FtS66

Έχουμε αναφερθεί κι΄ άλλες φορές στον παρελθόν μέσα από τις στήλες της ΦτΣ στο ζήτημα του κοιμητηρίου υπογραμμίζοντας πως μέσα από τα βάθη των αιώνων, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου ο αποδιδόμενος σεβασμός στους νεκρούς, αποτελεί σταθερό δείγμα του πολιτισμού κάθε λαού, κάθε περιοχής. Αρκετά πράγματα βελτιώθηκαν, οφείλουμε να ομολογήσουμε. Το κοιμητήριο έχει πλέον κανονική πρόσβαση με αυτοκίνητο (θυμόμαστε που είχε εδώ και λίγα χρόνια αποκλειστεί από τους ιδιοκτήτες του παρακείμενου χώρου με περίφραξη;). Μία πρόχειρη περίφραξη έχει γίνει, παροχή νερού υπάρχει και μία κάποια πόρτα έχει στηθεί.

Το ζήτημα επανέφεραν Σκαμνιώτισσες περί το τέλος της συνέλευσης του πολιτιστικού Συλλόγου στις 16.03.2002 ζητώντας περισσότερη φροντίδα και αναβάθμιση του χώρου. Ήταν γυναίκες του Σκαμνού, χήρες, κόρες που νοιάζονται για την μετά θάνατο τιμή στη μνήμη του γονιού, του αδερφού. Ήταν πολύ γνοιασμένες και μίλησαν σε έντονο ύφος πιστοποιώντας τη γυναικεία ευαισθησία και τον οφειλόμενο σεβασμό στους νεκρούς μας.

Ακούσθηκαν γνώμες πάνω σε δύο άξονες:

-Να μην αναμειχθούμε σε ένα αντικείμενο που εκ της φύσεώς του υπάγεται στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας
-Να αναμειχθούμε επιζητώντας τη συνεργασία με την Εκκλησιαστική επιτροπή και να δραστηριοποιηθεί ο Σύλλογος, εντάσσοντας το έργο αυτό στις προτεραιότητές του, μετά την περαίωση του έργου ανάπλασης του Αγίου Αθανασίου.

Σε κάθε περίπτωση η συνεργασία με την Εκκλησιαστική επιτροπή κρίθηκε απαραίτητη προκειμένου να συμφωνηθεί και το είδος των παρεμβάσεων. Σαν κατάλληλη ευκαιρία συνάντησης, ορίσθηκε η επομένη, Κυριακή των Απόκρεω. μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας. Πράγματι μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μία από τις επισπεύδουσες κυρίες παρακάλεσε τους συγχωριανούς, που αποτελούσαν να εκκλησίασμα, να παραμείνουν στον χώρο του πρόναου. Το θέμα τέθηκε από τις ίδιες κυρίες στους παρευρισκόμενους, αλλά τα μέλη της εκκλησιαστικής επιτροπής δεν βρίσκονταν σε απαρτία. Απόντες δύο (ΣΑ και ΔΤ), παρών ένας (ΑΑ). Η κα ΒΤ επικαλούμενη ότι είχε να διευθετήσει μερικά ζητήματα στο εσωτερικό της Εκκλησίας δεν παρέστη στη συζήτηση και ο ιερέας περιορίσθηκε να διαμηνύσει στους συγκεντρωμένους μέσω κάποιου συγχωριανού, ότι η υπόθεση του Κοιμητηρίου δεν απασχολεί την εκκλησιαστική επιτροπή, καθόσον υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δήμου. Την εκδοχή αυτή απέρριψαν αμέσως αρκετοί από τους παρευρισκόμενους με τον ισχυρισμό ότι ο Δήμος θα επιβάλλει τέλη και την εκταφή των λειψάνων μετά από ένα διάστημα.

Στην «ανεπίσημη» συζήτηση που έλαβε χώρα, δεν υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον από τους παρευρισκόμενους και ιδιαίτερα μετά τη θέση του ιερέα, αλλά πυροδοτήθηκε το ενδιαφέρον όταν οι πενθούσες Σκαμνιώτισσες διερωτήθηκαν με ποιον επί τέλους θα συνεργασθούν για το ζήτημα αυτό και «σε ποιόν θα δώσουν τα όποια ποσά δωρεών» που μερικοί ενδιαφερόμενοι προτίθενται να καταθέσουν. Ο εκ των συμβούλων ΑΑ κάλεσε αμέσως τους δωρητές να έρθουν σε επαφή μαζί του. Ενώ ο υπογραφόμενος, σαφώς διαφοροποιούμενος, παρατήρησε ότι δεν είναι πρωτεύον το ζήτημα των «δωρητών» μιας και ο Σκαμνός, χωρίς να διακρίνεται για το ιδιαίτερα υψηλό εισοδηματικό επίπεδο, διαθέτει αρκετούς φιλότιμους χορηγούς κοινωνικών δραστηριοτήτων, αλλά το μείζον και προφανές θέμα είναι αυτό των «διαχειριστών».

