FtS59

υπό Γεωργίου Π. Αλμπούρα,
Δικηγόρου Πειραιώς

Χριστούγεννα 2000. Τα τελευταία της χιλιετίας. Και ανήμερα μια ξαφνική πρόσκληση για νωρίς το βράδυ. Την αποδέχθηκα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και χωρίς να με απασχολήσει το αντικείμενο της εκδήλωσης. Σημασία είχε εκτός από τη σίγουρη συνάντηση με τον Κώστα Γέμελο και τους Θύμιο και Τάκη Τζιβάρα και η πιθανή συνάντηση με άλλους φίλους Σκαμνιώτες. Κι αυτό έγινε. Αλλά και κάτι άλλο. Μια μουσική βραδιά μικρής διάρκειας – μόλις μιας ώρας – αλλά μεγάλης ακουστικής απόλαυσης. Ο «σολίστας» της κλασσικής κιθάρας πατριώτης μας από τη Λαμία Φώτης Κουτσοθόδωρος, διεθνώς βραβευμένος, έπαιξε διάφορα κλασσικά κομμάτια κλείνοντας με μια σειρά από τραγούδια του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκη. Καλεσμένος από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκαμνού, στην όμορφα διαμορφωμένη αίθουσα του Σχολείου, κοντά στο ζεστό τζάκι, ζεστός κι ο ίδιος, με σεμνότητα και απλότητα που σε κατακτούσε αμέσως, έκανε με σαφήνεια σύντομες ενημερωτικές εισαγωγές για κάθε μουσική ενότητα, και ύστερα αφηνόταν στο δικό του κόσμο της επαφής με τις χορδές, για τη δημιουργία της μουσικής πανδαισίας που ακολουθούσε.
Στην καρδιά του χειμώνα. Στην καρδιά των Χριστουγέννων. Στην καρδιά της Ρούμελης. Βράδυ με τα κούτσουρα να καίνε στο τζάκι. Κι έξω το χιόνι σιγά -σιγά να παγώνει. Κι όμως, ούτε χοιρινά ή άλλα κοψίδια ούτε κρασοκατάνυξη, ούτε τραγούδια με κλαρίνα. Ένα ποτήρι κονιάκ, λίγοι ξηροί καρποί, τα σταλάματα ν’ αντιφεγγίζουν πέφτοντας, κι ο ήχος της κιθάρας.

***
Για όσους ενδεχομένως, δεν έχουν υπόψη τους, σημειώνουμε ότι ο κ. Γιώργος Π. Αλμπούρας, κατάγεται από τον όμορο οικισμό του Μπράλου και διατηρεί, όπως το πλείστον των κατοίκων των γειτονικών οικισμών, πολλούς συγγενείς και φίλους στο Σκαμνό για τον οποίο τρέφει τα καλύτερα των αισθημάτων του, όπως αποκαλύπτεται εμμέσως πλην σαφώς από το κείμενο του διακεκριμένου συντοπίτη μας νομικού, που μας τιμά με την αγάπη και φιλία του.