FtS95

Βασιλόπουλος

Προσφάτως μας άφησε για το μεγάλο ταξίδι ο καθ’ όλα αγαπητός και συνετός συγχωριανός Θανάσης Βασιλόπουλος (103), που υπεραιωνόβιος καθώς ήταν ευτύχισε να δει και να καμαρώσει πολλά εγγόνια και δισέγγονα, στοιχείο που συνιστά τη βάση της ευτυχίας κάθε ανθρώπου, καθώς μάλιστα όλοι οι απόγονοί του αποδείχθηκαν χρήσιμα στοιχεία στην κοινωνία. Ο καλός φίλος και γαμπρός της οικογένειας, Κώστας Γκούμας, είχε εν συνεχεία την καλοσύνη να αναπτύξει το γενεαλογικό δένδρο των απογόνων του Θανάση Βασιλόπουλου. Με τη σειρά μας και με ιδιαίτερα χαρά προχωρήσαμε στην δημοσίευση αυτού του πονήματος στη ΦτΣ. Η ιδέα μας άρεσε και θεωρούμε χρήσιμο να προχωρήσουμε και προς τα πίσω . Ο αείμνηστος Κώστας Βασιλόπουλος, -πατέρας του Θανάση- ένας επίσης υπέροχος Σκαμνιώτης, που πολλοί από μας τον θυμόμαστε στο παλιό μεγάλο σπίτι της οικογένειας, στον παλιό χωριό, ή όταν πήγαινε συχνά στην παλιά βρυσούλα του Σκαμνού, με την απέραντη καλοσύνη του απέναντι σ΄ εμάς τα νέα τότε παιδιά , εκτιμούμε ότι γεννήθηκε κάπου στις αρχές του δεύτερου ημίσεως του 19ου αιώνα. Θα χαρούμε να λάβουμε στοιχεία για τις βαθύτερες ρίζες αυτής της οικογένειας που αν πάμε μία ακόμη γενεά πίσω, θα οδηγηθούμε στα προεπαναστατικά χρόνια, της περιόδου της εθνικής μας παλιγγενεσίας.

[εκπρόσωπος των Βασιλοπουλαίων παρακάτω ο Θανάσης σε εμβληματικό στιγμιότυπο οδηγώντας το τρακτέρ του]

Αποστολόπουλος

Με το ίδιο ερέθισμα προσπάθησα τον τελευταίο καιρό να ανιχνεύσω τις ρίζες της δικής μου οικογένειας, των Αποστολοπουλαίων. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δείχνουν μεν μία κάποια πρόοδο σε μερικά σημεία, αλλά τα κενά που συναντώ, ιδίως όταν κινούμαι προς τα πίσω, είναι σημαντικά. Ξεκίνησα μία προσπάθεια απευθύνοντας και διασταυρώνοντας στοιχεία και πληροφορίες με όλους τους Αποστολοπουλαίους, που έχουμε στο αρχείο του Πολιτιστικού μας Συλλόγου ως παραλήπτες της ΦτΣ. Χάρις στην πολύτιμη βοήθεια του Χρήστου Β. Αποστολόπουλου, έχουμε συμπληρώσει το δένδρο της οικογένειας του αείμνηστου Χρήστου Απ. Αποστολόπουλου, του μεγαλύτερου εκ των τεσσάρων γιων , του παππού μας Απόστολου.

Οι ρίζες Αποστολοπουλαίων στο Σκλήθρο
Τα μεγαλύτερα προβλήματα συναντούμε καθώς διερευνούμε τις πιο πίσω ρίζες μας. Είναι μεν γνωστό ότι ο παππούς Απόστολος και η συνολική οικογένεια εμφανίζεται ως νέος Σκαμνιώτης στην διάρκεια του 19ου αιώνα, μετά την επανάσταση του ’21. Προέρχεται από το Σκλήθρο. Σαν καινούργιος Σκαμνιώτης προσπαθεί να αποκτήσει γεωργικό κλήρο ξεκινώντας από το απόλυτο μηδέν, γι’ αυτό και η κτηματική περιουσία των Αποστολοπουλαίων σε σχέση με άλλες παλαιότερες οικογένειες (Τζιβάρα, Ζαλαώρα, Αστρακά) είναι αισθητά μικρότερος.

