“Πνευματικά” και άλλα [ΙΙ]

FtS72

Η δημιουργία του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου Νο 2 πάνω στην πλατεία του χωριού συντηρεί τις συζητήσεις και, δυστυχώς, τις αντιπαραθέσεις στο χωριό. Επειδή πολλοί συγχωριανοί μας τηλεφωνούν ζητώντας να πούμε τη γνώμη μας, σημειώνουμε εν συντομία προσπαθώντας κατά το ανθρωπίνως δυνατό, να είμαστε αντικειμενικοί:

Νομική πλευρά

Η λεγόμενη εκκλησιαστική επιτροπή κατάφερε να εκδώσει μία άδεια και να χτίσει το υπόψη κτίριο πάνω στην μοναδική και μόλις πρόσφατα διαμορφωμένη πλατεία του χωριού. Την άδεια αυτή εξέδωσε μία υπηρεσία της μητρόπολης που ονομάζεται «Ναοδομία». Αναφέρεται σε «πνευματικό κέντρο -κυλικείο». Η ενέργεια αυτή και η σκοπιμότητά της ελέγχεται τόσο από νομικής, όσο και από ηθικής πλευράς. Οι επισπεύδοντες εμφάνισαν τον οικοπεδικό χώρο ως ανήκοντα δήθεν στην εκκλησία. Η «Ναοδομία» εκφράζοντας και προωθώντας τις θέσεις της Μητρόπολης για μεγιστοποίηση της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας, ασμένως δέχθηκε να εκδώσει την άδεια και, ως κοινός καταπατητής περιουσίας του Δημοσίου και δη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν ασχολήθηκε καθόλου με τον έλεγχο των τίτλων κυριότητας στο υπόψη οικόπεδο.

Σκαμνιώτες ευυπόληπτοι που ενοχλήθηκαν από την πρόκληση, ερεύνησαν και αποκάλυψαν τους τίτλους κυριότητας του ενιαίου συγκροτήματος Σχολείο – Εκκλησία. Η διαπίστωση είναι καταλυτική. Με συμβόλαιο του 1936 αποκαλύπτεται ότι η τότε σχολική Εφορία Σκαμνού αποτελούμενη από δύο μακαρίτες συγχωριανούς Γκόλφη και Ζαλαώρα αγόρασαν το σύνολο του οικοπέδου στο οποίο χτίστηκε το Δημοτικό Σχολείο το 1950 και στη συνέχεια, κατά παραχώρηση, χτίστηκε δίπλα και ο Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Από το μη αμφισβητούμενο αυτό στοιχείο προκύπτει αβίαστα ότι η εκκλησία δεν είχε, ούτε έχει δική της οικοπεδική έκταση. Να συμπληρωθεί εδώ ότι δεν υπήρξε τίτλος που να παραχωρεί τμήμα του οικοπέδου της Σχολικής Εφορίας στην Εκκλησία, γεγονός που θα δημιουργούσε νέα ιδιοκτησία της Εκκλησίας.

Εν συνεχεία το πρόσθετο τμήμα οικοπέδου, όπου διαμορφώθηκε η πλατεία του χωριού, παραχωρήθηκε ατύπως (χωρίς αντάλλαγμα) από τους αδελφούς Ζαλαώρα (τους αείμνηστους Βασίλη και Μήτρο) και αποτέλεσε ενιαίο χώρο με τον υπόλοιπο χώρο του Σχολείου – Εκκλησίας. Δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ουδείς τίτλος κυριότητας του χώρου αυτού από την Εκκλησία!

Οι ισχυρισμοί περί του αντιθέτου, από την πλευρά των παρανομούντων καταπατητών, είναι ασθενείς μέχρι και αστείοι. Παρουσιάζουν ως τίτλο δήθεν κυριότητας, επιστολή του τελευταίου προέδρου της κοινότητας Οίτης, Ανδρέα Παπανδρέου, πριν προκύψει ο Δήμος Γοργοποτάμου, στην οποία απευθυνόμενος, τις οίδε για ποιο λόγο (προφανώς από παρανόηση), προς την Εκκλησιαστική Επιτροπή Σκαμνού, ζητά τη συναίνεσή της να προχωρήσει η Κοινότητα στη δημιουργία πλατείας στον υπόψη χώρο.

Ασφαλώς και δεν γνωρίζουμε τι απάντησε η Εκκλησιαστική Επιτροπή Σκαμνού στο υπόψη έγγραφο, αλλά, κρίνοντας από την μετέπειτα εξέλιξη και πορεία των πραγμάτων, βλέπουμε ότι πράγματι στον υπόψη χώρο, ακόμη και αν τον ονομάσουμε για λόγους απλούστευσης, «αμφισβητούμενο», διαμορφώθηκε με δαπάνες πολλών εκατομμυρίων δραχμών η μοναδική μικρή πλατεία που αποτελεί το βασικότερο κοινωνικό αγαθό για κάθε χωριό. Εν συνεχεία πάνω στην ίδια πλατεία έγιναν και άλλες συμπληρωματικές επεμβάσεις με δαπάνες, επίσης εκατομμυρίων δραχμών, από τον Καποδιστριακό Δήμο Γοργοποτάμου, που αποτέλεσε τη συνέχεια της προϋφιστάμενης Κοινότητας Οίτης.

Αυτό το τελευταίο γεγονός, από μόνο του, ότι δηλ. ο υπόψη χώρος παραχωρήθηκε χωρίς ουδεμία ένσταση από τον οποιοδήποτε διεκδικητή, έχει αδιαμφισβήτητες νομικές συνέπειες που κανείς δεν δικαιούται να παραγνωρίζει. Ακόμη δηλ. και στην περίπτωση που δεχθούμε ότι η Εκκλησιαστική Επιτροπή είχε υποτιθέμενες διεκδικήσεις (σαφώς παράλογες και ανυπόστατες) σε βάρος του συγκεκριμένου χώρου, από τη στιγμή που συνήνεσε ή, έστω, δεν πρόβαλε αντιρρήσεις στη διαμόρφωση του χώρου αυτού σε πλατεία του χωριού, έχει απολέσει οριστικά και τελεσίδικα κάθε δικαίωμα νομής πάνω στον υπόψη χώρο.

Ο τοπικός Σύμβουλος Σκαμνού κ. Πολύκαρπος Αστρακάς

Εξ όσων αποκαλύφθηκαν, εδώ φαίνεται να έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ουσιαστικό ρόλο ο Πολύκαρπος Αστρακάς, που με διάφορες μεθοδεύσεις κατάφερε να αναδειχθεί με πρωτοφανή πλειοψηφία (62 ψήφοι) τοπικός σύμβουλος στο Δημοτικό Διαμέρισμα (Σκαμνού)-Οίτης. Ο ίδιος συγχωριανός πριν τις περυσινές εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης τόνιζε σε κάθε ευκαιρία τη δέσμευσή του να συμβάλλει στην ανάπτυξη ομοψυχίας στο χωριό, αποδοκιμάζοντας κάθε διχαστική ενέργεια των μελών της Εκκλησιαστικής Επιτροπής που χωρίς καμία εμφανή αιτία ήταν αποστασιοποιημένοι, αλλά και με κάθε τρόπο εκδήλωναν μία πολεμική στις δράσεις του Συλλόγου, του μοναδικού ουσιαστικού συλλογικού οργανισμού του χωριού στον οποίον και μόνον πιστώνεται η αναμόρφωση του οικισμού, τόσον σε εμφάνιση, όσον και σε πολιτιστική – πνευματική δραστηριότητα. Για να γίνει περισσότερο πειστικός κοινοποιούσε πληροφορίες για δήθεν έριδες και καυγάδες που είχε με τα λοιπά μέλη της επιτροπής που προωθούσαν διχαστικές στάσεις και θέσεις στο μικρό οικισμό.

Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι τα ακριβώς αντίθετα έλεγε την ίδια περίοδο στους παράγοντες της Εκκλησιαστικής Επιτροπής με συνέπεια να θριαμβεύσει στις εκλογές αλλά και να αποκαλυφθεί, έστω εκ των υστέρων, το παλιομοδίτικο τέχνασμά του! Τη δημιουργία του κυλικείου – πνευματικού κέντρου είχε από καιρό ως στόχο ο κ. Σύμβουλος.

-Τι πιο θεμιτό και όμορφο αντικείμενο να θέλει να ασχοληθεί κανείς με την πνευματική καλλιέργεια των συγχωριανών του, υποστηριζόμενος και από τα λοιπά μέλη της επιτροπής ή έστω να ασχοληθεί με την εκμετάλλευση ενός κυλικείου;

Το ζήτημα όμως ήταν να μην υποβληθεί σε δαπάνη ο ίδιος και γι΄ αυτό το λόγο ομολόγησε ότι για την έκδοση αυτής της ύποπτης άδειας είχε δυσκολίες. «Φίλησα κατουρημένες ποδιές», ήταν η χαρακτηριστική έκφρασή του στη λαϊκή συνέλευση της 26.12.2002.

Είναι εντυπωσιακό, ότι και στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δήμο Γοργοποτάμου, όπου ο κ. Π. Αστρακάς παρέστει μετά της συζύγου του εκπροσωπώντας της Εκκλησιαστική Επιτροπή, αν και ενημερώθηκε για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του οικοπέδου, απέφυγε να ενημερώσει τόσον τον ιερέα του χωριού, όσο και τον δίδυμο αδελφό του, Ευθύμιο Τζιβάρα που είναι επίσης αιρετός τοπικός σύμβουλος.

