Γιορτές απόκρεω και Καθαροδευτέρας
Με τον καιρό συμπαραστάτη γιορτάστηκαν οι αποκριές και η Καθαροδευτέρα στο Σκαμνό, ενώ οι πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές, ροδακινιές με τα κυκλάμινα, τις ανεμώνες και τα ίτσια που αφθονούν, συνέδραμαν αποφασιστικά, ώστε να ευχαριστηθούν οι συγχωριανοί και φίλοι επισκέπτες. Το πολιτιστικό κέντρο του Σκαμνού υπήρξε ο φιλόξενος πόλος έλξης των επισκεπτών με τη θαλπωρή στο τζάκι, ποτά και φαγώσιμα σε αφθονία.
Οι Σκαμνιώτισσες με πρώτη και καλύτερη την Τασούλα Γκόλφη – Παπαγεωργίου, που επιμελήθηκε την νοστιμότατη φασολάδα, έπραξαν τα δέοντα και τις ευχαριστούμε από καρδιάς.
Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε!
Τα συγχαρητήριά μας και τις πλέον εγκάρδιες ευχές μας στην
Χριστίνα Τσαντήλα που έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι, το δεύτερο παιδί της μετά το Γιώργο
Κωνσταντίνα Αστρακά, την εγγονή του Ταξιάρχη, που έφερε στον κόσμο την κορούλα της Σοφία
Περαστικά
Η καλή μας Χριστίνα, η σύζυγος του Γιώργου Στεφ Τζιβάρα, ταλαιπωρήθηκε μετά από ένα ατύχημα που είχε πέφτοντας στο κλιμακοστάσιο του σπιτιού της. Ευτυχώς όλα πέρασαν τώρα πια και της ευχόμαστε «σιδερένια»!
Ο Ταμίας, ο φιλότιμος εργάτης του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, Γιώργος Μιχ. Αστρακάς, μετά από ένα κρύωμα μπήκε σε περιπέτειες, καθώς –λυπούμαστε να το αναφέρουμε- στο νοσοκομείο Λαμίας και επί δώδεκα ημέρες νοσηλείας, το ιατρικό προσωπικό δεν μπόρεσε να ανατάξει την κατάστασή του και να ρίξει τον πυρετό και μόνον μετά την μεταφορά του Γιώργου στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Σωτηρία, όπου μόλις μέσα σε δύο ημέρες, τα πράγματα βελτιώθηκαν ραγδαία.
Ο καλός φίλος, συγχωριανός και πολύτιμος συνεργάτης της ΦτΣ, Απόστολος Σαντοριναίος, στον οποίο πιστώνεται η άψογη ηλεκτρονική επεξεργασία της εφημερίδας μας και όλων των λοιπών εκδόσεών μας, χρειάσθηκε να υποβληθεί σε επιτυχέστατη εγχείρηση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γεννηματάς» και ήδη απολαμβάνει πλήρους αποκατάστασης της υγείας του.
Ονομασία οδών
Από τα «νέα της Οίτης» στα οποία μεταφέρονται με λεπτομέρειες οι δραστηριότητες του Δήμου, διαβάσαμε ότι αποφασίσθηκε σε ένα δρόμο του Σκαμνού που διανοίχτηκε στη θέση που υπήρχε παλαιότερα αγροτικός δρομίσκος, φαρδύτερη πρόσβαση προς ιδιοκτησίες των αδελφών Ευσταθίου και Αικατερίνης Τζιβάρα που ήταν οι επισπεύδοντες έναντι του Δήμου. Έναντι κάποιας αποζημίωσης η ιδιοκτήτρια του χώρου προσπέλασης, αγαπητή μας Γεωργία χήρα Δημητρίου Αποστολοπούλου συνήνεσε στην διάνοιξη του δρόμου, προβάλλοντας την πρόσθετη αξίωση ο δρόμος αυτός να λάβει του όνομα του μακαρίτη Δημήτρη, συζύγου της. Ήδη μία πελώρια πινακίδα, διπλάσια σε επιφάνεια από τις συνηθισμένες πινακίδες τοποθετήθηκε στο δρομίσκο αυτόν με το όνομα του αείμνηστου συγχωριανού.
Επί της υποθέσεως αυτής είμαστε αποδέκτες σχολίων που αποπνέουν πίκρα και απογοήτευση. Όντας ο ίδιος στενός εξ αίματος συγγενής του αείμνηστου Δημήτρη, γόνοι του παππού μας Απόστολου και με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη του, θα λέγαμε ότι εδώ οι ενστάσεις έχουν να κάνουν με την οικογένεια του εκλιπόντος, ίσως μάλιστα κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως με την στάση του Δήμου.
Το ερώτημα για τη Δημοτική αρχή είναι αν η ονομασία οδών στην εκδοχή που επιλέγονται φυσικά πρόσωπα εν ζωή ή μεταστάντων, θα όφειλε να λαμβάνει υπόψη των και μάλιστα κατά προτεραιότητα το έργο και την κοινωνική προσφορά στο τόπο, στην κοινωνία, στον άνθρωπο, στην επιστήμη, στην πατρίδα του τιμωμένου.
Ένας εντιμότατος αγωνιστής της ζωής ο πρωτοξάδερφός μου Δημήτρης που με υποδειγματική επιμέλεια φρόντισε την οικογένειά του εργαζόμενος στο ΙΚΑ, απ΄ ότου και συνταξιοδοτήθηκε. Ιδιαιτέρως αγαπητός και προσηνής στον κοινωνικό μας περίγυρο. Χωρίς καμία αμφιβολία, όμως, πέρα και πάνω απ΄ οποιαδήποτε συμπεριφορά και στάση ζωής ήταν η υπέρτατη υπέρ πατρίδας και αξιών θυσία του ήρωα αδερφού του Κώστα, που μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ πολέμησε τον Γερμανό κατακτητή, για να τραυματιστεί σε πολεμική σύγκρουση κοντά στην Κασταλία πηγή στους Δελφούς και να μην μπορέσει εν τέλει να αποθεραπευτεί καταλήγοντας στο μοιραίο και καταλείποντας σ΄ εμάς, μα περισσότερο στη δική του οικογένεια, τεράστια ευθύνη σεβασμού και απόδοσης σ΄ αυτόν της μέγιστης τιμής που έκανε πράξη το «μητρός τε και πατρός και των προγόνων απάντων τιμιότερον εστιν η πατρίς».
Όχι μόνον ο αξέχαστος Δημήτρης, αλλά όλο το σόι και η ευρύτερη κοινωνία θα αισθανόταν καλύτερα αν δείχναμε τον οφειλόμενο σεβασμό στον ήρωα Κώστα Π. Αποστολόπουλο.