Από τον καλό συγγενή μας, όμως, τον Πάνο Φούντα από τον Μπράλο , έλαβα μερικές σημαντικές πληροφορίες:

Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, ο παππούς Απόστολος είχε έναν αδερφό, αν όχι και έναν ακόμη, τρίτον, με πιθανό όνομα Ηλίας. Ο Ηλίας απέκτησε 5 παιδιά δύο αγόρια που χάθηκαν σε ηλικία περίπου 18 ετών (Παναγιώτης το ένα, δεν έχουμε στοιχεία για το άλλο) και τρία κορίτσια:

• Τασιά (=Αναστασία) που παντρεύτηκε στο Μουσταφάμπεη (Ηράκλεια) με έναν ονόματι Κούρτης
• Γιαννούλα, που δεν ζει, και είχε παντρευτεί στον Μπράλο με έναν Καραγκούνη
• Η τρίτη κόρη του Ηλία Αποστολόπουλου, ονόματι Καλλιόπη παντρεύτηκε τον Θανάση Φούντα, με καταγωγή από το Γαλαξίδι, που μετώκησε στον Μπράλο. Από τον γάμο της Καλλιόπης Αποστολοπούλου και του Θανάση Φούντα προέκυψαν 7 παιδιά (τρία κορίτσια και τέσσερα αγόρια) με την εξής σειρά ηλικίας:

1. Γιάννης
2. Μαρία
3. Ασήμω (ζει στον Μπράλο, η σύζυγος του Κώστα Πλιάτσικα)
4. Ηλίας
5. Πάνος ( που γράφει στη ΦτΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης)
6. Αναστάσης
7. Ασπασία, παντρεύτηκε με ένα πρόσφυγα μικρασιάτη, ονόματι Ορφανόπουλος,. Ζει η ίδια και με το γιο της Στάθη έχουν την έκθεση φυτών στην Ξηριώτισσα στη Λαμία, ενώ έχουν και σπίτι στο Μπράλο.

Πέραν, όμως, αυτού του αδελφού του παππού Απόστολου, εικάζεται ότι υπήρχε κατά πάσα πιθανότητα και άλλος αδελφός του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα. Απόγονος αυτού του παππού Αποστολόπουλου, υπήρξε ο –ήδη μακαρίτης- μπαρμπα – Λάμπρος Αποστολόπουλος που ήταν ράφτης στην Αθήνα, στην οδό Χρυσοσπηλαιωτίσσης. Ο Πάνος Φούντας μου λέει ότι απέκτησε δύο παιδιά με πιθανά ονόματά τους Απόστολος και Γωγώ (=Γεωργία). Έχω από πολλά χρόνια χάσει αυτή την επαφή, ενώ παλαιότερα πήγαινα στον μπαρμπα –Λάμπρο και μου έραβε και κανένα κοστούμι. Ήταν πολύ καλός ράφτης.

***

Ο υπέροχος αυτός συγχωριανός που θα πρέπει επίσης να έζησε πολλά χρόνια, απολάμβανε μεγάλης αποδοχής και εκτίμησης από την μικρή μας κοινωνία. Στην κάθε επαφή του, ακόμη και μ’ εμάς τα παιδιά, ήταν πάντοτε χαμογελαστός και καλοσυνάτος. Ο σεβάσμιος αυτός γέροντας, αποκάλυπτε διαρκώς αυτό το στοιχείο, που τώρα πια μπορούμε να το αποδώσουμε ανεπιφυλάκτως και να το συνδέσουμε με τον καλό ψυχισμό του. Πίσω από το σπίτι της οικογένειας, προς τη βόρεια πλευρά, υπήρχαν δύο φυτά, που ονομάζονταν κρανιές, παράγοντας τα κράνια, φρούτα κόκκινα μικρά και κάπως ξινά. Τα επισκεπτόμασταν συχνά αυτά τα φυτά, που όμως στη συνέχεια έμελλε να αποδειχθούν ο κακό μας δαίμονάς μας, καθώς ο δάσκαλος του χωριού προμηθευόταν από τις κρανιές του Βασιλόπουλου τις φοβερές βέργες με τις οποίες μας χτυπούσε βάναυσα στα χέρια μας, για να μας τιμωρήσει σύμφωνα με τις τότε κρατούσες «παιδαγωγικές μεθόδους».
Ο παππούς Απόστολος απέκτησε τέσσερις γιους. Από τον πρώτο γάμο του -η σύζυγός του πιθανόν Αικατερίνη από την οικογένεια εξ Οίτης Παναγή- αποκτά τον Χρήστο, τον Ευθύμιο και τον Παναγιώτη. Χάνει τη γυναίκα του και σε δεύτερο γάμο με την Βαλσάμω Μπολοβίνη (από το Λευτεροχώρι) αποκτά ένα ακόμη τέταρτο γιο τον Νικόλαο, πατέρα μου, που είναι ετεροθαλής αδελφός των τριών μεγαλύτερων τέκνων του Απόστολου.