Πολύς λόγος γίνεται εδώ και πολλά χρόνια για τη ζοφερή κατάσταση με την οικονομία μας, τα δημοσιονομικά μας, την απασχόληση, αλλά στην πράξη τα πράγματα παραμένουν δυσμενή ή και χειροτερεύουν. Βρισκόμαστε πολύ ψηλά στη διαφθορά, στα ελλείμματα, στην ανεργία, στην ακρίβεια των τιμών στα αγαθά και τις υπηρεσίες, στο δανεισμό των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και πολύ χαμηλά στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, στις αμοιβές της μισθωτής εργασίας, τις συντάξεις, την κοινωνική μέριμνα και ασφάλιση, το σεβασμό του πολίτη από το κράτος και πάει λέγοντας…
Μ’ αυτή την δόλια επιχειρηματικότητα που κατάντησε όρος αμφίσημος, αξίζει να δει κανείς τις έντονες ιδιοτυπίες γραφικότητας στη χώρα μας, καθώς κυριαρχεί το κωμικοτραγικό στοιχείο του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, συνήθως χωρίς να προστεθεί κάποια αξία στο όποιο προϊόν ή υπηρεσία, με κυρίαρχο στοιχείο το σπέκουλο που φθάνει στα όρια του τυχοδιωκτισμού, της αισχροκέρδειας, της απατεωνιάς και της –κατά το κοινώς λεγόμενο- αρπαχτής.
Γραφικός και αδιόρθωτος ο Έλληνας επιχειρηματίας: Εστιάζεται στη επιφανειακή φιγούρα και εντυπωσιασμό. Πανάκριβα αυτοκίνητα, κοστούμια armani, επιτηδευμένα φερσίματα, χλιδή και γκλαμουριά που θα τη ζήλευε και ο Ωνάσης, στη Μύκονο και στα διεθνή κοσμικά κέντρα, -απατηλά και αμετροεπή σύμβολα ενός ανύπαρκτου κοινωνικοοικονομικού status jet set-, αλλά στην ουσία καταχρεωμένος και με τον … κώλο έξω. Η προσπάθειά του ανεκδιήγητου αυτού τύπου, τελειώνει στο να μπερδέψει τον πελάτη και την τράπεζα. Τα οικονομικά εγκλήματα του λευκού κολάρου, όπως αποκαλούνται, έχουν περίοπτη συχνότητα και θέση στην πατρίδα μας. Μία εργώδης προσπάθεια εκτυλίσσεται επ’ εσχάτων στην διασπάθιση των πόρων του ΕΣΠΑ, 2007-2013 (=το Δ’ ΚΠΣ) μετά δε και από αυτό το πανηγύρι, που δεν θα υπάρχουν οι πόροι της ΕΕ, διερωτάται περιδεής κανείς τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Και αν αυτά τα φαινόμενα χαρακτηρίζουν μία πληθώρα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στις πιο μεγάλες μονάδες, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, καθώς κι εκεί επικρατεί η τσαπατσουλιά με κάπως πιο φκιασιδωμένα τεχνάσματα. Τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια ανθούν με πλήρη ασυδοσία και κάτω από το βλέμμα των υποτιθέμενων ανεξάρτητων αρχών, την κρατική εποπτεία και παρόμοια κουραφέξαλα, που όπως ξεκάθαρα έχει αποδειχθεί, σε τίποτα δεν ωφελούν τον ανυπεράσπιστο πολίτη, ο ποίος από πάνω πληρώνει και τα έξοδά ύπαρξης και λειτουργίας των. Και αυτή είναι η κάπως επιεικής εκδοχή, αφού παραδίπλα ανθεί η ασύστολη κερδοσκοπία κάτω από νόμιμες ή νομιμοφανείς κινήσεις χρηματιστηριακών πράξεων, ασυγκράτητων τιμολογήσεων σε αγαθά και υπηρεσίες πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, που ως θύματα έχουν τα λαϊκά μας στρώματα που συνεχώς διευρύνονται και εξωθούνται σε οικτρές καταστάσεις ενός σκληρού αγώνα επιβίωσης.
