20141017
Γεώργιος Πούλιος, Δικηγόρος
Στις 12.7.1940 ώρα 06.30 τρία (3) Ιταλικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, έβαλαν διά βομβών και πολυβόλων εναντίον του φαροπλοίου μας ΩΡΙΩΝ.
Την ίδια ημέρα τα ίδια αεροπλάνα επετέθησαν κατά του αντιτορπιλικού μας ΥΔΡΑ.
Στις 30.7.1940 Ιταλικά αεροπλάνα, προερχόμενα από τα Δωδεκάνησα και διερχόμενα από την Κόρινθο έριξαν 4 βόμβες κατά των αντιτορπιλικών μας, Βασιλεύς Γεώργιος και Βασίλισσα Όλγα και δύο υποβρυχίων μας που ήταν στο λιμάνι της Ναυπάκτου.
Στις 15.8.1940 ώρα 08.30 ημέρα της Παναγίας, στην Τήνο, Ιταλικό υποβρύχιο βύθισε το καταδρομικό ΕΛΛΗ.
Είναι Κυριακή 27.10.1940. Είναι μια Κυριακή ηλιόλουστη. Οι Αθηναίοι κυκλοφορούν αμέριμνοι. Το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ κάνει τα εγκαίνια της Αγίας Φωτεινής, στη Ν. Σμύρνη. Το απόγευμα ο Παναθηναϊκός κέρδισε την ομάδα του Βόλου 6-0. Τη νύχτα ξημερώνοντας Δευτέρα, 28.10.1940, ο Ιταλός Πρεσβευτής, Τσιάνο, διακόπτοντας το ΜΠΡΙΤΖ που έπαιζε, ώρα τρεις (3) πρωινή, πήγε στην Κηφισιά, ως άλλος κλέφτης, να επιδώσει, στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, Ιωάννη ΜΕΤΑΞΑ, το κατάπτυστο τελεσίγραφο, περί κηρύξεως πολέμου.
Το πρωί της Δευτέρας οι σειρήνες γεμίζουν ενθουσιασμό τους Αθηναίους, οι οποίοι βγαίνουν στους δρόμους, τρέχουν τραγουδώντας τα λόγια του Κωστή ΠΑΛΑΜΑ.
ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΚΑΝΕΝΑ
ΜΕΘΥΣΤΕ ΜΕ Τ’ ΑΘΑΝΑΤΟ
ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ
Αγαπητέ αναγνώστη θέλω να μου επιτρέψεις, από την Ιστορία του Γεωργίου ΡΟΥΣΣΟΥ, τόμος 7ος σελ. 224, να αντιγράψω το πλήρες κείμενο του τελεσιγράφου. Ίσως και εσύ, όλο το τελεσίγραφο, να μη το έχεις διαβάσει. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Το τελεσίγραφο, όπως θα διαβάσεις, είναι γεμάτο ανυπόστατους ισχυρισμούς. Δικαιολογίες ανυπόστατες και θρασύτατες. Επιχειρήματα καθ’ ολοκληρίαν αβάσιμα. Να το πλήρες κείμενο:
Η Ιταλική Κυβέρνηση ηναγκάσθει επανειλημμένως να διαπιστώσει, ότι κατά την εξέλιξιν της παρούσης συρράξεως, η Ελληνική Κυβέρνηση έλαβε και ετήρησεν στάσιν, η οποία αντίκειται όχι μόνον προς τας ομαλάς σχέσεις ειρήνης και γειτονίας μεταξύ των δυο χωρών, αλλά και προς τα καθωρισμένα καθήκοντα τα απορρέοντα δια την Ελληνικήν Κυβέρνησιν εκ της ιδιότητος αυτής ως ουδετέρου Κράτους.
Κατ’ επανάληψιν η Ιταλική Κυβέρνησις ευρέθει εις την ανάγκην να ανακαλέση την Ελληνικήν Κυβέρνησιν εις την εκπλήρωσιν των καθηκόντων της και να διαμαρτυρηθή εναντίον της συστηματικής παραβιάσεως των, παραβιάσεως η οποία είναι εξαιρετικώς σοβαρά, δεδομένου ότι η Ελληνική Κυβέρνησις εδέχθη όπως ο Αγγλικός στόλος χρησιμοποιήση κατά την εξέλιξιν των πολεμικών επιχειρήσεων τα χωρικά ύδατα, τα παράλιά της και τους λιμένας της, ηυνόησε τον ανεφοδιασμόν των εναερίων Βρεταννικών δυνάμεων, επέτρεψε την οργάνωσιν εις ελληνικόν αρχιπέλαγος μιας υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών εναντίον της Ιταλίας. Η Ελληνική Κυβέρνησις είναι πλήρως εν γνώσει των γεγονότων τούτων τα οποία υπήρξαν αντικείμενον από μέρους της Ιταλίας, διπλωματικών διαβημάτων, εις τα οποία η Ελληνική Κυβέρνησις- ήτις εν τούτοις θα ώφειλε να είχε αντίληψιν των σοβαρών συνεπειών της στάσεως της – δεν απήντησεν δια της λήψεως ουδενός μέτρου προς προστασίαν της ουδετερότητός της, αλλά τουναντίον δια της εντάσεως της δράσεως της προς ενίσχυσιν των ενόπλων Βρεταννικών δυνάμεων και της συνεργασίας αυτής μετά των εχθρών της Ιταλίας.
