FtS110

Γεωργίου Πούλιου

Ο Αισχίνης γεννήθηκε στην Αθήνα, μάλλον το 390 π.Χ. Χάρις στις προσπάθειές του έγινε μεγάλος ρήτορας και εφάμιλλος του Δημοσθένη. Και οι δύο έζησαν την ίδια εποχή.

Ο Αισχίνης έγραψε τρεις λόγους: Κατά Κτησιφώντα, περί Παραπρεσβείας και κατά Τιμάρχου.

Αφορμή να γράψω τα πιο κάτω, με βοηθό το λόγο του Αισχίνη κατά Τιμάρχου, είναι οι σύγχρονοι διεφθαρμένοι πολιτικοί μας, οι οποίοι έδωσαν την ευκαιρία στους αιωνίους εχθρούς του Ελληνισμού να μας σχολιάσουν και να μας ειρωνευτούν, επ’ ευκαιρία της ποδοσφαιρικής μας αποτυχίας με τους Νοτιοκορεάτες.

Η διαφθορά στη χώρα μας έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Δυστυχώς η Δημοκρατία μας δεν λειτουργεί σωστά. Τις τρεις εξουσίες (Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική) τις έχουν εξαφανίσει.

Τα τελευταία χρόνια μερικοί εκπρόσωποί μας όλων των βαθμίδων συναγωνίζονται, ποιος θα αρπάξει ποιο πολλά.

Θα μου πείτε δεν είναι μόνον φαινόμενο Ελληνικό. Συμφωνώ, θα μου πείτε, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας. Συμφωνώ. Δυστυχώς οι διεφθαρμένοι, οι απάτριδες, οι πληρωμένοι, οι καταδότες, οι πόρνοι και οι εκπορνευόμενοι, οι απρεπείς, οι ασεβείς, οι ανήθικοι, οι μη ενάρετοι, ανέκαθεν υπήρχαν. Δυστυχώς η χαλαρότητα των ηθών, η απειθαρχία και η ατιμωρησία και η μη εφαρμογή των νόμων, έφεραν το σημερινό κατάντημα και τη σημερινή κατάρρευση του Ελληνικού Κράτους, στο τελευταίο «σκαλί» της υπάρξεώς του.

Ο Αισχίνης είναι πολύ επίκαιρος με τον λόγο του κατά Τιμάρχου. Ας τον παρακολουθήσουμε (Αισχίνης, Άπαντα τομ. Α, σελ. 69 και συνέχεια. Ελεύθερη απόδοση):

Ο Αισχίνης αγορεύοντας στο δικαστήριο και προκειμένου να αποδείξει το διεφθαρμένο χαρακτήρα του αντιπάλου του Τιμάρχου, λέγει:

Οι αισχροί, οι συκοφάντες, οι απείθαρχοι, δεν έχουν δικαίωμα να ανεβαίνουν στο βήμα και να δίνουν συμβουλές. Οι πόρνοι δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν αξιώματα και να βραβεύονται. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται ιερείς, διότι το σώμα των δεν είναι αγνό, ούτε να γίνονται δικηγόροι και να εμφανίζονται σε δημόσιες δίκες. Ούτε να καταλάβει οποιοδήποτε αξίωμα, εντός ή εκτός των ορίων της Πόλης, είτε με κλήρο, είτε με εκλογή. Δεν έχει δικαίωμα να εκφέρει κρίση, για το έργο των πρεσβευτών, ούτε εκφέρει ποτέ γνώμη στη Βουλή ή στην Εκκλησία του Δήμου, έστω και αν είναι άριστος ρήτορας. Ο παραβάτης των διατάξεων αυτών διώκεται για ασέλγεια και οι τιμωρίες που του επιβάλλονται είναι βαρύτατες. Στο σημείο αυτό ο Αισχίνης ζητάει από το Δικαστήριο ο κλητήρας να διαβάσει το Νόμο (ο Νόμος υπάρχει στο βιβλίο). Και ο Αισχίνης συνεχίζει:

Δικαίωμα δεν έχουν οι αισχροί να απευθύνονται στο λαό.. Αυτοί που δεν σέβονται τους γονείς τους. Αυτοί που δεν πηγαίνουν στρατιώτες. Αυτοί που ζουν παράνομα (πορνεύονται). Αυτοί που κατασπαταλούν όχι μόνον την πατρική περιουσία, αλλά και τη δικιά τους. Μόνο οι άριστοι έχουν δικαιώματα. Όπου υπάρχει απόλυτη ευπρέπεια, αυτή η Πόλη θα διοικείται άριστα.

Δυστυχώς Αισχίνη, τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και σήμερα.

Γέμισε η Ελλάδα απάτριδες και φυγόστρατους. Και όμως αυτοί κατέχουν και καταλαμβάνουν συνεχώς αξιώματα.

Δυστυχώς οι Γραικύλοι πληθαίνουν. Δυστυχώς αυτούς προωθούν.

Καλλιθέα 20.06.2010