20141120
Γεώργιος Πούλιος, Δικηγόρος
Στο γραφείο μου έφθασε μια επιστολή. Δυστυχώς ανώνυμη. Ο αποστολέας μου πλέκει εγκώμιο, για τα γραφόμενα μου και ιδιαίτερα για τα άρθρα μου ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΟΥ Ε’ και Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ.
Τελειώνοντας μου κάνει μια επισήμανση: Οι νέοι μας δεν γνωρίζουν τίποτα για τη φιλική εταιρεία γράψε δυο λόγια. Νοερά του απάντησα γράφω αμέσως τώρα.
Φίλε σε περιμένω, στο γραφείο μου να πιούμε ένα Παριανό κρασί. Φίλε σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε στην Οδησσό το 1814, από το Νικόλαο Σκουφά, από την Άρτα, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, από την Πάτμο. Από τον Αθανάσιο Τσακάλωφ, από την Ήπειρο και από τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, από την Ανδρίτσαινα. (ΗΛΙΟΣ, Τόμος ΕΛΛΑΣ Α, σελ. 544). ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ, αυτοί οι τέσσαρις Ελληναράδες μοναδικό σκοπό είχαν την απελευθέρωση της Πατρίδας από τον Τουρκικό ζυγό. Κοντά σ’ αυτούς συσπειρωθήκανε 100δες Έλληνες πατριώτες. (Ενδεικτικά βλέπετε ονόματα, ΗΛΙΟΣ, Τόμος ΕΛΛΑΣ Α, σελ.545. Αρχείο Παναγιώτη Σέκερη).
Ο Σέκερης ήταν έμπορος. Έγινε ο χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρείας. Έδωσε δεκάδες χιλιάδες γρόσια.
Οι πρώτοι Φιλικοί αρχηγό τους επέλεξαν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Ήταν Στρατηγός στην Αυτοκρατορική φρουρά της Ρωσίας. Είχε φήμη ήρωα. Είχε λάβει μέρος στη μάχη της Λειψίας το 1813.
Πριν γίνει μέλος ένας εις την Φιλική Εταιρεία έπρεπε να ορκισθεί. Ο όρκος που έδινε ήταν ο εξής:
Ενώπιον του αληθινού Θεού αυτοθελήτως ορκίζομαι, ότι θέλει είμαι πιστός εις την εταιρεία κατά πάντα και διά πάντα και δεν θέλει φανερώσω το παραμικρό από τα σημεία της και τους λόγους της, μήτε θέλει δώσω να καταλάβουν ποτέ ότι εγώ ηξεύρω τίποτα περί αυτής κατ’ ουδένα τρόπο. Μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν μου, μήτε εις φίλο μου.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ: Ότι εις το εξής δεν θέλει έμβω εις καμίαν άλλην εταιρείαν όποια και αν είναι, μήτε εις κανένα δεσμόν υποχρεωτικόν, αλλά μάλιστα ότι δεσμόν ήθελεν έχω εις τον κόσμον, θέλω τον νομίζει πάντη αδιάφορον, ως προς την εταιρείαν και ως μηδενικόν.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι θέλει θρέφω εις την καρδίαν αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και ομοφρόνων τούτων. Θέλει ενεργώ παντή τρόπω προς βλάβην τους και όταν η περίστασις το συγχωρήση τον εξολοθρεμόν τους.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι θέλει υποτάσσομαι εις την αρχήν. Θέλει ενεργώ με όλην την ιερότητα και σέβας εις τας προσταγάς της και δεν θέλει απομακρύνομαι ποσώς από τους κανόνας της. Ορκίζομαι ότι θέλει επαγρυπνώ αόκνως διά την ασφάλειαν της εταιρείας και των μελών της. Θέλει προλαμβάνω με τον κίνδυνον της ζωής μου κάθε επιβουλήν όπου ήθελεν ενοήσω ή γενικήν ή μερικήν. Θέλει γίνομαι συνεργός εις τον θάνατον ενός προδότου ή παραβάτου της εταιρείας και αν είναι ο πλησιέστερος των συγγενών μου.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι δεν θέλει μεταχειρίζομαι ποτέ βίαν εις το να γνωρισθώ με συνάδελφον, αλλά θέλει προσέχω με την μεγαλήτεραν επιμέλεια, διά να μη λανθασθώ και ύστερον ακολουθήσει εναντίο τι.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι όπου εύρω συνάδελφο θέλει τον προστρέχω και βοηθήσω με όλην μου την δύναμιν και κατάστασιν. Θέλει προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν αν είναι μεγαλύτερος μου εις τον βαθμόν ει και αυτός έτυχε να είναι πρότερον εχθρός μου. Τόσω περισσότερον θέλει τον αγαπήσω και συντρέξω, όσον η έχθρα μας ήταν μεγαλητέρα.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ότι κατ’ ουδένα τρόπον δεν θέλει ωφεληθώ από τα μετρητά της εταιρείας αλλά θέλει τα στοχάζομαι ως πράγμα ιερόν και ενέχειρον ανήκον εις όλον το ταπεινόν και ταλαίπωρον έθνος μας, καθώς και τα λαμβανόμενα και στελόμενα εσφραγισμένα γράμματα.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις σε ω ιερά (πλην τρισαθλία) πατρίδα μου.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τας πολυχρονίους βασάνους σου.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τα πικρά δάκρυα τα οποία έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα σου εις τα ίδια μου δάκρυα τα οποία εις ταύτην την στιγμήν και εις την μέλλουσαν ελευθερία των ομογενών μου, ότι αφιερώνομαι όλος εις σε το εξής θέλει είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών. Το όνομα σου οδηγός των πράξεων μου, η ανταμοιβή των κόπων μου. Η Θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της δικαιοκρισίας της. Το όνομα μου ας είναι εις αποστροφήν και το υποκείμενον μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των ομογενών μου και ο θάνατος ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματος μου, διά να μη μολύνω την αγιότητα της εταιρείας με την συμμετοχήν μου.
