FtS99

Δημήτρη Μπράνη, Εκπαιδευτικού

Η εκπομπή της Κυριακής της ΕΤ 1 «αρχονταρίκι», που παρουσιάζει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κκ Ιγνάτιος, φιλοξένησε το γνωστό μουσικοσυνθέτη Μ. Θεοδωράκη [04.03.2008].

Ο Μ. Θεοδωράκης, όσα είπε στην εκπομπή αυτή, ήταν ομολογουμένως, άκρως ενδιαφέροντα. Αναφέρθηκε στον όλο βίο του. Αναφέρθηκε στη γερμανική Κατοχή, στις διώξεις και στις θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών, στον Εμφύλιο Σπαραγμό, καθώς και στην Επάρατη Δικτατορία.

Τα 17 χρόνια της εξορίας του και των δεινοπαθημάτων του, ήταν, όντως, πολλά. Ήταν πιστός Αριστερός και παραμένει πιστός Αριστερός. Και έδωσε το στίγμα του, την ιδεολογία του, την φιλοσοφία του. «Είμαι κατά της βίας, κατά του πολέμου και της εκμετάλλευσης του ανθρώπου».

Όμως. Όταν αναφέρθηκε στον Εμφύλιο Σπαραγμό, δεν είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Είπε: «Τον Εμφύλιο Σπαραγμό τον δημιούργησαν οι Ακροδεξιοί». Αυτό δεν είναι αληθές. Τον Εμφύλιο Σπαραγμό τον δημιούργησαν οι Συμμορίτες (Κομμουνιστές, Αντάρτες). Αυτοί ήθελαν να καταλάβουν με τη βία την Πολιτική Εξουσία της Ελλάδας, να κάνουν τη χώρα, χώρα κομμουνιστική και να την εντάξουν στο Ανατολικό Μπλοκ (να την κάνουν δορυφόρο του). Είχαν εμφανιστεί με το όνομα «Δημοκρατικός Στρατός». Ο Εθνικός Στρατός (οι Κυβερνητικές Δυνάμεις) δεν τους το επέτρεψαν. Τους απώθησαν. Χύθηκε αίμα αδελφικό πολύ.

Και θα πρέπει να γνωρίζει ο Μ. Θεοδωράκης, ότι μόνο εδώ, στην Ελλάδα, δεν πέτυχε η Κομμουνιστική Επιχείρηση – η Κομμουνιστική Επέμβαση. Όπου αλλού επιχειρήθηκε, εκεί πέτυχε. Και εγκαθιδρύθηκε το Σοσιαλιστικό Καθεστώς.

Για το Σοσιαλισμό είπε το εξής αληθές, ότι «δεν έκανε πολιτιστική επανάσταση. Εφάρμοζε το Νόμο του ισχυρότερου. Το νόμο της ζούγκλας». Και εκεί, όπου δηλ. ήταν καθεστώς ολοκληρωτικό, κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος.

Κρίνω σκόπιμο και απαραίτητο να αναφερθώ και στο εξής: Μερικοί Έλληνες, αντί του όρου «Εμφύλιος Σπαραγμός» ή «Εμφύλιος Πόλεμος», κάνουν χρήση του όρου «Συμμοριτοπόλεμος». Αυτό, κατά την προσωπική μου ταπεινή γνώμη, το κάνουν για δύο λόγους Ή το κάνουν εσκεμμένα, σκόπιμα ή το κάνουν «πεπλανημένα». Αγνοούν το γεγονός στην πραγματική του, στην αληθινή του διάσταση.

Αυτοί θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι ο πόλεμος 1946-1949, που έγινε στην Ελλάδα, ήταν αμιγώς Εμφύλιος Πόλεμος, «Εμφύλιος Σπαραγμός». Η χειρότερη μορφή πολέμου. Πόλεμος αδελφοκτόνος. Άφησε πίσω του πολλές πληγές ανοικτές, που ταλαιπώρησαν την Μεταπολεμική Ελλάδα, για 1οετίες ολόκληρες.

Στην συνέντευξή του αυτή ο γνωστός Μουσικοσυνθέτης έδωσε και ένα πολύ σημαντικό και πολύ σπουδαίο μήνυμα, μήνυμα extra. Είπε: «Θα πρέπει ως Έθνος, ως Κράτος, ως Λαός να είμαστε πάντα ενωμένοι. Πάντα ενωμένοι σαν μια γροθιά. Η Αλβανία κάνει λόγο για μεγάλη Αλβανία και τα Σκόπια μιλούν περί Αλυτρωτισμού. Η ισχύς εν τη ενώσει».

Σύνταξη:
1. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές στη ΦτΣ, αρκεί να διατυπώνονται με ευπρέπεια. Αποδεχόμαστε την πολυφωνία. Δεν εξαιρείται το κεφάλαιο της Εθνικής μας Αντίστασης, του Εμφυλίου και της καταραμένης Χούντας. Επειδή αυτές της μέρες έχουμε τη θλιβερή επέτειο της 21ης Απριλίου, ας δώσουμε ένα ερέθισμα της μνήμης των αναγνωστών μας ή μία αφορμή για προβληματισμό στη νέα μας γενιά που δεν έζησε τη χούντα.
2. Δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι οι θέσεις του Μίκη χρειάζονται αποσαφηνίσεις και πολύ περισσότερο «απάντηση». Δεν μας έθεσε κάποιο ερώτημα. Απλά είναι χρήσιμο να τον ακούμε για όσα λέει από τον πολυκύμαντο βίο και δράση του και όχι μόνο να απολαμβάνουμε την ασύγκριτη μουσική του. Φοβούμαστε ότι είναι λίγο πολύ αμετροεπές να ορίζουμε εαυτούς με ευκολία ισότιμους συνομιλητές του Μίκη και πολύ περισσότερο να το πράττουμε με διάθεση αμφισβήτησης ή κριτικής των λεγομένων του.
3. Αν δεν κάνουμε λάθος ο Μίκης δεν χρειάζεται συστάσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως. Ούτε φυσικά χρειάζεται να προσθέσουμε το επώνυμό του. Πολύ περισσότερο δεν είναι αναγκαίο να τον χαρακτηρίσουμε «γνωστό» ή «μουσικοσυνθέτη» που μπορεί να εκληφθεί και σαν απόπειρα μείωσής του. Αυτές είναι καταδικασμένες πρακτικές της μετεμφυλιακής περιόδου μέχρι και τηνθλιβερή περίοδο της Χούντας.
4. Μμε τα σημερινά δεδομένα, οι όροι Αριστερός και Δεξιός έχουν χάσει το νόημά τους. Αν δούμε τη σημερινή Ρωσία ή την Κίνα, δεν δυσκολευόμαστε να διαπιστώσουμε ότι έχουν υιοθετήσει εν πολλοίς καπιταλιστικές συνταγές. Παραμένει μόνο ο προσανατολισμός και η μέριμνα για τον άνθρωπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η οποιαδήποτε μορφή καταναγκασμού, η οποιαδήποτε μορφή ολοκληρωτισμού, είτε μιλάμε για φασισμό, είτε για την δικτατορία του προλεταριάτου, είναι έξω από τα ζητούμενα μιας σύγχρονης κοινωνίας που, ωστόσο, δεν έχει πάψει να αγωνίζεται για μία πιο δίκαια και πιο ανθρωποκεντρική διαχείριση των κοινών.
