20140827
Mark Mazower / Σκοτεινή Ήπειρος [τόμος 1, σελίς 107, έκδοση στα ελληνικά Καθημερινή]
Δέκα εντολές για την επιλογή συζύγου
1. Να θυμάσαι πως είσαι Γερμανός / Γερμανίδα
2. Αν είσαι από καλή φύτρα, μη μείνεις ανύπαντρος/η
3. Κράτησε το σώμα σου καθαρό
4. Κράτησε το πνεύμα και την ψυχή σου καθαρά
5. Σαν Γερμανός /ίδα, διάλεξε κάποια /ον με γερμανικό ή βόρειο αίμα για σύντροφό σου
6. Όταν διαλέγεις σύζυγο, έλεγξε την καταγωγή του
7. Η υγεία είναι προϋπόθεση του εξωτερικού κάλλους
8. Παντρέψου μόνο από αγάπη
9. Μην ψάχνεις συμπαίκτη, αλλά σύντροφο σε γάμο
10. Να εύχεσαι ν’ αποκτήσεις όσο περισσότερα παιδιά γίνεται
[Πηγή: Hausbuch für eine deutsche Familie, Berlin]
[η μπλούζα ΖΑΡΑ που πρόσφατα κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία, προκαλώντας τη δυσφορία των Γερμανών με το κίτρινο αστέρι. Ισχυρή πίεση που ασκήθηκε στην πολυεθνική -ισπανικών συμφερόντων- εταιρεία, οδηγεί στην απόσυρση του προϊόντος]
Αυτές οι οδηγίες οικιακής αρμονίας βρίσκονταν στις πρώτες σελίδες του Εγχειριδίου για τη γερμανική οικογένεια, με το οποίο οι ναζιστικές αρχές εφοδίαζαν συστηματικά κάθε νεαρό ζευγάρι. Ο εξαιρετικός τσελεμεντές του συνοδευόταν από συμβουλές για τη φροντίδα των παιδιών, το νοικοκυριό, το διαιτολόγια και τη φυλετική υγεία. Σε ειδική ενότητα συνοψίζονταν οι νόμοι της Νυρεμβέργης και υπήρχαν βοηθητικά διαγράμματα για την παρακολούθηση οικογενειακών γενεαλογικών δέντρων και τη διερεύνηση γενεαλογικών μολυσμένων από επιγαμίες με Εβραίους. Η οικιακή υγεία και επιτυχία –υπενθυμιζόταν στους αναγνώστες- δεν ήταν πλέον θέμα καθαρά ατομικής επιλογής και ικανοποίησης. Τον εγωκεντρικό φιλελευθερισμό της Βαϊμάρης είχε αντικαταστήσει η μέριμνα του Εθνικοσοσιαλισμού για την κοινότητα στο σύνολό της. Πριν από τις συνταγές υπήρχε μία χρήσιμη 4ρήση του Φύρερ: «Αν δεν έχει κανείς τη δύναμη ν’ αγωνιστεί για την ίδια του την υγεία, χάνει το δικαίωμα να ζει σ’ αυτόν τον αγωνιστικό κόσμο».
………………………………………………………………………………..
Όμως η ανάπτυξη της κοινωνικής πολιτικής είχε και μία πιο σκοτεινή πλευρά: η διαφύλαξη της «ποιότητας» μαζί με την ποσότητα του ανθρώπινου αποθέματος του έθνους –όπως συνιστούσαν οι γιατροί, οι επιστήμονες και οι διαμορφωτές πολιτικής- σήμαινε ότι έπρεπε να μειωθούν οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία. Τέτοιους δεν συναντούσαν μόνον οι τρώγλες, η φτώχεια και ο υποσιτισμός, αλλά και οι σωματικά και ψυχικά άρρωστοι, οι οποίοι κλείνονταν σε ιδρύματα, στειρώνονταν και. Σε ακραίες περιπτώσεις, σκοτώνονταν για το γενικότερο καλό της κοινωνίας. Οι νεαροί εγκληματίες ή οι σεξουαλικά άσωτοι αντιμετωπίζονταν επίσης ως κίνδυνος για την οικογενειακή σταθερότητα και τη δημόσια τάξη. Μερικές φορές δε, η απειλή για το έθνος οριζόταν ακόμη ευρύτερα σε επίπεδο ολόκληρης τάξης –όπως στη λεγόμενη «κοινωνικά προβληματική ομάδα» που υποτίθεται ότι υπήρχε στην μεσοπολεμική Βρετανία – ή σε επίπεδο φυλής. Το Τρίτο Ράϊχ συνδύασε τον βιολογικό αντισημιτισμό μ’ έναν κρατικό μηχανισμό υψηλής αποτελεσματικότητας, ώστε να παράγει την πιο μοντέρνα εκδοχή του φυλετικού κράτους πρόνοιας στην Ευρώπη.