FtS102

Η καθηγήτρια της Φιλολογίας κα Ρούλα Φαλάρα-Κρανιώτη, σύζυγος που εξαιρετικού φίλου Φαρμακοποιού στη Λαμία, Γιάννη Κρανιώτη, που γνωρίζει πολύ καλά και αγαπά το Σκαμνό σχολίασε την τρέχουσα επικαιρότητα σε άρθρο της στην πολύ καλή εφημερίδα Φθιωτική Γή [Μενδενίτσα, Ιδιοκτήτης – Διευθυντής, ο αγαπητός ανά το Πανελλήνιο σκηνοθέτης και ηθοποιός Πάνος Σκουρολιάκος και Εκδότης ο διαπρεπής δικηγόρος Γιώργος Πολίτης] αριθ. φύλλου 19, Οκτώβριος 2008. Προσυπογράφουμε το κείμενο της διακεκριμένης συντοπίτισσας που αποδεικνύει ότι είναι όχι μόνον μία σπουδαία επιστήμων, αλλά και ενεργός πολίτης με γόνιμη κρίση και σκέψη.

 

***

Πολύ συχνά οι αιρετοί άρχοντες επικαλούνται τη δημοκρατία ως ύψιστη αξία, ενώ την ίδια στιγμή κάποιες πολιτικές τους την προσβάλλουν βάναυσα.

Είναι δυστυχώς ένα νοσηρό φαινόμενο της ελληνικής πολιτικής ζωής, συγκεκριμένης βέβαια ιδεολογίας, που πλήττει όλες τις βαθμίδες εξουσίας, όχι μόνον την κεντρική, αλλά και την τοπική. Αυτοδιοίκηση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Αυτό δυστυχώς επιβεβαιώνεται πολύ συχνά και στον τόπο μας.

Τα προσωπικά κριτήρια, η ευνοιοκρατία, το ρουσφέτι, οι ψηφοθηρικές επιλογές στην εκτέλεση έργων, η κατά βούλησιν διαχείριση της περιουσίας του λαού κ.ά. δίνουν την εικόνα μιας αυθαίρετης τοπικής εξουσίας που θυμίζει φέουδο.

Δεν είναι τυχαίο που η πρωτεύουσα του νομού Φθιώτιδας, η Λαμία, υποβαθμίζεται συνεχώς, γιατί η δημοτική Αρχή αδιαφορεί προκλητικά για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της.

Η έλλειψη κοινόχρηστων χώρων (πλατείες, πεζοδρόμια, χώροι αναψυχής) και η καταπάτηση των λιγοστών που υπάρχουν απ’ τις καφετέριες, ή έλλειψη πρασίνου, η τσιμεντοποίηση της πόλης με τους υψηλούς συντελεστές δόμησης, η μη κοινωφελής αξιοποίηση των δημοτικών χώρων (στρατόπεδο Τσαλτάκη, δημοτική Αγορά), το κυκλοφοριακό, η ηχορύπανση κ.ά. συνθέτουν την εικόνα μιας πόλης που ασφυκτιά.

Το Πανεπιστήμιο δεν αντιμετωπίστηκε με ζήλο, ούτε με κριτήρια ποιοτικά ως πνευματικό και επιστημονικό ίδρυμα, ώστε να διεκδικηθούν απ’ την πολιτεία έργα υποδομής και επαρκής στελέχωση και εξοπλισμός για τη σωστή λειτουργία του.

Δεν προνόησαν επίσης να αποτρέψουν τον αποκλεισμό της Λαμίας απ’ τους πόλους ανάπτυξης του Γενικού Χωροταξικού.

Τα δύο τελευταία ζητήματα αφορούν βέβαια όλο το νομό, όπως και το νομαρχιακό νοσοκομείο, που αντί να ενισχυθεί και να οργανωθεί, έτσι ώστε να αντιμετωπίζει επαρκώς τις ανάγκες του νομού, υποβαθμίζεται συνεχώς και αποδιοργανώνεται με κυριότερο πρόβλημα την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, προς δόξαν της ιδιωτικής περίθαλψης και των υποστηρικτών της!

Αν προστεθούν και τα καταρρέοντα Κέντρα Υγείας η εικόνα της κοινωνικής πολιτικής συμπληρώνεται.

Και δεν είναι μόνον αυτά.

Ο κίνδυνος για εγκατάσταση και λειτουργία μεταλλείων στον Εθνικό Δρυμό Οίτης επιτείνεται μετά την έκδοση του Ειδικού Χωροταξικού για τη Στερεά, σύμφωνα με το οποίο «μπορεί ο τουρισμός να συνυπάρχει με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες»!…

Στη Λάρυμνα η ΔΕΗ και η ΛΑΡΚΟ επιμένουν στο σχέδιο του λιθάνθρακα, με πονηρούς ελιγμούς τώρα, σχεδιάζοντας τη δημιουργία μεγάλου λιμανιού, για το οποίο η τοπική κοινωνία αντιδρά.

Στο Αχλάδι η Agroinvest, παρά τα υψηλά πρόστιμα, εξακολουθεί να ρυπαίνει. (Αλήθεια θα πληρωθούν ποτέ αυτά τα πρόστιμα;…)Οι ιαματικές πηγές του νομού εξακολουθούν να μένουν ανεκμετάλλευτες, περιμένοντας τους «σωτήρες – ιδιώτες», ενώ τα αρχιτεκτονικά μνημεία στα Καμένα Βούρλα Ράδιο και Ασκληπιός καταρρέουν. Και οι τοπικές εξουσίες καλά κρατούν! (Η κεντρική πάντως άρχισε να τρίζει …)

Μήπως όμως είναι καιρός να απομακρυνθούν οι υπαίτιοι των προβλημάτων, για να σταματήσει κάποτε το κακό;

Ας αναλάβουν επιτέλους και πολίτες τις ευθύνες τους, γιατί τα λάθη των εκλογικών τους επιλογών τα πληρώνουμε όλοι.