20140228

Πηγή: http://www.narthakion.com/ereuna.html

Το Κυκλώπειο τείχος του κάστρου Λιμογαρδίου, που πρέπει να είναι η Ακρόπολη της Φθίας, έχει έκταση 46.000 τ.μ., ενώ η ακρόπολη των Μυκηνών 26.000 τ.μ., που αυτό και μόνο το γεγονός, αποδεικνύει ότι αποτελεί μνημείο ακροπόλεως μεγάλου αρχαίου βασιλείου.

Όπως αναφέρεται στο Αρ. Πρωτ. ΥΠ.ΠΟ./Γ.Υ./Κ.Ε./200/24/-4-2001 προς τη Βουλή των Ελλήνων, το κάστρο Λιμογαρδίου κατέχει επίκαιρη θέση στην απόληξη της Όθρυς, με πανοραμική θέα στην κοιλάδα του Σπερχειού και ότι σε πρόσφατες ανασκαφές που έγιναν έξω από το τείχος, έφεραν στο φως αξιόλογα ταφικά μνημεία.

Στο εσωτερικό του τείχους υπάρχουν πολλά κυκλικά οικοδομικά λείψανα. Σε δύο που έχουν ανασκαφεί, στο ένα βρέθηκε μαρμάρινο λιοντάρι και χάλκινες αιχμές δόρατος κατά τις πληροφορίες μας, και το άλλο ήταν φούρνος επεξεργασίας χαλκού. Έχει δε επισημανθεί, μεγάλος λαξευτός τάφος, κατά πάσα πιθανότητα ασύλητος, ο οποίος θα πρέπει να είναι του Πηλέα ή του Αχιλλέα στο χώρο που εντοπίζεται.

Ηκύρια επικράτεια του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον Όμηρο (Ιλ. Β 681) είχε τις πόλεις: Πελασγικό Άργος, την Άλο, την Αλόπη, την Τραχίνα, την Φθία και την Ελλάδα. Κατά τον Αριστοτέλη όμως (Πολιτ. Γ 16.5) και το Στράβωνα (Θ.C. 432.7), η επικράτειά του ήταν ευρύτερη, με επικυριαρχία που διατηρούσε σε γειτονικές περιοχές, στις οποίες είχε παραχωρήσει εξουσίες σε τοπικούς αρχηγούς. Στο χάρτη της Φθιώτιδος, με κίτρινους κύκλους σημειώνονται οι έξι πόλεις του Αχιλλέα και με διακεκομμένες γραμμές η επικυριαρχία του.

Οι περιοχές με δοτή εξουσία από τον Πηλέα είναι:

Χάρτης επικράτειας Αχιλλέα

1. Της Δολοπίας στη δυτική Φθιώτιδα, που δόθηκε στο Φοίνικα (Ιλ. Ι 484).
2. Της Ανδρώνας στην ανατολική Φθιώτιδα που δόθηκε στον Πρωτεσίλαο (Ιλ. Β 625, Στράβωνας Θ.C. 432.7).
3. Της Οπούντας στη νοτιοανατολική Φθιώτιδα που δόθηκε στον Αίαντα(Ιλ. 527, Αριστοτέλης Πολιτ. Γ. 15.7).
4. Της Θαυμακίας στη βόρειο Φθιώτιδα που δόθηκε στον Φιλοκτήτη (Ιλ. Β 716, Στράβωνας Θ.C. 432.7).
5. Για τα Ν.Δ. όρια της επικράτειάς του, δεν υπάρχουν μαρτυρίες παραχωρήσεως εξουσίας στους αρχηγούς Σχέδιο και Επίστροφο της Φωκίδος (Ιλ. Β 517).
6. Παρατηρείται στο χάρτη, πως ολόγυρα, στα τρία σημεία του ορίζοντα υπήρχαν επικυριαρχίες, πιθανώς και στο τέταρτο, που εξασφάλιζαν την άμυνα στο βασίλειο του Αχιλλέα.

Τοπογραφικό διάγραμμα ακρόπολης.

Στην ακρόπολη του κάστρου Λιμογαρδίου, κατά πάσα βεβαιότητα βρισκόταν η “Φθία” σε υψόμετρο 860 μέτρων, στο στρατηγικότερο σημείο ελέγχου της κοιλάδας του Σπερχειού και από την ακρόπολη, που υπάρχουν απομεινάρια του ανακτόρου, φαίνονται όλες οι πόλεις της Επικράτειας του Αχιλλέα (Ιλ. Β 681), καθώς και οι περιοχές που παραχωρήθηκε η εξουσία σε τοπικούς αρχηγούς, πλην της Θαυμακίας.

