FtS95

Αριστοτέλεια διδαχή που στην ευνομούμενη πολιτεία μας περιβάλλεται με αυξημένο συνταγματικό κύρος. Ο λόγος περί χρηστής άσκησης διοίκησης από την πλευρά των δημοσίων προσώπων / κρατικών λειτουργών. Η αρχή αυτή αποτελεί θεμέλιο λίθο του όλου οικοδομήματος του λεγομένου κράτους δικαίου.

Όμως, ο Νομάρχης Φθιώτιδος Θανάσης Χειμάρας, δέχθηκε την γραπτή παράκληση να παρέμβει θεσμικά ή φιλικά στον αμετροεπή δήμαρχό μας Γοργοποτάμου, Π. Σπαθούλα, ώστε να μην απομακρύνει το Σύλλογό μας από το κτίριο του αδρανούς δημοτικού σχολείου Σκαμνού, που ο ίδιος ο Σύλλογος με σημαντικές δαπάνες μελών –συγχωριανών κι κάτω από τους δικούς του επαίνους και συγχαρητήρια, αποκατέστησε, επεξέτεινε και ανέδειξε σε υποδειγματικό όσο και λειτουργικό κόσμημα του μικρού οικισμού.

Μπορεί ο Νομάρχης να αγνόησε το υπόμνημα του Συλλόγου στο οποίο δεν έδωσε την οποιαδήποτε απάντηση, ως όφειλε, αποφάσισε όμως να διαθέσει στο διπλανό χωριό της Οίτης (πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας που υπάγεται σ΄ αυτό συγκροτώντας το ίδιο Δημοτικό Διαμέρισμα) ποσό 200.000 Ευρώ από το ταμείο του Δημοσίου. Ο Αντιδήμαρχος Μιχ. Γρούσπας από την Οίτη δεν άφησε αμφιβολίες σε κανέναν γι’ αυτή την τόσο διαφορετική και κραυγαλέα προσέγγιση του ίδιου ζητήματος στα δύο διπλανά χωριά, αφού με έπαρση δημοσίευσε στην εφημερίδα του χωριού του, ότι αυτό το «κατόρθωμα» έγινε χάρις στην εύνοια και τις προσωπικές του σχέσεις με τον Νομάρχη.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Το κερασάκι σ’ αυτή την κακόγουστη φάρσα που διακωμωδεί κάθε έννοια ισονομίας, είναι ότι οι άρχοντες της τοπικής μας αυτοδιοίκησης είναι αμετάπειστοι. Δείχνουν μάλιστα ενόχληση από τη δημοσιοποίηση του σχετικού ψηφίσματος διαμαρτυρίας που ομόφωνα οι αξιοπρεπείς Σκαμνιώτες ενέκριναν στην Συνέλευσή τους τον περασμένο Ιούλιο και κλιμακώνουν την επίθεση μετά την έξωση του Συλλόγου από το κτίριο, με πρόσθετες διώξεις «για δυσφήμιση δια του τύπου» κατά του Πρόεδρου του Σκαμνιώτικου Συλλόγου Δημήτρη Ευστράτογλου και του Διευθυντή Σύνταξης της ΦτΣ Γ. Αποστολόπουλου.

Που να το φαντασθεί ο συγχωριανός μας Πολύκαρπος που με την καιροσκοπική, χυδαία όσο και προκλητική του μουλωχτή κίνηση να δοθεί το κτίριο – κόσμημα που έφτιαξαν οι συγχωριανοί του «σε ιδιώτη για ταβέρνα» θα εύρισκε στην πορεία δίπλα του κι άλλους συμπλέοντες από την ΤΑ. Η δικαστικές αντιπαραθέσεις είναι έξω από το ήθος και τις πρακτικές ενός πολιτιστικού Συλλόγου, αλλά αυτού του είδους τα τεκταινόμενα στον τόπο μας προσφέρονται αν μη τι άλλο για μελέτη και ανάλυση στην κρίση του κάθε συγχωριανού, του κάθε συντοπίτη και κάθε Έλληνα συμπολίτη που νοιάζεται για την πορεία αυτού του τόπου.

***

[Reunion: Τρεις δεκαετίες μετά την αποφοίτησή τους από το πρώτο Γυμνάσιο αρρένων Λαμίας οι συμμαθητές συγκεντρώνονται και πάλι σε μία συγκινητική γιορτή. Ανάμεσα σ’ αυτούς και δύο Σκαμνιώτες, Γ. Αποστολόπουλος και Κώστας Γέμελος, αλλά και πολλοί φίλοι του Σκαμνού, Γιάννης Κρανιώτης, φαρμακοποιός, ο γιατρός Δ. Βέλλιος από τα Καστέλια, ο Τάκης Αλεξίου, δασολόγος κλπ. Εντυπωσιακά ευχάριστο, οι συντριπτική πλειοψηφία τους συνέχισε τις σπουδές της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για να γίνουν «άτομα χρήσιμα στην κοινωνία», κατά το κοινώς λεγόμενο. Την ίδια εποχή προκαλεί εντύπωση η διαδρομή του Θανάση Χειμάρα, που δεν ακολούθησε το δρόμο των θρανίων, αλλά αυτόν της πολιτικής. Όπως και να’ ναι, ήταν νομάρχης Φθιώτιδος, καινούργιος και αυτό τον έκανε κάπως επώνυμο. Με υπηρηφάνεια οι συμμαθητές τον περιστοιχίζουν στην αναμνηστική φωτογραφία. Στη συνέχεια είδαμε τις συνέπειες των πολιτικών της παρακμής και τη συμφορά που προκάλεσαν στον τόπο μας].