενώ παρακολουθεί κάτι, ανόητος, ευήθης [Ετυμολ. < χασκ-άζω + επίθημα –αξ (πρβλ. σύρφ-αξ, χαύν-αξ). Το επίθημα –αξ προσδίδει στη Α. μειωτική σημ.]
Προφανώς ο καθηγητής εξήρεσε το κόμμα ΛΑΟΣ, επηρεασμένος από τις υπερθνικιστικές κορώνες του χώρου αυτού. Εδώ η θέση του δεν συμπλέει με την συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Τα υπόλοιπα, αν και αιχμηρά, συζητούνται.
Λεξικό Πάπυρος. ως άνω, σελ. 319: χατμάνος και χετμάν και χετμάνος, ο (Ν)- (στους Κοζάκους) 1. τίτλος συγγενής προς αυτόν του αταμάνου 2. (φρ.) «χετμάν βιέλκι»: ο ηγέτης των στρατιωτικών δυνάμεων και ο διοικητής στο πεδίο της μάχης, όταν απουσίαζε ο βασιλιάς. [Ετυμολ. <αγγλ. hetman < πολων. hauptman < γερμ. Hauptmann «λογαγός»]