Μετά την κατάληψη και την καταστροφή της Φθίας από τους Θεσσαλούς το 1100 π.Χ. (Θουκυδίδης Α 10), οι οποίοι έφθασαν μέχρι τη Βοιωτία, στην ίδια ακρόπολη κτίστηκε η πόλη Ναρθάκιον, την οποία αναφέρουν: ο Πτολεμαίος (ΙΙΙ 13-46), ο Ξενοφών (Αγησ. ΙΙ 2-7), ο Στράβωνας (Θ.C. 434.10) και ο Ι. Βουρτσέλας στο βιβλίο του “Φθιώτις” (σελ. 70-71).
Η σπουδαιότητα των δύο από τις έξι πόλεις της Επικράτειας του Αχιλλέα: η Φθία στο κάστρο Λιμογαρδίου και η Ελλάδα στο κάστρο Λαμίας, βεβαιώνεται από τον Όμηρο (Οδ. λ. 495-496), στην αναφορά που γίνεται σε συνομιλία του Αχιλλέα με τον Οδυσσέα, που τον ρωτάει αν τιμούν ακόμα οι Μυρμιδόνες τον πατέρα του – Πηλέα – στη Φθία και την Ελλάδα.

Το τοπογραφικό πρόβλημα που υπήρχε για την πόλη Ναρθάκιον καθώς και για τη Φθία “λύθηκε οριστικά”, όπως γράφει ο Γάλλος αρχαιολόγος B. Laticheff, της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, στη μελέτη του για τις επιγραφές της πόλεως Ναρθάκιον, που βρέθηκαν το 1882 κοντά στο Λιμογάρδι (Δελτ. Ελληνικής Αλληλ. της Γαλ. Σχολής Αθηνών, VI 1882, σελ 356-387 και 580-586 Τ. ΙΙΙ αριθ. 307).

Αρχαίες επιγραφές που βρέθηκαν στο Ναρθάκιο

Ο Γάλλος αρχαιολόγος B. Laticheff τονίζει ακόμη στη μελέτη του για τις επιγραφές που βρέθηκαν στο Λιμογάρδι, πως το Ναρθάκιον ήταν σπουδαία πόλη, διότι βρέθηκαν ονόματα 27 προξένων και πρεσβευτών που ήταν διαπιστευμένοι από Ελληνικές και Μικρασιατικές πόλεις, μεταξύ των οποίων και οι Δελφοί. Το ίδιο υποστηρίζει και ο Ι. Βουρτσέλας (Φθιώτις, σελ. 70-71).

Τη σπουδαιότητα του Ναρθακίου αποδίδουν, ο Γάλλος αρχαιολόγος και ο Ι. Βουρτσέλας(Φθιώτις σελ. 34) στα αρχαία μεταλλεία χαλκού που υπάρχουν στην περιοχή Λιμογαρδίου.
Για πληρέστερη ενημέρωσή σας παραπέμπεστε στο βιβλίο του Ν. Καραγεώργου “Ελλάδα και Αχιλλέας”, όπου γίνεται συνοπτική αναδρομή στις κοσμοθεωρίες της δημιουργίας του Σύμπαντος, τις μυθολογίες, τις μεγάλες θρησκείες, την προϊστορία, την ιστορία και τους πολιτισμούς.

Εξώφυλλο βιβλίου “Ελλάδα και Αχιλλέας”

Δια τον Οικουμενικό και Διαχρονικό Ελληνικό πολιτισμό, γίνεται εκτενής αναφορά στους Πελασγούς, προγόνους των Ελλήνων, τον αρχαιότερο επώνυμο λαό στη Γη, τους μύθους περί Ινδοευρωπαίων και της φοινικικής γραφής.

Το όγδοο κεφάλαιο αναφέρεται στα Ομηρικά, τον Τρωικό πόλεμο και εντοπίζονται τοπογραφικά οι Ομηρικές πόλεις Φθία και Ελλάδα, από την οποία οι Έλληνες πήραν την Εθνική τους ονομασία και το λιμάνι από το οποίο ξεκίνησε για την Τροία ο Αχιλλέας.

Στο 5o Συνέδριο Φθιωτικής Ιστορίας, 16-18 Απριλίου 2010, η Προϊσταμένη της ΙΔ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, αρχαιολόγος Μαρία Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ότι, από την εργασία της “Αρχαιολογική και Παλαιογεωγραφική Έρευνα στην κοιλάδα του Σπερχειού”, εντοπίστηκε αρχαίο λιμάνι κοντά στη Λαμία, που συμπίπτει με το χώρο του λιμανιού που αναφέρει ο Ν. Καραγεώργος, ότι ξεκίνησε ο Αχιλλέας για την Τροία.

Το βιβλίο “Ελλάδα και Αχιλλέας” αποστέλεται με 20 ευρώ αντί καταβολής μέσω Ταχυδρομείου, σε όποιον το ζητήσει στο info@narthakion.com.