20130624

«Θέλομεν την κατάργησιν της βουλευτικής φεουδαρχίας, η οποία ζει και υφίσταται λεηλατούσα και διαρπάζουσα τα δημόσια. Θέλομεν διοίκησιν, όχι κλεφτοκοτάδων, λαφηραγωγών του Ταμείου, τυραννικήν των πολιτών… Θέλομεν τα εκατομμύρια του λαού να μη διαρπάζωνται από τας ατίμους συμμορίας των κομμάτων και των Αυλών… Θέλομεν να είμεθα ο πρώτος λαός της Ανατολής και να φέρομεν υπερήφανα το τιμημένον όνομά μας. Αυτά δεν γίνονται με τις κοπριές των κομμάτων της ατιμίας και της φαυλότητας. Θέλουν άνδρας, θέλουν πατριώτας, θέλουν τιμήν και χαραχτήρα»

Πηγή: Επανάσταση του 1909, Ανακοίνωση της Διοικούσας Επιτροπής του Στρατιωτικού Συνδέσμου
Το σκηνικό διαδραματίζεται σε μία ακόμη περίοδο βαθιάς σήψης και παρακμής με πρωθυπουργό τον Θεοτόκη, έναν πιστό βασιλόφρονα που όμως δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υπερασπισθεί τα δίκαια του Έθνους. Ένα Βασιλιά [Κωνσταντίνο] που ασκούσε εξωτερική πολιτική της συμφοράς και ηγείτο του στρατεύματος με κλίκες και φατρίες. Ένα πολιτικό σύστημα καθολοκληρίαν άχρηστο και επιζήμιο για τον τόπο.
Την υπόθεση πήραν στα χέρια τους αγνοί νεαροί αξιωματικού του στρατού που κόντρα στις κινήσεις άλλων κύκλων-, φιλοβασιλικών, έταξαν σαν στόχο τους να καλέσουν το Βενιζέλο από την Κρήτη, που τελούσε υπό Οθωμανική Κυριαρχία, να αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Να υπάρχει άραγε σήμερα κάπου ένας Βενιζέλος;
Να υπάρχουν άραγε σήμερα τέτοιες υγιείς δυνάμεις με υπέρτερα ιδανικά να σώσουν την πατρίδα;