20141003
του Γ. Αγγέλη / capital.gr
Χθες, μετά τη δυσάρεστη «έκπληξη» των διευκρινίσεων Ντράγκι, για το πώς οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αγοράς τιτλοποιημένων ενυπόθηκων δανείων (ABS), υπήρξαν προσπάθειες στην κατεύθυνση του να ξεκαθαριστεί το ποιο θα είναι τελικά το «πρόγραμμα» που θα επιτρέψει στην Αθήνα να συμμετάσχει στα «δώρα» της ΕΚΤ.
Ο κ. Ντράγκι εξήγησε ότι οι χώρες που δεν διαθέτουν τίτλους αξιόχρεους (υψηλής διαβάθμισης) θα μπορούν να συμμετάσχουν μόνο εφόσον βρίσκονται σε «ευρωπαϊκό πρόγραμμα στήριξης», με άλλα λόγια μόνο εφόσον υπάρχει «εγγυητής» από την Ε.Ε..
Και ως γνωστόν ο ευρωπαίος εγγυητής… τελειώνει στο τέλος του έτους μαζί με τις εναπομείνασες δόσεις του δανείου από το EFSF.
Το ερώτημα που τέθηκε αυτόματα ήταν αν στην ΕΚΤ επαρκεί για να συμμετάσχει και η Ελλάδα στις «παροχές» της (TLTROs, αγορά ABS, κ.λ.π), η επιτήρηση που θα συνεχίσει να υπάρχει με τρίμηνες αξιολογήσεις από το ΔΝΤ, το οποίο υπό τις σημερινές συνθήκες προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι την άνοιξη του 2016. Το θέμα δεν διευκρινίσθηκε από τον κ. Ντράγκι στη συνέντευξη Τύπου και το Capital.gr ζήτησε από αρμόδιο υπηρεσιακό στέλεχος της ΕΚΤ τη σχετική απάντηση χθες μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης στην Νάπολι.
Και στην ερώτηση «αν επαρκεί στην ΕΚΤ το πρόγραμμα επιτήρησης του ΔΝΤ για την Ελλάδα, η απάντηση είναι ότι δεν επαρκεί. Ο κ. Ντράγκι μίλησε για ευρωπαϊκό πρόγραμμα …».
Με άλλα λόγια η ΕΚΤ ζητά από την Ευρωζώνη και όχι βέβαια από την Ελλάδα, να εγγυηθεί με ένα νέο πρόγραμμα μετά την λήξη του τρέχοντος, το αξιόχρεο της Ελλάδας προκειμένου να την συμπεριλάβει όπως και την Κύπρο στα μέτρα ενίσχυσης που έχει εξαγγείλει. Πράγμα που σημαίνει ότι οι άτυπες διευκρινιστικές παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών που ακολούθησαν την δυσάρεστη αναφορά του κ. Ντράγκι στην Ελλάδα, ότι δηλαδή η ΕΚΤ εννοούσε την θεσμικά προβλεπόμενη επιτήρηση μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος και όχι ένα νέο πρόγραμμα, μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ΕΚΤ…
Και αυτό από μία πλευρά είναι αναμενόμενο γιατί η παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ δεσμεύεται από το καταστατικό της ότι πρέπει να είναι εγγυημένη ως προς την ανάκτησή της, πράγμα που επαναφέρει για την Ελλάδα το θέμα της βιωσιμότητας του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους που υποτίθεται ότι θα αρχίσει να συζητείται από τον Νοέμβριο για να βρεθεί λύση στην κατεύθυνση της αναδιάρθρωσής του.
Κάπου εδώ τελειώνει και η… ιστορία; Όχι, γιατί το σημαντικό της συμμετοχής της Ελλάδας στο πρόγραμμα των μέτρων που έχει εξαγγείλει η ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει τον φαύλο κύκλο χρέους και αποπληθωρισμού στην Ευρώπη, δεν έχει να κάνει τόσο με τα όσα έχουν ήδη δρομολογηθεί (TLTROs, ABS, κ.λ.π.), αλλά τα όσα θα ακολουθήσουν.
Δηλαδή την κρίσιμη απόφαση για την αγορά κρατικών ομολόγων, το «ευρωπαϊκό» πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης», το οποίο εκτός απροόπτου θα ξεκινήσει στα τέλη του 2014 (σ.σ. αναλυτικό ρεπορτάζ στην αυριανή έκδοση του «Κεφάλαιου»). Καθόλου τυχαία ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε σε επιπλέον μη συμβατικά μέτρα τέσσερεις φορές χθες στην συνέντευξή του χωρίς κανείς να τον ρωτήσει σχετικά… Και η συμμετοχή ή μη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου σε εκείνο το «μέτρο» της ΕΚΤ θα κρίνει πολύ περισσότερα από την αγορά ABS ή την συμμετοχή στα TLTROs.