Πώς να πάμε μπρος

20140218
Γιώργος Πούλιος, Δικηγόρος

Συγχαρητήρια, στο φωτογράφο. Συγχαρητήρια, στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, που δημοσίευσε τη φωτογραφία αυτή (15.2.2014). Συγχαρητήρια και σε εμένα που έχω κουράγιο και τη βλέπω.

Ναι φίλε, είναι πρόκληση να βλέπεις γεωργούς με τέτοια ευτράφια (παχουλότητα). Γεωργός ευτραφής και χυμώδης δεν ταιριάζει. Δύσκολα συναντάς. Στην εποχή μου όλοι ήταν «Πετσί και Κόκαλο».

Κύριοι έχω ζήσει τρεις γενιές. Πριν την κατοχή. Την κατοχή, μέχρι το 1949 και μετά το 1949, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής μαυρίλας.

Η μετακατοχική περίοδος με βρήκε φοιτητή, στην Αθήνα. Οι εξετάσεις τελείωναν Ιούνιο και την άλλη μέρα, στο καράβι και για την Πάρο, με το μοναδικό καράβι «ΤΟ ΜΟΣΧΑΝΘΙ». Παλιό καράβι πολεμικό. Γερό σκαρί. Ο Πατέρας μου γεωργός. Με περίμενε να ζευτώ, το ζγόρουλο, μαζί με τα βόδια, για δουλειά. Ναι για δουλειά. Σκληρή δουλειά και μάλιστα για εμένα που ήμουνα αμάθητος. Μη νομίζετε, ότι στην Αθήνα ήμουνα του καναπέ, ούτε καλομαθημένος και καλοθρεμμένος. Το ανάστημα μου ήταν 1.70 και το βάρος μου 49 έως 50 οκάδες. Αυτό το βάρος είχα όταν πήγαινα, στην Πάρο τον Ιούνιο. Όταν έφευγα, στις αρχές Οκτωβρίου, για το σχολείο ήμουνα 43-44 οκάδες.

Από την αδυναμία δεν είχα ρούχα να φορέσω. Οι συμμαθητές μου δεν με γνωρίζανε.

Σήμερα βλέπω αυτή τη φωτογραφία και μένω κατάπληκτος. Η χοληστερίνη θα τους πνίξει. Σύντομα τους βλέπω στο Ωνάσειο. Αγρότες είναι αυτοί; Έχω επιφυλάξεις; Αμφιβάλω αν έχουν δουλέψει. Γνωρίζω αγρότισσες που παίρνουν αγροτική σύνταξη και δεν γνωρίζουν που είναι τα χωράφια τους. Ρωτάω να μου πούνε τι είναι «ΤΟ ΜΠΙΚΟΥΝΙ»; ποιό είναι το «ΖΓΟΛΟΡΟ»; Να μου πουν ακόμη ποιό είναι «ΤΟ ΦΤΣΕΝΤΡΙ»; Όλα αυτά είναι εργαλεία του ζευγά, της αγροτιάς.
Θέλω κάποιος να μου πει έχει σταλιάσει ποτέ στο «ΜΙΤΑΤΟ»; Ήπιε νερό στο «ΚΡΑΤΟΥΝΑΚΙ»; Δοκίμασε «ΤΣΙΡΟ»;
Θέλω να μάθω από τους γεωργοσυνδικαλιστές ποιό είναι το «ΚΑΡΠΟΤΗΧΑΛΟ» και αν ναι ποιός ο σκοπός του; Ποιός είναι ο αντράλικας; Η μπαστούρα; Το στομόχι και η μαλαστούπα;

Συνάδελφοι αφήστε τα συνδικαλιστικά. Αφήστε τα αραλίκια. Πρέπει να στρωθούμε στη δουλειά. Πρέπει να γίνουμε το παράδειγμα στους άλλους. Αρκετά διαλύσαμε πατροπαράδοτα επαγγέλματα και κλείσαμε εργοστάσια.

Κλείσαμε όλα τα εργοστάσια της Καλλιθέας. ΙΖΟΛΑ, ΦΟΙΝΙΚΑ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΪΚΗ, ΥΦΑΝΤΗΡΙΑ ΚΑΒΑΛΙΑ, ΕΛΒΙΕΛΑ κλπ. Τρεις βάρδιες εργατιά δούλευε το 24ωρο. Μύριζαν οι δρόμοι από εργάτες και σήμερα μαύροι αλλοδαποί κυκλοφορούν.

Συνάδελφοι μη ξεχνάτε, ότι και σήμερα υπάρχουν συνδικαλιστές, που στη δουλειά τους πηγαίνουν κάθε πρώτη του μηνός(;)

ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 17.02.2014

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *