FtS88

Πάνου Φούντα

Μες στην υπόγα είναι κλεισμένη
η μικρή Πατρίτση η καημένη
με μάτια γαλανά, ξανθιά μαλλιά
ωραία και αφράτη
ώριμη για τον πελάτη …

Νόστιμη είναι στο κρεβάτι
ξαπλωμένη κι όλο κλαίει
που δεν κατάλαβε, όπως λέει
πως βρέθηκε εκεί κλεισμένη.
Πάντα το κεφάλι σκύβει
κι’ όλο λέει η ταλαίπωρη και κλαίει …

Κι ο νταβάς, όμορφος παλικαράς
της πιάτσας κερατάς,
πως είναι κι όλα εκείνα του υποκόσμου λέει
έχει κερδίσει ο Αβάς
και τούτο για να ζήσει,
όπως λέει ο μασκαράς.

Νά ‘τος τούτος έρχεται λουσάτος
και της λέει στο αυτί
μικρή έξω περιμένουνε στητοί …
Με λεπτά πολλά στην τσέπη, χαϊμαλιά !!
δώρα κι’ άλλα μπιχλιμπίδια
φέρανε νταούλια και βιολιά
θέλουν να σου ανοίξουν την καρδιά
τούτα τα παιδιά …

Και η Πατρίτση την απόφασή της έχει πάρει,
στέκεται μπροστά του ορθή
με θάρρος και του λέγει:

Ντροπή σου ποταπέ και νταβατζή
πάρ’ τους από δω και χάσου
φύγε από κει για να περάσω
τώρα είμαι ελεύθερο πουλί και γειά σου!

Νέα Ζωή, 24.09.2006