FtS104

Γεωργίου Πούλιου

Για το ζήτημα που μας απασχόλησε σε προηγούμενα φύλλα της ΦτΣ που φαίνεται ότι σχετίζονται και με δημοσιεύματα στο ημερήσιο τύπο (Καθημερινή –Μπουκάλας-και το Βήμα της Κυριακής -Γιάννης Μαρίνος-) ο αγαπητός μας συνεργάτης κ. Γεώργιος Πούλιος, αντί πρόσθετων σχολίων, μας δίνει το σχετικό κείμενο (Ισοκράτης, Αρεοπαγιτικός, εκδόσεις «Κάκτος») που παραθέτουμε τόσο στο αυθεντικό κείμενο –για καθαρά τεχνικούς λόγους, δεν έχουμε πνεύματα και υπογεγραμμένες- , όσο και σε νεοελληνική μετάφραση:

[…] Οι γαρ κατ’ εκείνον τον χρόνον την πόλιν διοικούντες κατεστήσαντο πολιτείαν ουκ ονόματι μεν τω κοινοτάτω και πραοτάτω προσαγορευομένην , επί δε των πράξεων ου τοιαύτην τοις εντυγχάνουσι φαινομένην, ουδ’ ή τούτον τον τρόπον επαίδευεν τους πολίτας ώσθ’ ηγείσθαι την μεν ακολασίαν δημοκρατίαν, την δε παρανομίαν ελευθερίαν, την δε παρρησίαν ισονομίαν, τη δ’ εξουσίαν του ταύτα ποιείν ευδαιμονίαν, αλλά μισούσα και κολάζουσα τους τοιούτους βελτίους και σωφρονεστέρους άπαντας τους πολίτας εποίησεν.[…]

***
[…] Εκείνοι λοιπόν που διοικούσαν τότε την πόλη δεν εγκαθίδρυσαν πολίτευμα που είχε ονομασία προσιτή σε όλους και πολύ ωραία, αλλά όμως κατά την εφαρμογή του δεν φαινόταν τέτοιου είδους σε όσους το ζούσαν, ούτε πολίτευμα που εκπαίδευε τους πολίτες με τρόπο που να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την ελευθεροστομία, και ευτυχία τη δυνατότητα να κάνει κάποιος τούτα, αντίθετα εγκαθίδρυσαν πολίτευμα που, επειδή μισούσε και τιμωρούσε τους ανθρώπους αυτού του είδους, έκανε καλύτερους και φρονιμότερους όλους τους πολίτες.