Γιώργος Λ. Αστρακάς

Δίκαια απόδοση τιμής στον ιδρυτή και 1ο εκδότη της ΦτΣ
FtS35

Στην ωραία ατμόσφαιρα κοπής της πίτας για το νέο χρόνο στην αίθουσα Σχολείου του χωριού (25.01.1997) τιμήθηκε και ο ιδρυτής της ΦτΣ κ. Γιώργος Λ. Αστρακάς. Λόγια ευαρέσκειας και εκτίμησης για το έργο του αγαπητού Γιώργου εκφράσθηκαν από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Κώστα Γέμελο και τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Ανδρέα Παπανδρέου που συνέστησε την συνέχιση της έκδοσης.

Με λόγια ζεστά και δίκαιο έπαινο, ο Καθηγητής κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος αναφέρθηκε στον 1ο εκδότη της ΦτΣ. Κατάμεστη η αίθουσα από μέλη του Συλλόγου, μα πολύ περισσότεροι οι απόντες που σίγουρα θα ήθελαν μία γεύση από την εκδήλωση.

Σημειώσαμε τα κύρια μέρη της ομιλίας του κ. Δ. Γιαννακόπουλου:

Ίσως να μην υπάρχει πιο θελκτική και πιο όμορφη, για τον καθένα μας, σελίδα της ζωής του, από εκείνη που μέσα στους πολλούς και για τους πολλούς προσφέρει κάτι από τον εαυτό του για έναν καλύτερο κόσμο. Και γίνεται ακόμη πιο όμορφη όταν η προσφορά του αυτή δε στοχεύει σε καμία ανταπόδοση.

Αλλά για να προσφέρεις πρέπει να αγαπάς.

Πρέπει, φίλε Γιώργο, πολύ να αγαπάς τον τόπο σου και τους ανθρώπους του, το λαϊκό του πολιτισμό και την ιστορία του, τη ζωή του και την ψυχή του, όλα του, για να αυτοεπιστρατεύεσαι, να θέτεις εαυτόν στην υπηρεσία του συνόλου και να γίνεσαι ένας ιεραπόστολος ερευνητής της όποιας προσφοράς του, να την κατατάσσεις, να την αξιολογείς και να την παρουσιάζεις μέσα από την εφημερίδα που εσύ ίδρυσες.

Δε λογάριασε κόπους και ξενύχτια και ώρες πολλές που ξόδεψε ο εκδότης της ΦτΣ, προκειμένου να εκδώσει και θέσει σε κυκλοφορία το εκφραστικό όργανο του Συλλόγου και μέσω αυτού να καταθέσει την εμπειρία, τη γνώση, την άποψη.

Ούτε χρημάτων εφείσθη για να ενσαρκώσει τις προσδοκίες δεκαετιών και να καταστήσει το Σύλλογο ικανό να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών με την έκδοση της εφημερίδας που έμελλε να καταστεί το ανοιχτό και φιλικό βήμα έκφρασης της γνώμης και του προβληματισμού των Σκαμνιωτών.

Έτσι η γνώση και η σωφροσύνη των πνευματικών τέκνων του Σκαμνού, και όχι μόνο, η εμπειρία του σύγχρονου και έμψυχου υλικού του, σε όλους τους τομείς της ζωής, καθώς και η θυμοσοφία της γεροντικής ηλικίας, που στις μνήμες της ζει το ένδοξο και πολύπαθο παρελθόν, δίνουν το πολύτιμο υλικό που μέσα από την περιοδική έκδοση του χωριού μας μεταλαμπαδεύει τα γνήσια παραδοσιακά νάματα στις νεώτερες γενιές.

Το θεματικό υλικό που παρουσιάζει ο εκδότης και πλούσιο και μοναδικό είναι.

Τα στοιχεία που έχει στα χέρια του τα κρίνει και τα συγκρίνει ελέγχοντας πάντα την πιστότητά τους. Προσέχει με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα τη διαδρομή των γεγονότων που παραθέτει.

Η τεκμηρίωση των συμβάντων είναι πέρα για πέρα πειστική και αδιάβλητη. Όλα γραμμένα με αφηγηματικό ύφος, που συναρπάζει τον αναγνώστη. Ο λόγος απλός και απέριττος. Η σύνταξη σαφέστατη και προσιτή. Με άλλα λόγια εκφραστική σαφήνεια, επιστημονική εμβρίθεια και λογοτεχνική πληρότητα διακρίνει τα κείμενά του.

Μέσα από τα σχόλια, που δεν ξεκινούν από καμία απολύτως ιδιοτέλεια, καταφέρνει να καλύψει κριτικά ολάκερο το φάσμα των γεγονότων που πραγματώνονται στον πολιτιστικό και κοινωνικό περίγυρο του Σκαμνού.

Αναλύει χαρακτήρες, επισημαίνει λάθη και παραλήψεις και δε χαρίζεται σε ό, τι βρει ανήθικο και απαράδεκτο. Πάντα όμως χωρίς ακρότητες, μακριά από την υπερβολή και την ύβρη. Κάνει προτάσεις, ρίχνει ιδέες και υποδεικνύει λύσεις στα προβλήματα.

Κανείς βέβαια, και σε κανένα δεν μπορεί να καταλογίσει το αλάθητο του πάπα. Ωστόσο τα ελάχιστα και ασήμαντα λάθη ή παραλήψεις, που οφείλονται, μάλλον σε στρεβλή πληροφόρηση, δεν αποδυναμώνουν ούτε κατ ελάχιστο τους σκοπούς και τις αξίες που υπηρετούν η ΦτΣ και ο ευρυμαθής εκδότης και συντάκτης της.

Εμφαντικά πρέπει να τονισθεί πως η ΦτΣ θηλάζοντας από τη “ρώμη” και ψυχική ευγένεια του εκδότη της, μπορεί να πορεύεται ανεμπόδιστα τον τραχύ δρόμο του τίμιου και χρήσιμου έντυπου και να παλεύει για ό, τι πιότερο ενδιαφέρει όλους μας: η πρόοδος του Σκαμνού.

Εν κατακλείδι η εξάχρονη έντονη παρουσία του Γιώργου Αστρακά, στην πυραμίδα του Συλλόγου και στην κορυφή της Εφημερίδας του θερμοκηπίου αυτού της πολιτιστικής και πνευματικής ανάτασης της Σκαμνιώτικης κοινωνίας – με την πολύπλευρη και πολυσήμαντη προσφορά του – του προσδίδει τον κότινο του πνευματικού δρομέα στην πορεία της πνευματικής δημιουργίας, σε τούτους τους πενιχρούς μάλιστα, καιρούς που τα πάντα διέπει το στυγνό ατομικό συμφέρον και η εμπορική θεώρηση της ζωής.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *