FtS40
Παίρνω αφορμή από τη συνέντευξη της Σκαμνιωτομπραλιώτισσας Παναγιούς Β. Ζαλαώρα, το γένος Αθανασοπούλου (Τσικρίκα) σχετικά με το Χάνι.
Το χάνι αυτό κτίσθηκε στο κτήμα του Ιωάννου Δ. Τσίτσα (Γιάννικα) που το έδοσε προίκα στην κόρη του Ελένη Γιαννοπούλου, το γένος Ιωάννη Τσίτσα, που από αυτόν το αγόρασαν οι Ζαλαωραίοι. Σχετικά με τη θεμελίωσή του σας στέλνω ένα Συμβόλαιο του περασμένου αιώνα.
Να πως κτήσθηκε το χάνι!
Αριθ. 74
Ενοικιαστήριον δρχ 280
Σήμερον την 25ην Μαρτίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού ενενηκοστού πρώτου έτους (1891), ημέραν Δευτέραν ΜΜ εν Γραβιά και εν τη οικία του Ιωάννη Σπυροπούλου, ενώπιον εμού του Συμβολαιογραφούντος Ειρηνοδικαστικού Γραμματέως Δωριέων Αθανασίου Ν. Μπαρμπούτζη, κατοικοεδρεύοντος ενταύθα, αναπληρούντος τον κωλυόμενον Συμβολαιογραφούντα Ειρηνοδίκην Δωριέων Γ. Βέρραν, παρουσία των μαρτύρων Αριστείδη Δανιήλ, πρώην Δικαστικόν Γραμματέαν και Νικολάου Χ. Κλαμούραν κρεοπώλην, κατοίκων αμφοτέρων Γραβιάς γνωστών μοι και μη εξαιρετέων πολιτών Ελλήνων, ενεφανίσθησαν οι επίσης γνωστοί εμοί τε και τοις μάρτυσιν και μη εξαιρετέοι, αφ ενός Ιωάννης Τσίτσας κτηματίας κάτοικος του χωρίου Βράλλου, αφ ετέρου Κωνσταντίνος Κουτσοχιόνης εργατικός κάτοικος Αμφίσσης και εζήτησαν την σύνταξιν του παρόντος εκθέσαντες τα επόμενα.
Ο πρώτος Ιωάννης Τσίτσας έχει εισέτι πλήτη διακατοχήν και κυριότητα έναν αγρόν κείμενον εν τη θέσει “Πουρναράκι” της περιφέρειας του χωρίου Βράλλου του Δήμου Δωριέων εκτάσεων πεντήκοντα 50 γαλλικών μέτρων και είναι συνορευόμενον γύρωθεν, με δημόσιον δρόμον, με παράγκαν και κλίβανον (Φούρνος Κόκκαλη), μα αγρόν Ιωάννου Αγοργιαννίτου και μισθώσας τον αγρόν τούτον ενοικιάζει από σήμερον δια δύο συνεχή έτη προς τον δεύτερον Κωνσταντίνον Κουτσοχιόνην. Ως μίσθωμα θέλει λαμβάνει ο εκμισθωτής δι’ ολόκληρον το διετές διάστημα δραχμάς διακοσίας ογδόντα (280) πληρωτέας προς αυτόν κατά τριμηνιαίας οκτώ ίσας δόσεις, ήτοι ανά δραχμάς τριάκοντα πέντε (35) εις το τέλος εκάστης τριμηνίας. Επιτρέπει στον μισθωτή να σκάψη εν τούτω αγρόν εφ όσον είναι ανάγκη δια την ανέγερσιν της εν αυτώ γενόμενης οικοδομής. Η μίσθωσις, ως είρηται, θέλει διαρκέσει επί δύο συνεχή έτη, αλλά εάν διακοπώσι αι εργασίαι του Σιδηροδρόμου ή περατωθώσι αυταί προ του διαστήματος των δύο ετών, τότε δύναται ο μισθωτής, να εγκαταλείψη τον μισθούμενον αγρόν, προ της λήξεως των δύο ετών, αλλ’ αφού ειδοποιήσει, επισήμως τον εκμισθωτήν περί της ημέρας της αναχωρίσεώς του. Εάν αι εργασίαι του Σιδηροδρόμου περατωθώσιν και πέραν της διετίας, τότε ο εκμισθωτής έχει την υποχρέωσιν να ανανεώση την μίσθωσιν, εφ όσον χρόνον ήθελον διαρκέσει αι εργασίαι του Σιδηροδρόμου και εννοείται επί του μέρους εκείνου διά τριετίαν και της τριπλής εργασίας πέριξ και διάλυσιν της μισθώσεως παρά το υπόλοιπον των οικοδομών και οιονδήποτε μισθούμενον αγρόν. Ομολόγησε ο κ. Κουτσοχιόνης και απεδέξατο ευχαρίστως το μίσθωμα ως και πάντα προσυμφωνηθέν και υπόσχεται να πληρώσει τας ανωτέρω διακοσίας ογδοήκοντα δραχμάς και ανά τριμηνίαν τριάκοντα πέντε δραχμάς εκάστη.
Υπό της πίστεως συνετάγη το παρόν όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς και εντόνως ενώπιον αυτών και των μαρτύρων και επικυρωθέν υπογράφεται παρά πάντων και εμού ως έπεται.
Οι μάρτυρες οι Συμβαλλόμενοι Ο συμβολ. Ειρ. Γρ. Δωριέων
Ν. Κλαμούρας Κ. Κουτσοχιόνης (σφραγίδα)
Α. Δανιήλ Ιωάννης Τσίτσας
Δια την αντιγραφήν εν Μαυρολιθαρίω την 16 Ιουλίου 1891
Ο Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης Δωριέων
Δια την αντιγραφήν από το πρωτότυπο
Γιώργος Π. Τσίτσας
Σχόλιο σύνταξης:
Συγχαίρουμε και ευχαριστούμε το Γιώργο για το ντοκουμέντο που αποκαλύπτει και την μεγάλη εμπιστοσύνη που μας έδειξε να το “σκανάρουμε” στη ΦτΣ για να δώσουμε μία πειστικώτερη γεύση για τα συναλλακτικά ήθη και πρακτικές του περασμένου αιώνα μέσα από μία συμβολαιογραφική πράξη που συνδέεται με την ιστορία του τόπου μας, το Χάνι Ζαλαώρα στο Πουρναράκι. Είμαστε σίγουροι ότι θα συγκινηθεί η κα Ζαλαώρα βλέποντας το στοιχείο που μας ξαναφέρνει σε χρόνους που και η ίδια, αν και έχει υπερβεί τα 90 χρόνια της, δεν είχε βιώσει.