20150402

Χρυσούλα Ασπρουλάκη – Γκίκα

Ένας άνεργος μηχανικός σκέφθηκε να ανοίξει μια κλινική για να βγάζει λεφτά. Μια ταμπέλα απέξω έγραφε:
Θεραπευθείτε για τα πάντα με 50 Ευρώ.

Αν δεν θεραπευθείτε σας επιστρέφουμε εμείς 100 Ευρώ.

Ένας γιατρός νομίζοντας ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγάλει ένα 100ρικοπάει επίσκεψη.
Γιατρός (ως ασθενής): -«Γιατρέ έχω χάσει τη αίσθηση της γεύσης.»
Μηχανικός (ως γιατρός): -«Αδελφή φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε 3 σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.»
Ο γιατρός-ασθενής φτύνει το φάρμακο και λέει: -«Μα αυτό δεν είναι φάρμακο. Είναι πετρέλαιο»
Ο μηχανικός-γιατρός: -«Συγχαρητήρια. Η γεύση σας επέστρεψε. 50 ευρώ παρακαλώ.»

Ο δήθεν ασθενής γιατρός φεύγει τσαντισμένος αλλά δεν το βάζει κάτω και επιστρέφει σε μερικές μέρες αποφασισμένος να πάρει πίσω τα χρήματά του.

Ο ασθενής-γιατρός: -«Γιατρέ έχασα τη μνήμη μου και δεν θυμάμαι πια τίποτα»
Μηχανικός-γιατρός: -«Αδελφή φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε 3σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.»
Ο γιατρός-ασθενής πανικόβλητος: -«Μα αυτό το φάρμακο είναι για τη θεραπεία της γεύσης.»
Μηχανικός: -«Συγχαρητήρια. Η μνήμη σας επανήλθε. 50 ευρώ παρακαλώ.»

Ο γιατρός φεύγει εξαγριωμένος με τον εαυτό του.
Αμετανόητος μετά μερικές μέρες επιστρέφει.
-«Γιατρέ η όρασή μου έχει αδυνατίσει πολύ. Μπορείτε να κάνετε κάτι?»
Μηχανικός: -«Δυστυχώς κύριε δεν έχουμε φάρμακο γι αυτό. Παρακαλώ πάρτε αυτό το 100ρικο»
-«Μα αυτό είναι 50ρικο.»
-«Συγχαρητήρια. Η όρασή σας επανήλθε. 50 ευρώ παρακαλώ»