5. Εκ των υστέρων κρίνοντας τα πράγματα δεν είναι λάθος να προσυπογράψει κανείς το γνωστό «σύντροφοι, ευτυχώς που χάσαμε». Αν όμως μελετούμε τα ιστορικά γεγονότα, θα άξιζε προσεκτικότερη προσέγγιση. Πολύ θα ήθελα από τον αγαπητό κ. Μπράνη ο οποίος μάλιστα απευθύνεται ως εκ του ρόλου του στα παιδιά μας, ή άλλο φίλο της ΦτΣ να ακούσουμε κάτι περισσότερο σε μερικά κομβικά ερωτήματα, όπως:
• Στάθηκαν στο ύψος της περίστασης οι χρεωκοπημένοι βασιλομεταξικοί και παλαιοκομματικοί πολιτικοί ηγέτες μας της εποχής εκείνης που έτρεξαν σε ασφαλείς περιοχές αποστασιοποιούμενοι μακριά από την χειμαζόμενη πατρίδα; Πως είναι δυνατόν να αγνοούνται οι αγωνιζόμενοι Έλληνες και να επιζητείται το «χρίσμα» των Βρετανών που απ’ ότι αποδείχθηκε πεντάρα δεν δίνουν για τα συμφέροντα της πατρίδας μας και το αίμα το Ελληνικό, όταν μάλιστα τελείωσε ο Πόλεμος;
• Πως ερμηνεύεται το σχόλιο του Άρη, όταν οι συναγωνιστές του, του είπαν με ενθουσιασμό για την επίσκεψη της σοβιετικής αντιπροσωπείας στην χώρα μας και κείνος πικρόχολα παρατήρησε: «όλα τα γουρούνια, την ίδια μύτη έχουν!».
• Πως ερμηνεύεται η στάση των σοβιετικών του Στάλιν που ενώ είχαν προχωρήσει στη συνθήκη της Γιάλτας, εν τούτοις δεν έδωσαν ένα κάποιο μήνυμα στους Έλληνες του ΚΚΕ για την προοπτική της χώρας;
• «Να είμαστε ενωμένοι». Το προσεπικυρώνει και ο κ. Μπράνης. Πόσο ενωμένοι με τα πλατιά στρώματα του λαού και προσηλωμένοι στον κοινό στόχο της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης της Πατρίδας, ήταν όλοι οι ιθύνοντες της εποχής εκείνης, οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες, ακόμη δε και αυτοί που λούφαξαν και απέφυγαν το κάλεσμα των προαιώνιων ηρώων του τόπου μας με τους Έλληνες αντάρτες της Εθνικής Αντίστασης, αυτούς που τους ονόμασαν «συμμορίτες» ή «αλήτες» ή «Κ/Σ» τόσο οι Γερμανοί, όσο και εν συνεχεία μερίδα Ελλήνων συμπατριωτών μας;
6. Με ποιους να είμαστε ενωμένοι; Να αναφέρουμε ένα παράδειγμα μιας και μας δόθηκε η ευκαιρία για λίγη ανάταση «εθνικοφροσύνης» και αντικομμουνισμού:
Προκήρυξη του ΓΕΣ (Οδυσσέας Αγγελής) «απαγορεύονται καθ’ άπασαν την επικράτειαν και καθ’ οιονδήποτε τρόπον η μετάδοσις ή εκτέλεσις μουσικής και ασμάτων του κομμουνιστού Μίκη Θεοδωράκη… Οι παραβάται θα παραπέμπονται εις τα έκτακτα στρατοδικεία» (Τύπος 02.06.1967).
Πόσοι Έλληνες πειθάρχησαν σ’ αυτή την εντολή; Θα είχε ενδιαφέρον να το ξέραμε.
«Ελεύθερος Κόσμος» 02.07.1967: «… συνελήφθη και παρεπέμθη εις τον Βασιλικόν Επίτροπον του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών η Αθανασία Π. Παναγοπούλου ετών 23. Εις την οικίαν της επί της οδού Ευελπίδων 37, είχεν τοποθετήσει εις το πικάπ της δίσκους του κομμουνιστού συνθέτου Μ. Θεοδωράκη… Εις τας χείρας της κατεσχέθησαν 12 δίσκοι…».