-Μήπως τάχατες τα τεράστια χρηματιστηριακά κέρδη που αποκόμισε ο γνωστός επιχειρηματίας Βγενόπουλος μέσα από τις αγοραπωλησίες μετοχών του ΟΤΕ δεν θα καταλογισθούν από την Deutsche Telecom σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή;
-Ποια είναι η προστιθέμενη αξία στα υπό μεταβίβαση αντικείμενα –τίτλους μετοχών- που απέφεραν απίστευτα υψηλά κέρδη τόσων εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ;
-Μήπως αυτός ο απίστευτος πλουτισμός εν μια νυκτί αντισταθμίζεται από την μείωση κατά 3% στη τιμή των γαλακτοκομικών του ιδίου ομίλου –Vivartia- ή στην παροδική και χάριν δημιουργίας εντυπώσεων, συγκράτηση των τιμών στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια του ιδίου επίσης ομίλου Attica Group / blue star ferries- ;
Και για μην μακρηγορούμε, δεν κρύβουμε τον προβληματισμό και ανησυχία μας για το πόσο ωφελεί ο λεγόμενος ναός του χρήματος –ο τζόγος του χρηματιστηρίου- που κάθε τρεις και λίγο συνδέεται με τα πλέον αποτρόπαια σκάνδαλα και τυχοδιωκτισμούς. Οι off shore companies και πλήθος χρηματιστηριακών πράξεων ή σύνθετων δομημένων ομολόγων που στοχεύουν να πλήξουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, μπορεί να θεωρούνται νόμιμες, αλλά στη συνείδηση του λαού εκλαμβάνονται –και ορθώς- ως αθέμιτοι μηχανισμοί συσκότισης ακραίων και αισχρών κερδοσκοπικών κινήσεων για εύκολο πλουτισμό μερικών επιτήδειων που τίποτα το καλό δεν έχουν να προσφέρουν στον τόπο και την κοινωνία μας.
Από την πολιτεία μας περιμένει εναγωνίως ο πολίτης αποτελεσματική προστασία από την αθέμιτη κερδοσκοπία, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπει. Βλέπει αντιθέτως κάποιους διορισμένους, ανεκδιήγητους τύπους, εκλεκτούς που πολύ απέχουν από το στόχο τους, για να μην πούμε ότι έχουν βάλει τους …. λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα.
Αν πάει κανείς στο χώρο των επιχειρήσεων που έχει λόγο το κράτος, η εικόνα είναι πέρα για πέρα τραγελαφική και απογοητευτική, με τις ρουσφετολογικές παρεμβάσεις των πολιτικών. Αιτιολογήθηκε η ανάθεση του management του ΟΤΕ στην γερμανική Deutsche Telecom, με το επιχείρημα, ότι θα πάψουν οι νοσηρές παρεμβάσεις των εκάστοτε κυβερνώντων που δεν είναι σε θέση να ελέγξουν την ακατανίκητη τάση των για ρουσφέτια και πριόνισμα κάθε δημόσιας επιχείρησης και οργανισμού.
-Να έχουν τελειώσει τάχατες οι ικανοί έλληνες managers που, ωστόσο δεν έλκονται από την πολιτική, ούτε συμφύρονται με πολιτικούς και δεν συχνάζουν σε διαδρόμους κολάκων, αλλά διαπρέπουν σε όλες τις χώρες του κόσμου και μόνο για την ιδιαίτερη πατρίδα τους κρίνονται ακατάλληλοι;
-Πως είναι δυνατόν οι αιρετοί Έλληνες πολιτικοί να καταφεύγουν σε τέτοια επιχειρήματα, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι σε θέση να τιθασεύσουν τις ισχυρές απρεπείς τάσεις και αδυναμίες τους και να συμπεριφερθούν επί τέλους με σεβασμό στους πολίτες και προσήλωση σε κανόνες χρηστής διαχείρισης του πλούτου του Λαού;
-Πότε επί τέλους θα λάβουν αποφάσεις για το .. μαχαίρι στο κόκαλο που αναμασούν κάθε τόσο σαν καραμέλα και να τιμωρήσουν μερικούς αισχρούς από τον κύκλο τους; Οι Γερμανοί δικαστικοί και οι Αμερικάνοι δικηγόροι μας έδωσαν στοιχεία αρκετά για τα τεράστια ποσά που διακινήθηκαν στη χώρα μας από την Siemens σε ανώτερους κρατικούς παράγοντες, πολιτικούς και κόμματα, αλλά το κόμμα που μας κυβερνά –με εντελώς ασθενή επιχειρήματα- δεν θέλησε την εξεταστική επιτροπή. Τι να πει, λοιπόν, ο κόσμος που τους ψήφισε;
***
Ο λόγος για τις λεγόμενες εξωχώριες εταιρείες που ο τύπος τους επινοήθηκε από την πρακτικής της διεθνούς αγοράς και αποβλέπει στην αυστηρή συγκάλυψη των πραγματικών φυσικών προσώπων που κρύβονται πίσω από αυτές και έλκουν συμφέροντα Στην πλέον αγαθή εκδοχή τους οι εταιρείες αυτές στοχεύουν σε φοροκλοπή, ενώ κατά κανόνα λειτουργούν για να καλύπτουν οικονομικά εγκλήματα, μαύρο χρήμα που διακινείται προς διεφθαρμένους μεσολαβητές, καταχραστές αμαρτωλής διαχείρισης, «λαδωμένους» αξιωματούχους –κρατικούς και μη – και πάσης φύσεως κλέφτες, απατεώνες και λωποδύτες.