Εκνευρισμός και ένταση προκλήθηκε όταν άλλος αυτόκλητος (;) «προστάτης» του εκκλησιαστικού ταμείου (ΑΚ) μίλησε για κάποιους που «θέλουν να βάλουν χέρι στο ταμείο της Εκκλησίᦻ, φράση και συμπεριφορά που εκλήφθηκε σαν ιδιαίτερη προσβολή των Σκαμνιωτών. Κάπου εκεί τελείωσε η ..αγαστή συνεργασία και συνεννόηση των Σκαμνιωτών με την εκκλησιαστική επιτροπή.

Απογοήτευση και πίκρα ακολούθησε και –εκτιμούμε- κάποιες εσφαλμένες ενέργειες για σύσταση ερανικής επιτροπής που θα διαχειριστεί το ζήτημα των παρεμβάσεων στο Κοιμητήριο. Σημαίνοντες Σκαμνιώτες που συνήθως πρωτοστατούν σε ουσιαστικές κοινωνικές δραστηριότητες και χορηγίες, υποστηρίζουν το σενάριο να επιληφθεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος. Επιμένουν ότι κάτι τέτοιο είναι το καλύτερο με ή χωρίς την στήριξη της εκκλησιαστικής επιτροπής, με την οποία, όμως, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμφωνηθεί το είδος των παρεμβάσεων, η αισθητική και η αρχιτεκτονική.

Παραινέσεις δεχθήκαμε, εμμέσως ή αμέσως από ιδιαίτερα αγαπητές Σκαμνιώτισσες που θέτουν το πρόβλημα, να μην δημοσιεύσουμε οτιδήποτε σχετικό με την υπόθεση και την εξέλιξή της δεδομένου ότι ελάχιστα κολακεύει το χωριό μας. Εκτιμούμε τις καλές προθέσεις τους, αλλά δεν συμφωνούμε. Η εικόνα αυτή δεν αποτελεί κάποια μοναδική περίπτωση και ατυχία του Σκαμνού και εδώ έχουμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη λύπη μας. Δεν συμφωνούμε με τον μαφιόζικο νόμο της σιωπής που μας καθιστά όλους συνυπεύθυνους.

-Τι να τις κάνουμε τις θαρραλέες τομές, τις τολμηρές ιδέες, τα σοφά λόγια που αρθρώνει και εκφέρει ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος για τα καίρια ζητήματα της κοινωνίας μας, όταν τέτοια, δυστυχώς πάμπολλα φαινόμενα, που δεν εντοπίζονται μόνον στο Σκαμνό, ακυρώνουν -για να μην πούμε διακωμωδούν- κάθε παρέμβαση του Ηγέτη της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας;
-Που είναι μία στοιχειώδης τάξη στα θέματα αυτά με πρωτοβουλία της κεφαλής της Εκκλησίας;
-Πως να μπορέσει ο ιερέας του κάθε χωριού, που δεν έχει πιθανόν και τις ειδικές γνώσεις, να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα;
-Πως θα αποτρέψουμε τη φοβερή διάβρωση των πάσης φύσεως αιρέσεων που κατακλύζουν τον τόπο μας, όταν στα μάτια του απογοητευμένου απλού πιστού εμφανίζονται τέτοια πρότυπα;
-Εάν το άλας μορανθή, εν τίνι αλισθήσεται;

***
Ο παριστάμενος κ. Πολύκαρπος Αστρακάς (που ήταν μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής στο παρελθόν, ενώ τώρα τον διαδέχθηκε στον ίδιο ρόλο η σύζυγός του Σοφία, και συνεπώς κομίζει έγκυρες απόψεις) και ο κ. Δημήτρης Τζιβάρας, που επίσης είναι μέλος της ίδιας επιτροπής, αλλά τελεί υπό παραίτηση διαμαρτυρόμενος για το ότι δεν συνέρχεται συχνά αυτή η επιτροπή, έδωσαν μερικές πληροφορίες: Υπό τον ιερέα Παπα-Στάθη που είναι ex officio ο Πρόεδρος, μέλη της επιτροπής είναι η κα Βάσω Τζιβάρα, ο Απόστολος Χ. Αποστολόπουλος και οι προαναφερθέντες Δ. Τζιβάρας και Σοφία Αστρακά. Η επιτροπή διορίσθηκε από τον Μητροπολίτη κ. Νικόλαο στις αρχές του νέου έτους για μία ακόμη τριετή θητεία. Οι δύο παριστάμενοι συγχωριανοί αναφέρθηκαν με λεπτομέρειες σε διάφορες δυσλειτουργίες που δεν θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε εδώ, εκτιμώντας και παροτρύνσεις που δεχθήκαμε προς την κατεύθυνση «τα εν οίκω, μη εν δήμω». Εν πάση περιπτώσει φαίνεται ότι στο επίμαχο ζήτημα υπάρχει μία διχογνωμία ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής. Η άποψη Σοφίας – Πολύκαρπου Αστρακά που προτάσσουν μία παρέμβαση στο κοιμητήριο (αξιοπρεπής μανδρότοιχος με καλαίσθητη λιθοδομή και ναϊσκος στο εσωτερικό) εκτιμάται σαν ορθή από τους Σκαμνιώτες, αλλά δεν υποστηρίζεται από την πλειοψηφία της επιτροπής.