Φιλόξενοι οι Σκαμνιώτες, όπως εξάλλου και όλη η Ρούμελη. Δυνατές οι ρίζες αυτής της πατροπαράδοτης αντίληψης για την φιλοξενία, όπως παγιώθηκε από τον Ξένιο Δία, ως βασικό στοιχείο του Ελληνικού Πολιτισμού. Όμορφες συνήθειες που φαίνεται να διατηρούνται απαράλλαχτες μέσα από το διάβα των αιώνων. Χαρακτηριστική η περίπτωση υποδοχής και φιλοξενίας των πολυάριθμων ορειβατών από όλες τις περιοχές της χώρας. Σε κάμποσες περιπτώσεις κατακλύζεται το μικρό αλλά όμορφο χωριό με εκατοντάδες επισκέπτες. Να διανυκτερεύσουν κατασκηνώνοντας και την επομένη το πρωί να ξεκινήσουν για το πέρασμα του φαραγγιού του Ασωπού, μέσα ακριβώς από τον μεγαλειώδη ναό της φύσης και να καταλήξουν στην πεδιάδα του Σπερχειού, κοντά στο χωριό Ηράκλεια.

Δική μας ευθύνη και υποχρέωση, να διευκολύνουμε τους επισκέπτες, κυρίως στην καθιερωμένη ετήσια σύναξη. Να τους ενημερώσουμε και να ενημερωθούμε για την ομάδα τους, την προέλευσή τους, τη συλλογικότητά τους. Να τους δώσουμε πληροφορίες και οδηγίες, να τους δείξουμε χώρους, που έχουμε εκ των προτέρων προετοιμάσει, για να κατασκηνώσουν, να τους κεράσουμε στην άφιξη με τσίπουρο τοπικό και λουκούμι. Να ετοιμάσουμε δείπνο για το βράδυ με σουβλάκια, λουκάνικα, πίτες και άφθονο κρασί απ’ ευθείας από το βαρέλι. Και όλα αυτά χωρίς αντάλλαγμα. Να συμπληρώσουμε και να λαμπρύνουμε τη γιορτή που αναφέρεται στην αγάπη για το φυσικό περιβάλλον, με καλλιτεχνικά δρώμενα. Με μουσική και χορούς. Όχι μόνον με τα δικά μας ιδιώματα της Ρούμελης, αλλά ποικιλμένα με μοτίβα από ολόκληρη τη χώρα, απ’ όπου και προέρχονται οι φίλοι επισκέπτες. Να μοιράσουμε και να ανταλλάξουμε με τους αρχηγούς των διάφορων φυσιολατρικών Συλλόγων αναμνηστικά δώρα. Και το πρωί, να ετοιμάσουμε και πάλι ένα πρωινό, με τσάι του βουνού και άλλα συνοδευτικά. Πριν από το ξεκίνημα για το παρακείμενο φαράγγι, τη «διασφάγα» του Ηροδότου, την Ανωπαία ατραπό του Εφιάλτη, όχι για προδοσία, αλλά από την αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση, σηματοδοτώντας την οφειλόμενη τιμή σ’ αυτούς που τάχθηκαν να φυλάξουν τις Θερμοπύλες.