20141020
Γεώργιος Πούλιος, Δικηγόρος
Σχόλιο ΓΑ: Ευχαριστούμε τον αγαπητό φίλο Γιώργο για το κείμενό του και την αναφορά στο δικτάτορα Μεταξά. Δεν θα αμφισβητήσουμε τα στοιχεία που παρατίθενται. Ενδεχομένως και αυτός ο στυγνός δικτάτορας, να έχει κάποια θετικά στοιχεία στο ενεργητικό του. Εγώ θα πρόσθετα, μέσα από αφηγήσεις του μακαρίτη του πατέρα μου, ότι επί Μεταξά καθιερώθηκε το 8ωρο. Μέχρι τότε το μεροκάματο για τους χειρώνακτες ανθρώπους του μόχθου ξεκινούσε από την ανατολή και τελείωνε με τη δύση του ηλίου. Διανύοντας μία δύσκολη περίοδο με την βαθιά και πολύπλευρη κρίση, όμως, με υπεύθυνους που τους ξέρουμε, και με ραγδαία αύξηση του ρεύματος υπέρ των φασιστικών και νεοναζιστικών αντιλήψεων, θα ήταν φρόνιμο να δίνουμε στη δημοσιότητα και την άλλη όψη αυτού του απεχθούς νομίσματος. Αλλιώς κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε από τους συμπολίτες μας.
***
Ο Πρωθυπουργός Της Ελλάδος, Ιωάννης ΜΕΤΑΞΑΣ, το βράδυ της 27η Οκτωβρίου 1940 ώρα τρείς (3) τα μεσάνυχτα, δέχθηκε την αιφνίδια επίσκεψη του Ιταλού πρέσβη, Γκράτσι, στο σπίτι του, στην Κηφισιά.
Την 28η Οκτωβρίου 1940, 35.000 Έλληνες στρατιώτες είχαν να αντιμετωπίσουν 100.000 Ιταλούς. Η αποφασιστικότητα των Ελλήνων «εκμηδένισε» την αριθμητική υπεροχή των.
Οι προθέσεις του Μουσουλίνι ήταν από καιρό εμφανείς. Έτσι οι Ελληνικές δυνάμεις περιμένουν με το δάκτυλο στη σκανδάλη.
Η επίσκεψη του Γκράτσι είχε ένα σκοπό να επιδώσει το τελεσίγραφο, περί κηρύξεως πολέμου.
Με την επίδοση του τελεσιγράφου η Ιταλία κατηγορούσε την Ελλάδα, ότι παραβίασε τις αρχές της ουδετερότητας, ότι παραχώρησε διευκολύνσεις στον Βρετανικό στόλο και ότι καταπιέζει τους Αλβανούς και τους Τσάμηδες.
Για όλα αυτά η Ιταλία ζητούσε να εγκατασταθούν Ιταλικές δυνάμεις σε στρατηγικά σημεία, ώστε να διασφαλισθεί η Ελληνική ουδετερότητα.
Το τελεσίγραφο εξέπνεε στις 6 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και η συνάντηση γινόταν πριν 3 ώρες. Ο δυστυχής ο Μεταξάς το διάβασε το τελεσίγραφο. Κοίταξε το ρολόγι του. Τι να σκεφθεί και τι να απαντήσει. Δεν είπε ούτε ΝΑΙ ούτε ΟΧΙ. Τις μόνες λέξεις που είπε στα Γαλλικά ήταν:
– ALORS C EST LA GUERRE – που θα πει – ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ –
Πριν αναχωρήσει ο Γκράτσι, ο Μεταξάς τον ρώτησε:
Ποιά στρατηγικά σημεία θέλει να καταλάβει η Ιταλία, της Ελλάδος;
ΓΚΡΑΤΣΙ: Δεν γνωρίζω κύριε Πρόεδρε,
Ο Μεταξάς τον κοίταξε και του λέγει. Ο τρόπος που μου επιδίδεις το τελεσίγραφο σημαίνει πόλεμος και επαναλαμβάνει τις ίδιες λέξεις,
– ALORS C EST LA GUERRE –
ΓΚΡΑΤΣΙ: Θα ήταν δυνατό να αποφευχθεί ο πόλεμος, αν δίνατε διαταγή στα στρατεύματά σας να αφήσουν ελεύθερη την είσοδο στα Ιταλικά στρατιωτικά.
ΜΕΤΑΞΑΣ: Περιττό να προχωρήσετε. ΟΧΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Σας δηλώνω ότι η Ελλάς τον αποδέχεται τον πόλεμο, πράξασα το παν για να τον αποφύγει.
Οι Ιταλοί Στρατηγοί ασυγκράτητοι. Από τις 5.30 το πρωί ξεκίνησαν τις βολές του Ιταλικού πυροβολικού. Οι Ιταλοί Στρατηγοί βιαζόντουσαν και δεν περίμεναν να εκπνεύσει το τελεσίγραφο. Αγωνιούσαν να δουν τα χάλια τους. Είχαν εμπιστοσύνη στους 100.000 Ιταλούς, στις 135 πυροβολαρχίες τους, στα 150 άρματα μάχης, στις 18 ίλες ιππικού και στα 400 αεροπλάνα τους. Οι Έλληνες έχουν 35.000 στρατιώτες, 40 πυροβολαρχίες και 130 αεροπλάνα.
Την εποχή της κηρύξεως του πολέμου, στην Αθήνα, κυκλοφορούσε η ημερησία εφημερίδα «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ». Διευθυντής και ιδιοκτήτης ήταν ο Δημοσιογράφος, Νίκος Π. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ.
Στις 30 Οκτωβρίου 1940 ημέρα Τετάρτη, δηλαδή δυο μέρες μετά την κήρυξη του πολέμου, ο Ευστρατίου, στην εφημερίδα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ έγραψε κύριον άρθρο, για την επίθεση των Ιταλών και έβαλε τίτλο, στο άρθρο του τη λέξη ΟΧΙ. Αυτό ήταν. Αυτό το ΟΧΙ κυριάρχησε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Έγινε σύνθημα. Έγινε σύμβολο.
Ο Μεταξάς το βράδυ εκείνο της συναντήσεως του με τον Γκράτσι, τη λέξη ΟΧΙ δεν τη χρησιμοποίησε. Βεβαίως δεν είπε και ναι. Το όχι το έγραψε ο Ευστρατίου.
Έγιναν διάφορα σχόλια και ελέχθησαν πολλά. Το ωραιότερο το είπε ο Γεώργιος ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ, ευρισκόμενος εξόριστος, στη Ζάκυνθο, από τον Μεταξά.
Ο Καφαντάρης είπε την παροιμιώδη φράση (άποψη).
«Ο Μεταξάς ήταν ο μόνος Έλληνας που θα μπορούσε να πει το ΝΑΙ και όμως είπε το ΟΧΙ» (Ιστορία ΡΟΥΣΣΟΥ, τόμ. 7ος, σελ.228) (βλέπετε και εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ», 30.10.1940, πρώτη σελίδα.),
ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 18.10.2014