FtS98

Γεωργίου Πούλιου

Ο αποστολέας στην επιστολή του μου γράφει: Γ. Σεπτεμβρίου … , ενώ το σωστό είναι 3η Σεπτεμβρίου. Αυτό το λάθος έγινε αφορμήνα γράψω τα πιο κάτω:

Φίλε αναγνώστη, όπως γνωρίζεις, η 3η Σεπτεμβρίου είναι ημερομηνία ορόσημο, στην ιστορία της Ελλάδος. Είναι μία πολύ μεγάλη ημέρα. Είναι η ημέρα της ανακηρύξεως του συνταγματικού πολιτεύματος στην Ελλάδα. Είναι η γενέθλιος ημέρα του Ελληνικού συντάγματος.

Το γεγονός αυτό συντελέσθηκε τη νύχτα της 2ας προς την 3η Σεπτεμβρίου του 1843, με πρωτοβουλία του στρατού και με μπροστάρηδες, τον συνταγματάρχη του ιππικού Δημήτριο Καλλέργη και το στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη, οι οποίοι αξιώσανε από τον Βασιλέα Όθωνα συνταγματικές ελευθερίες.

Ο στρατηγός Μακρυγιάννης φοβούμενος μήπως εκείνο το βράδυ σκοτωθεί, έγραψε τη διαθήκη του, την οποία βρήκα και αντέγραψα από το δεύτερο τόμο (εκδόσεως Β’ του Γιάννη Βλαχογιάννη «Απομνημονεύματα στρατηγού Μακρυγιάννη», σελ. 228.

«Κύριε Παντοδύναμε! Εσύ Κύριε, θα σώσεις αυτό το αθώο έθνος. Είμαστε αμαρτωλοί, είσαι Θεός! Ελέησέ μας; φώτισέ μας, ένωσέ μας και κίνησέ μας αναντίον του δόλου και της απάτης, της συστηματικής τυραγνίας της πατρίδος και θρησκείας. Εις δόξαν Σου, Κύριε, σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς αναντίον της τυραγνίας! Πατριώτες! Πεθαίνω δια την Πατρίδα. Στέκω εις τον όρκον μου τον πρώτον. Δεν μπορώ, πατρίδα, να σε βλέπω τοιούτως και των σκοτωμένων τα παιδιά και οι γριγιές να διακονεύουν και τις νιες να τις βιάζουν δια κομμάτι ψωμί εις την τιμήν τους οι απατεώνες της πατρίδος. Γιομάτες οι φυλακές από αγωνιστάς και στα σοκάκια σου διακονεύουν αυτήνοι οι αγωνισταί, όπου χύσανε το αίμα τους δια να ξαναειπωθεί «πατρίδα Ελλάς». Είτε ελευτερία κατά τους αγώνες μας και θυσίες μας, είτε θάνατος σ’ εμάς! Πεθαίνω εγώ πρώτος απόψε. Έχετε γεια πατριώτες και εις την άλλη ζωή σμίγαμε εκεί οπού’ ναι και οι άλλοι οι συναγωνισταί μας, εις τον κόρφον του αληθινού Βασιλέως, του μεγάλου θεού, του αληθινού.

Πατρίδα, σ’ αφήνω ανήλικα παιδιά και γυναίκα, αν τα’ αφήσουνε ζωντανά, τα’ αφήνω εις την προστασίαν σου. Κοίταξε οτ’ είναι παιδιά του τίμιου αγωνιστή Μακρυγιάννη. Ποτέ αυτός δεν σε ψύχρανε εις τα δεινά σου και τώρα πρόθυμος να πεθάνει δια σένα, για να σε ιδούνε τα παιδιά σου ελεύτερη Ελλάδα κι όχι παλιοψάθα της τυραγνίας και των κολακωνέ της. Δια τα παιδιά μου αφήνω κηδεμόνες τον κύριο Μιχαήλ Σκινά, Μελά, Δίσιον, Καλλεφουρά, γυναικάδελφόν μου Σκουζέ και τη γυναίκα μου. Και ν’ ακολουθήσετε κατά την παλιά μου διαθήκη, ό,τι διαλαμβάνει κι αν αμελήσετε, εις την άλλη ζωή θα μου δώσετε λόγον. Βιαστικός γράφω και με την σημαία μου εις το χέρι. Έχετε γεια όλοι και την τυραγνίαν να μην την αφήσετε να φωλιάσει εις την πατρίδα, να μην ντροπιάσετε τόσα αίματα όπου χύθηκαν.

1843 Σεπτεμβρίου 2, μεσάνυχτα – μακριγιάνις»

Ο Όθων, κάτω από την πίεση των όπλων υποχώρησε στο αίτημα των επαναστατών, δέχθηκε τις αξιώσεις του λαού και του στρατού και αναγνώρισε το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Μάλιστα την 3η Σεπτεμβρίου την κήρυξε ημέρα εορτάσιμη και ακόμη αναγνώρισε νόμιμη την επαναστατική Κυβέρνηση με πρόεδρο τον Ανδρέα Μεταξά.

Καλλιθέα 16.05.2008