Ο πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου

Ο νέος πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος Οίτης (όταν λέμε Οίτη, εδώ, περιλαμβάνεται αν και δεν κατονομάζεται και ο Σκαμνός, προφανώς ως ασήμαντο μέγεθος) συνέπλευσε απόλυτα με τον τοπικό Σύμβουλο κ. ΠΑ. Την ίδια επιστολή του πρώην κοινοτάρχη επέδειξε στο Δήμαρχο και την / τον νομικό σύμβουλο του Δήμου, σαν αδιάσειστο τίτλο κυριότητος!

Ο ίδιος κύριος εξ Οίτης, για τον οποίο γνωρίζουμε το γράμμα του προ καιρού και τα «αισθήματα αγάπης και τις συγγένειες στο Σκαμνό» (να τον χαίρονται οι συγγενείς του στο Σκαμνό), δεν ξεστράτησε καθόλου από την προηγούμενη πολιτική συγκεκριμένων αιρετών αρχόντων της Οίτης έναντι του Σκαμνού. Παντελής αδιαφορία και –το χειρότερο- συμμετοχή σε μεθοδεύσεις. Εντολή για λαϊκή συνέλευση έλαβε από το Δήμαρχο, ενώπιον στελεχών του πολιτιστικού συλλόγου Σκαμνού κι΄ εκείνος την εντολή την αγνόησε και περιορίσθηκε να προσκομίσει στο Δήμαρχο το «τεκμήριο» – επιστολή που ως νουνεχής άνθρωπος έκρινε και αξιολόγησε ως ισχυρό και αδιαφιλονίκητο τίτλο κυριότητας οικοπέδου!

Η επιτροπή

Σε πλήρη δράση τα μέλη της επιτροπής με προεξάρχουσα την κα Βάσω Τζιβάρα που ανέλαβε να ενημερώσει το κοινό στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας για τα προβλήματα του Σκαμνού μέσα από τα ερτζιανά τοπικού ραδιοσταθμού. Δεν είμαστε αυτήκοοι μάρτυρες της συνέντευξης της κας Βάσως, αλλά συνδυάζοντας μαρτυρίες ακροατών, συνοψίζουμε το μήνυμά της στο εξής:

«Είμαστε 300 συγχωριανοί φιλήσυχοι γνήσιοι Σκαμνιώτες και δυστυχώς έρχονται καμιά 15-ριά από την Αθήνα και μας αναστατώνουν».

Εξοικειωμένη η κα συγχωριανή επίτροπος με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Άλλες πληροφορίες την φέρνουν εδώ και κάμποσο καιρό να εμφανίζεται σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας σε πρόγραμμα reality show, δηλ. εκπομπή όπου ούτε λίγο, ούτε πολύ διεκτραγωδείται για λόγους τηλεθέασης ο ανθρώπινος πόνος. Όσο μεγαλύτερο το δράμα και η δυστυχία, τόσο περισσότερο προτιμάται από τους ειδικούς του είδους. Δεν γνωρίζουμε πόσο ή ίδια ή η ευρύτερη Σκαμνιώτικη οικογένειά μας ωφελήθηκε από την εκπομπή. Με την νέα ραδιοφωνική της εκπομπή, ωστόσο, έβαλε στη θέση τους μερικά πράγματα.

Κατέγραψε εν πρώτοις με απόλυτη ακρίβεια τον πληθυσμό του Σκαμνού (=300 + 15), αλλά ταυτόχρονα διαχώρισε τους καλούς από τους κακούς (τώρα αν αντί 300 είναι 35, δεν χάλασε ο κόσμος!). Ακόμη προσδιόρισε και την προέλευση του κακού που βρίσκεται στην πρωτεύουσα. Ελπίζουμε σε μία επόμενη ευκαιρία να προσδιορίσει και τους … άσχημους κατά τη γνωστή κινηματογραφική ταινία «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος», οπότε θα αποκτήσουμε μία πλήρη ανθρωπογεωγραφία του χωριού.

Παίρνοντας η ίδια αυτό το ρόλο της ευταξίας στα σοβαρά, όπως βεβαίως η ίδια και η επιτροπή τον αντιλαμβάνεται, καλεί σχεδόν σε καθημερινή βάση το «100» της άμεσης δράσης στο Σκαμνό (βλέπεις δεν κοστίζει και τίποτα πέρα από το απλό τηλεφώνημα, ενώ δεν ανακαλύφθηκε ακόμη η χρέωση για άσκοπες κλήσεις της αστυνομίας που ασφαλώς έχει να ασχοληθεί με άλλα πραγματικά προβλήματα) για να αποκαταστήσει την τάξη σε θέματα ησυχίας και πολεοδομίας που φυσικά διαπράττονται (πάντα κατά την εκτίμηση της ίδιας) από τους κακούς.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *