FtS43

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει κλπ και τούτο γιατί έχει σαν πρώτη ύλη, συμφωνούμε όλοι οι Ελληνες, το πνεύμα! Εχουμε την σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά μας που μας κάνουν αξιοσέβαστους στο παγκόσμιο στερέωμα. Η παιδεία που έρχεται να υπηρετήσει αυτούς τους στόχους, δεν “θεραπεύεται” όμως ανάλογα με τα μεγαλόστομα επιχειρήματά μας, ούτε κάν σε κάποιο ανάλογο βαθμό σε σχέση με τις άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ισχύει δυστυχώς αυτό που αυτοσαρκαζόμενοι αναφέρουν πολλοί νεοέλληνες, ότι δώσαμε μεν τα φώτα στην ανθρωπότητα, αλλά ξεμείναμε τώρα πια από ..μπαταρία!

Ειναι πολύ δυσάρεστο, αλλά κάθε τόσο αυτός ο χώρος της παιδείας τροφοδοτεί κάθε είδους μελαγχολικές σκέψεις. Από την πρόσφατη επικαιρότητα είδαν και βίωσαν οι Ελληνες τις ακραίες εκδηλώσεις βίας που δημιουργούν την εικόνα ενός αναρχούμενου κράτους. Μεγάλη η κόντρα και ο ξεσηκωμός εκπαιδευτικών της μέσης εκπαίδευσης εναντίον συναδέλφων των, επειδή οι μεν υπεραμύνονται της λεγόμενης επετηρίδας για τους διορισμούς, ενώ οι άλλοι δέχονται το προτεινόμενο αξιοκρατικό σύστημα επιλογής που προτείνεται από νομοθετημένες ρυθμίσεις.

Η πλευρά της “επετηρίδας” περιμένει, αξιώνει και μέχρις ενός ορίου έχει δίκαιο, το κράτος να βρει για όλους δουλειά και ανάλογα με το πότε τελείωσε ο καθένας το Πανεπιστήμιό του, να διορίζεται και να πληρώνεται. Ποιός αντιλέγει σε κάτι τόσο ωραίο και πρακτικό. Η ζωή όμως διδασκόμαστε κάθε τόσο, δεν επαληθεύει αυτά τα σενάρια που χαϊδεύουν πράγματι τα αυτιά. Δυστυχώς το μάννα εξ ουρανού, όπως μπορούν οι θεολόγοι να μας πουν, μόνο στη βίβλο το είδαμε και δεν ξαναπατηρήθηκε τέτοιο φαινόμενο. Ηδη καθεστώτα του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού που το πάλεψαν για πολλά χρόνια αυτό το σύστημα απέτυχαν παταγωδώς και προσχώρισαν με φοβερά προβλήματα και τραύματα πάσης φύσεως στους κανόνες της αγοράς. Στη σκληρή πραγματικότητα της ζωής οφείλει κανείς να προσπαθήσει, να εργασθεί, να ανταγωνισθεί, να βγάλει το ψωμί του.

Αγώνας, λοιπόν, να μην εφαρμωσθεί ο Νόμος που ψήφισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο! Αγώνας, λες και πρόκειται για τά Ιερά και Οσια της Φυλής μας. Επιθέσεις κατά των συμμετεχόντων στις εξετάσεις αξιολόγησης! Υβρεις! Προπηλακισμοί! Βιαιοπραγίες! Λιθοβολισμοί! Από εκπαιδευτικούς εναντίον συναδέλφων των και βεβαίως ενατίων των δύσμοιρων αστυνομικών που πρέπει σώνει και καλά αυτοί τελικά να φταίνε. Να φταίνει επειδή δεν ήταν αρκούντως δραστικοί, να φταίνε γιατί ανέλαβαν δράση!

Είδαμε μέσα από τις τηλεοπτικές κάμερες πάσης φύσεως ακραίες πράξεις αναρχίας και βιαιοπραγίας σε βάρος αυτών που θέλησαν, όπως γίνεται σε όλες τις σύγχρονες χώρες, να λάβουν μέρος και να επιδιώξουν να πάρουν μία θέση εκπαιδευτικού μέσα από αξιολόγηση. Μέσα από μία διαδικασία που επιλέγεται οποισδήποτε συνεργάτης / μισθωτός σε οποιαδήποτε επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία. Φοβερές σκηνές! Την έγκυο υποψήφια που έπεσε θύμα κακομεταχείρισης, την άλλη γυναίκα υποψήφια για τις εξετάσεις που την πήρε κακήν κακώς ο θηριώρης “επαναστάτης” συνάδελφός της, παραμάσχαλα και περίπου ημίγυμνη, την απομάκρυνε από το εξεταστικό κέντρο. Τί περιμένει ο ήρωας αυτού του επεισοδίου, από τον σύζυγο, τον πατέρα, τον αδελφό αυτής της κοπέλλας σαν αντίδραση; Να του προσφέρει λουλούδια μόλις τον εντοπίσει;

Φυσικά οι ασκοί του Αιώλου άνοιξαν και την πολύ κακή συνέχεια τη γνωρίζουμε. Με βαριές εγκληματικές ενέργειες εξτρεμιστικών στοιχείων. Φοβερά εγκλήματα που δεν δικαιολογούνται με οποιοδήποτε υπόβαθρο. Δολοφονικές επιθέσεις, συλλαλητήρια κατά της βίας με πυρπολισμούς αυτοκινήτων, καταστημάτων και ακόμη αυτοκινήτων της αστυνομίας μαζί με τον εποχούμενο άτυχο οικογενειάρχη αστυνομικό να καίγεται σαν λαμπάδα!

Η υπερβολική ενίσχυση των συντεχνιακών / συνδικαλιστικών δυνάμεων της χώρας που εσκεμένα προωθήθηκε για πολιτικούς / κομματικούς λόγους στην δεκαετία του 80 στη χώρα μας, δημιούργησαν ένα κράτος εν κράτει! Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ που κατά καιρούς επιβάλλουν τη θέλησή των και μας τιμωρούν όλους τους Ελληνες κόβοντας το φώς, στην Ολυμπιακή που διακόπτουν κάθε τόσο τα δρομολόγια, στις αστικές συγκοινωνίες, στην Ιονική πρόσφατα, για να κατωχυρώσουν τα “κεκτημένα” δικαιώματα στην ήσσονα προσπάθεια και τις παχηλές αμοιβές χωρίς να το αξίζουν, να μην προχωρήσει η Ελλάδα προς την Ευρώπη και εκσυχρονισθεί. Βεβαίως το κυβερνών κόμμα θερίζει αυτά που το ίδιο έσπειρε. Το θύμα όμως είναι πάντοτε η ελληνική κοινωνία που πληρώνει το λογαριασμό. Είναι η ελληνική κοινωνία από την οποία αμοίβονται οι “επιτιθέμενοι / επαναστατημένοι αγωνιστές”, για την οποία προσλαμβάνονται, για την οποία εργάζονται, αλλά πλήρως την αγνοούν, την περιφρονούν και δεν διστάζουν να την χρησιμοποιούν συχνά και σαν όμηρο!

Βεβαίως ο χώρος αυτός της μέσης εκπαίδευσης και παρά τις λαμπρές εξαιρέσεις των εκπαιδευτικών που αποτελούν υπόδειγμα και καμάρι για την κατάρτηση, το ήθος και το υψηλό έργο που προσφέρουν στην ελληνική νεολαία, έχει τροφοδοτήσει και κατά το παρελθόν την επικαιρότητα με ζοφερές στάσεις και συμπεριφορές. Εκείνο που εκπλήσσει και προστίθεται επίσης τελευταία στο πάζλ της ελληνικής παιδείας είναι μερικά τεκταινόμενα στο χώρο ή περί τον χώρο της ανωτάτης παιδείας της χώρας μας.

Μεγάλη δυστοκία, σύγχυση, διαπλοκές σκοπιμοτήτων και ιδεοληψιών στο χώρο των πολιτικών, να μας πουν επί τέλους και να πράξουν αυτό που χρειάζεται η χώρα με θάρρος και αποφασιστικότητα, αν θέλουμε ή όχι το ιδιωτικό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πανεπιστήμιο. Να δημιουργηθεί ένα είδος ανταγωνισμού προς τα κρατικά πανεπιστήμια της χώρας, μερικά από τα οποία πράγματι στέκονται σωστά απέναντι σε άλλα αντίστοιχα του εξωτερικού. Να ανακόψουμε το ρυθμό εξαγωγής φοιτητών και πολύτιμου συναλλάγματος (θλιβερό ρεκόρ της χώρας μας) σε πάσης φύσεως πανεπιστήμια και χώρες που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καθόλου καλές επιλογές και σκόπιμες επενδύσεις για τις οικογένειες των συμπατριωτών μας.

Να σκεφθούμε τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα που θα είχε η Ελλάδα του πνεύματος και του Πολιτισμού, η Ελληνική Γλώσσα του Ευαγγελίου των Χριστιανών και της Καινής Διαθήκης, ανά τα πέρατα του κόσμου, ως πόλος έλξης σπουδαστών. Να αναπτυχθούν Πανεπιστήμια που θα ασχοληθούν με έρευνα και όχι μεταφράσεις και μιζέριες. Να σκεφθούμε κάποτε, γιατί να μην κάνουμε κι εμείς αυτό που γίνεται σε άλλες χώρες, όπως ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστρία κλπ όπου η δράση των πανεπιστημίων των αποτελεί πηρύνες παγκόσμιας έλξης επιστημόνων που αποτελούν τους αιμοδότες της τοπικής οικονομικής ανάπτυξης με τους εισρέοντες πόρους, αλλά και την επιλεκτική αξιοποίηση στη συνέχεια της αφρόκρεμας του πνεύματος για δικό τους όφελος.

Αφωνη έμεινε η ελληνική κοινή γνώμη όταν πληροφορήθηκε μόλις πρόσφατα, ότι η μετριοκρατία του ελληνικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, απέρριψε αίτημα του κορυφαίου σε παγκόσμια κλίμακα αστροφυσικού Νανόπουλου, να μεταταγεί ως καθηγητής στη χώρα του και να προσφέρει. Ξεχνάμε το φιάσκο προ καιρού με την ελληνίδα επίσης διαπρεπή ερευνήτρια Αποστολοπούλου από την Αυστραλία, που την βραβεύουν όλοι παγκοσμίως για τις έρευνές της στην Ιατρική, αλλά την αμφισβήτησαν οι νάνοι συνάδελφοί της στην μητέρα Πατρίδα;

Μακάρι ο Παντοδύναμος να μας ελεήσει και να μας φωτήσει! Μακάρι δε να φωτίσει ιδιαιτέρως αυτούς που τάθχηκαν να μας φωτίζουν!
ΓΝΑ