20140314
Γ. Αγγέλης / Πηγή:www.capital.gr
Έκπληξη προκάλεσε η δημόσια τοποθέτηση του επικεφαλής οικονομολόγου της Eurobank κ. Γκίκα Χαρδούβελη, ο οποίος με τη γνωστή και παροιμιώδη ευθύτητα έκφρασης που τον χαρακτηρίζει δήλωσε χθες ότι το σημερινό management της τράπεζας είχε βρει τους επενδυτές που θα συμμετείχαν στην αύξηση κεφαλαίου της Eurobank, αλλά δεν τους επετράπη να προχωρήσουν στην ΑΜΚ.
Είναι γνωστό ότι υπάρχει εδώ και καιρό μία υπόγεια διαμάχη μεταξύ της διοίκησης της Eurobank και του ΤΧΣ, η οποία έχει να κάνει με τον ουσιαστικό έλεγχο της πρώην ναυαρχίδας του ομίλου Λάτση στην Ελλάδα. Εικάζεται ότι η διαμάχη αυτή έχει να κάνει με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να πάρουν καλύτερη θέση ενόψει νέων ανακατατάξεων στο προσεχές μέλλον στον επιχιερηματικό και τραπεζικό χώρο.
Σύμφωνα με πληροφορίες η διαμάχη αυτή έχει φτάσει μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου, διχάζοντας την συγκυβέρνηση. Ο νυν υπουργός Οικονομίας κ. Στουρνάρας, πάντως, έχει πάρει σαφή θέση υπέρ της κυρίας Σακελλαρίου και προσωπικά και έμπρακτα. Η εμμονή Στουρνάρα δίδει το δικαίωμα στην αγορά να υποθέσει ότι έχει την κάλυψη της κυβέρνησης.
Η πλευρά των στελεχών της Eurobank υποστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι μπορεί να προχωρήσει σε ΑΜΚ άμεσα και δίχως να χρειαστεί η αλλαγή του νόμου για το ΤΧΣ. Αντίθετα η κυρία Σακελλαρίου θεωρεί απαραίτητη την ψήφιση ενός νόμου αμνηστίας από την Βουλή, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ΑΜΚ και όχι για πώληση μετοχών. Μία τέτοια εκβιαστική ρύθμιση δεν πρόκειται να περάσει εύκολα από την Βουλή, γεγονός που οδηγεί σε αβεβαιότητα το μέλλον της Eurobank.
Όσο μάλιστα καθυστερεί χρονικά η οριστική λύση για την τράπεζα, τόσο απομακρύνονται οι υποψήφιοι επενδυτές.
***
Σχόλιο ΓΑ: Είναι ντροπή και κατάντημα να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην πολύπαθη χώρα μας. Οι πολιτικοί ταγοί της συμφοράς που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, εμφανίζονται αμετανόητοι. Αφού δεν άφησαν τίποτα όρθιο, καταδυνάστευσαν και την ΑΤΕ καθώς και το ΤΤ, με δανεικά κι αγύριστα για κόμματα και ημέτερους. Άρχισαν στη συνέχεια, μεσούσης της κρίσης [!] την καραμέλα ενός «μεγάλου κρατικού τραπεζικού πυλώνα». Βλέπεις δεν εννοούν να ξεχάσουν τις αμαρτωλές τους συνήθειες. Τώρα που εμφανίζονται ξένοι να μπουν στην Eurobank δημιουργώντας νέες υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού και προσφοράς στην ταλαίπωρη χώρα, δρομολογούν παιχνίδια και τερτίπια για να αναστείλουν μία θετική ενέργεια. Τί να πει κανείς;