Ο Ορκιζόμενος στεκόταν μπροστά σ’ ένα τραπέζι. Επάνω στο τραπέζι ήταν ένα πιάτο, ένα μαχαίρι, ένα σπαθί και ένα κίτρινο κερί αναμμένο.
Ο Ορκιζόμενος κρατούσε, στο αριστερό του χέρι ένα ποτήρι με κόκκινο κρασί και το άλλο στην καρδιά.
Πάνω στο σπαθί έχυνε κρασί, ότι ήταν το αίμα του, το υπόλοιπο κρασί το έπινε. Φιλούσε τους παρόντες και τότε υπέγραφε τον ΟΡΚΟ. (ΗΛΙΟΣ, τόμος ΕΛΛΑΣ Α, σελ. 544, Φιλική Εταιρεία).
Ανθέλληνες, Μισέλληνες, Γραικύλοι, Εθνομηδανισταί, αυτοί ήταν Έλληνες, οι οποίοι θυσιαστήκανε για την Πατρίδα.
Τα κόκαλα των Ηρώων της Φιλικής Εταιρείας θα τρέμουν, βλέποντας και ακούγοντας τα χάλια μας.
Το μισό στρατό τον είχαν και πολέμαγε στα ΟΧΥΡΑ το 1941 και στη Θεσσαλονίκη την ίδια εποχή κάνανε διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς να τους παραδώσουν τον άλλο μισό.
Ο μισός Ελληνικός λαός ήταν κάτω από τριπλή κατοχή. Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων και ο άλλος μισός ήταν δοσίλογοι και τρώγανε και πίνανε.
Τους Άγγλους και τους Τούρκους εγκαταστήσανε στην Κύπρο και ο εθνάρχης υπερηφανευόταν για την υπογραφή των συνθηκών της Ζυρίχης.
Ο Κίμων πήγε με τα κουπιά στην Κύπρο και για τον Εθνάρχη η Κύπρος ήταν μακριά.
Έστω και εν τη ρήμι του λόγου, ο Γέρος, στις 18.10.1944 δήλωνε και με τη Δημοκρατία και με τη Λαοκρατία.
Οι αποστάτες το 1965 δηλώνανε τον Ανδρέα να φάμε και η Ελλάς ας γίνει «τσιμέντο και μπούρμπουλι».
Τον Ανδρίκο αρκεί που τον αιχμαλώτισε μια γυναίκα που μόνο με τον αυτόματο πιλότο δεν είχε κοιμηθεί.
Ο Εβραίος κοντοπίθαρος δήλωνε έχουμε οικονομία ισχυρή.
Ο ανιψιός του Εθνάρχη δήλωνε τους νταβατζίδες θα τους εξαφάνιζε και θα έκανε Κράτος.
Ο ΓΑΠ εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό «Λεφτά υπάρχουν» και συνεχίζουν το ίδιο βιολί οι διάδοχοι τους, οι οποίοι κυκλοφορούν ατιμώρητοι και ανενόχλητοι.
(Περισσότερες πληροφορίες: Τόμος ΕΛΛΑΣ Α σελ.544, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Τόμος IB’, σελ. 12, ΚΟΔΛΑΤΟΣ. Τόμος 10ος σελ. 20 για Φιλική Εταιρεία.). Εμείς να μη ξεχνάμε.
ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ.
ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 18.11.2014