20140329
Γεώργιος Πούλιος, Δικηγόρος
Ευτυχώς .Ευτυχώς υπάρχουν και άνδρες με τσαγανό. Που το λέει η ψυχή και η καρδιά τους. Που πιστεύουν στις δυνάμεις τους. Την πίστη τους αυτή την μεταδίδουν και στους άλλους.
Φίλε αναγνώστη βρισκόμαστε, στην περίοδο που έχει αρχίσει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Όλη η Ελλάδα είναι στο πόδι. Οι νέοι στις πρώτες γραμμές του μετώπου. Οι Ιταλοί καθημερινά παίρνουν μαθήματα τι θα πει Ελληνική λεβεντιά. Καθημερινά χάνουν και μια μάχη. Καθημερινά ελευθερώνεται και μια πόλις μας. Οι Ιταλοί συνεχώς οπισθοχωρούν και ο στρατός μας από κοντά. Ο Μουσολίνι ακούει τα τραγούδια που του λέμε (κορόιδο Μουσολίνι, κλπ) και σεληνιάζεται. Μαθαίνει τις ήττες των «κοκορόφτερων» και κοντεύει να τρελαθεί.
Ο Στρατός μας πλησιάζει την Κορυτσά. Είναι 22 Νοεμβρίου 1940. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το 53ο Σύνταγμα Πεζικού, της IX Μεραρχίας, με Διοικητή τον Αντισυνταγματάρχη, Δημήτριο Π. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ. Μπρός στην ορμή των στρατιωτών μας, για μια φορά ακόμη, οι Ιταλοί ηττήθηκαν και το βάλανε, στα πόδια. Ο Θεοδωράκης, πάντα «ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ», με πρωτοβουλία δικιά του, δεν έχασε καιρό, παίρνει ένα τμήμα των ανδρών του και κυνήγησε τους Ιταλούς πέραν της Κορυτσάς, διαλύοντας.
Ο Θεοδωράκης κατέλαβε την Κορυτσά. Την ανακήρυξε ελευθέρα και διορίσθηκε πρώτος Φρούραρχός αυτής. Την ίδια ημέρα συνέταξε την κάτωθι προκήρυξη, την οποία απηύθυνε, στο λαό της Κορυτσάς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εν Κορυτσά της 22 Νοεμβρίου 1940, ώρα 13.00
ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
Εν Ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Β’ και της Ελληνικής Κυβερνήσεως
ΑΝΑΠΕΤΑΣΣΩ
Την Ελληνικήν Σημαίαν, ανακηρύσσω και αύθις την πόλιν της Κορυτσάς Ελευθέραν και καλώ τον λαόν αυτής εις υποταγήν, προς τους Ελληνικούς Νόμους.
Ο Πρώτος Φρούραρχος Κορυτσάς
ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ Δημήτριος, Αντισυνταγματάρχης Πεζικού. 53/ΙΧ Συντάγματος. Υπογραφή. Σφραγίδα.
Δυο λόγια από το πλούσιο βιογραφικό του Ήρωα των Ηρώων, Στρατηγού Δημήτριου ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.
Γεννήθηκε, στην Άμπλιανη Ευρυτανίας το 1889. Κατετάγη εθελοντής, στον Ελληνικό Στρατό. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Έλαβε μέρος στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Πόλεμο του 1940. Απεστρατεύθει, στις 15.8.1945 με το βαθμό του Υποστρατήγου.
Το 1950 επέστρεφε στην γενέτειρα του Άμπλιανη και ασχολήθηκε με τα Κοινοτικά θέματα της περιοχής του. Απεβίωσε πλήρης ημερών, στις 13.8.1988, σε ηλικία 99 ετών.
Για την πολεμική και κοινωνική του δράση και προσφορά, στους πολέμους και ειρήνη έλαβε τις παρακάτω διακρίσεις.
Μετάλλιο Ελληνοτουρκικού και Ελληνοβουργαρικού Πολέμου, Πολεμικό Σταυρό, Σταυρό του Σωτήρος, Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, Αριστείο Ανδρείας. Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, Πολεμικό Σταυρό Γ’ Τάξεως, Χρυσό Σταυρό των Ταξιαρχών μετά ξιφών, Χρυσό Μετάλλιο της Μητρός των Εκκλησιών, Μετάλλιο Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων του Ν.Α.Τ.Ο., Αργυρό Σταυρό του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βλέπετε Νεωτέρα Ιστορία του Ελληνικού Εθνους,1826 – 1974, τόμος 7ος σελ,291, Γεωργ. ΡΟΥΣΣΟΥ. Τις περισσότερες πληροφορίες μου τις έδωσε ο εγγονός του Ήρωα Θεοδωράκη, εν ζωή ευρισκόμενος, Κωνσταντίνος Π. Θεοδωράκης, κάτοικος Πειραιώς, και πρώτος εξάδελφος μου.
Στο Στρατηγό, Θεοδωράκη, η ιστορία έχει αναγνωρίσει, ότι, χάρις, στην αποφασιστικότητα και την πρωτοβουλία του οφείλεται η Λευτεριά της Κορυτσάς. Πρέπει όλοι οι μεταγενέστεροι Έλληνες να του αναγνωρίσουμε, ότι με τις στρατιωτικές του επιτυχίες αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες στρατιωτικές φυσιογνωμίες, της Στρατιωτικής Ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος.
ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 26.03.2014