FtS106

Ψυχή βαθιά! Αυτό ήταν το σύνθημα και κάπως σαν ευχή που συχνά πυκνά έλεγε ο Παπαζήσης, ο Ταγματάρχης του ΕΛΑΣ που μετατάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση από τον τακτικό στρατό. Κάπως ιδιόρρυθμος με υπερβολική αγάπη στο κρασί, υπηρέτησε στις ανταρτικές ομάδες του Παρνασσού όπου μαζί του βρέθηκαν και οι τιμημένοι Σκαμνιώτες Αποστολοπουλαίοι αντάρτες, όπως στο πρόσφατο βιβλίο του Συλλόγου μας για την Εθνική Αντίσταση στην περιοχή μας μνημονεύεται.

Ψυχή βαθιά, έμελλε να είναι και ο τίτλος που επιλέχθηκε για μία κινηματογραφική ταινία διάρκειας 2 ½ ωρών του διαπρεπούς έλληνα σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Η ταινία αυτή που μόλις τις τελευταίες μέρες Οκτωβρίου άρχισε να προβάλλεται στους κινηματογράφους όπου συρρέει πλήθος κόσμου, προκαλεί συζητήσεις, καθώς εστιάζεται στα δραματικά γεγονότα του εμφυλίου και ειδικότερα στο τελευταίο στάδιο των επιχειρήσεων στο Γράμμο. Τα σχόλια χρωματίζονται ανάλογα με τα γυαλιά και τις καταβολές του καθενός. Άποψη του υπογράφοντος είναι ότι πρόκειται για μία ταινία που αξίζει να την δει κάθε Έλληνας. Και μόνο το γεγονός ότι στον εμφύλιο 1946-1949 χάθηκαν 70.000 Έλληνες, ένας τεράστιος και πολύ υπέρτερος αριθμός από τις απώλειες της Πατρίδας στους Βαλκανικούς Πολέμους, στην Μικρασιατική Εκστρατεία, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αρκεί για να δώσει το μέγεθος και τη σημασία του ζητήματος. Να αναλογισθεί και να προσπαθήσει ο κάθε συνετός συμπατριώτης τις τεράστιες ευθύνες που όντως και να αναζητήσει μαθήματα, ώστε να μην επαναληφθεί αυτό το δράμα της αλληλοεξόντωσης ο αδερφός να βλέπει σαν εχθρό και να σκοτώνει τον αδελφό του.

Προσωπική μας άποψη είναι ότι το έργο στέκεται κατά το μάλλον ή ήττον με αντικειμενικότητα και δείχνει κάμποσες πτυχές του σπαραγμού με μερικές νύξεις για το σκηνικό και τους ιδεολογικοπολιτικούς συσχετισμούς και σπεκουλάρισμα της εποχής.

Θεωρούμε μεγάλη ατυχία ότι δεν βρέθηκε ένας ηγέτης με το ανάλογο ανάστημα και κύρος που θα απέτρεπε το αιματοκύλισμα της Πατρίδας μας, παρά μόνον εκείνοι που έβλεπαν είτε προς τη Σοβιετική Ένωση ή τις ΗΠΑ. Άντε να βάλουμε και μία τρίτη κατηγορία αυτών των ανεπαρκών ετεροκαθοριζόμενων που απλά και μόνον επεδίωξαν να ηγηθούν όπως – όπως της αιμάσουσας και χειμαζόμενης μεταπολεμικής Ελλάδας. Εκείνοι που άφησαν τους ανυποψίαστους αριστερούς ιδεολόγους να σφάζονται ενώ είχε ήδη κλείσει η συμφωνία της Γιάλτας.

Συστήνουμε σε κάθε περίπτωση να δει κανείς αυτή την κινηματογραφική δημιουργία. Κάτι θα μάθει.