Η Ιταλική Κυβέρνησις κατέχει αποδείξεις, ότι η συνεργασία αυτή είχε προβλεφθή και κανονισθή υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως ακόμη και διά συνεννοήσεως στρατιωτικής, ναυτικής και αεροπορικής φύσεως.
Η Ιταλική Κυβέρνησις δέον σχετικώς να υπενθυμίση εις την Ελληνική Κυβέρνησιν τας προκλητικάς ενεργείας τας διαταχθείσας εναντίον του αλβανικού Έθνους δια της τρομοκρατικής πολιτικής την οποίαν υιοθέτησεν έναντι του πληθυσμού της Τσαμουριάς και διά των εμμόνων προσπαθειών προς δημιουργίαν ανωμαλιών εκείθεν των συνόρων της. Και δι’ αυτό τούτο το γεγονός ευρέθη και η Ιταλική Κυβέρνησις, πλην ματαίως, εις την ανάγκην να υπενθυμίση εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τας αναποφεύκτους συνεπείας ας παρομοία πολιτική θα είχε όσον αφορά την Ιταλίαν.
Η Ιταλία δεν δύναται να ανεχθή εφεξής πάντα ταύτα. Η ουδετερότης της Ελλάδος απέβη ολονέν και περισσότερον απλώς και καθαρώς φαινομενική. Η ευθύνη διά την κατάστασιν ταύτην επιπίπτει πρωτίστους επί της Αγγλίας και επί της προθέσεως της όπως περιπλέκει, πάντοτε άλλας χώρας εις τον πόλεμον.
Η Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι η πολιτική της Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει να μεταβάλη τον Ελληνικόν έδαφος ή τουλάχιστον να επιτρέψη όπως το Ελληνικόν έδαφος μεταβληθή εις βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον της Ιταλίας. Τούτο δεν θα ηδύνατο να οδηγήση παρά εις μίαν ένοπλον ρήξιν μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδος, ρήξιν την οποία η Ιταλική Κυβέρνησις έχει πάσαν πρόθεσιν να αποφύγει.
Οθεν η Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις την απόφασιν να ζητήση από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, ως εγγύησιν διά την ουδετερότητα της Ελλάδος και ως εγγύησιν διά την ασφάλειαν της Ιταλίας – το δικαίωμα να καταλάβη διά των ενόπλων αυτής δυνάμεων, δια την διάρκειαν της σημερινής προς την Αγγλίαν ρήξεως ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως μη εναντιωθή εις την κατάστασιν ταύτην και όπως μη παρεμποδίση την ελευθέραν διελευσιν των στρατευμάτων των προοριζομένων να την πραγματοποιήσουν. Τα στρατεύματα ταύτα δεν παρουσιάζονται ως εχθροί του Ελληνικού λαού και η Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, δια της προσωρινής κατοχής στρατηγικών τινών σημείων επιβαλλομένης υπό της ανάγκης των περιστάσεων και εχούσης καθαρώς αμυντικόν χαρακτήρα να θίξη οπωσδήποτε την κυριαρχίαν και την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, όπως δώση αυθωρεί εις τα στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς, ίνα η κατοχή αυτή δυνηθή να πραγματοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εαν τα Ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήση αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καμφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας αι οποίαι ήθελον προκύψει εκ τούτου.
ΑΘΗΝΑ 28 Οκτωβρίου 1940
Στην Ιστορία της διπλωματίας δεν πρέπει να έχει δοθεί ιταμώτερη νότα. Με προφάσεις γελοίες μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη ζητούσε να κατακτήσει αμαχητί ξένα εδάφη, χωρίς κανένα περιθώριο συζητήσεως και διαπραγματεύσεων.
ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 16.10.2014