Από τους σκοπούς βάσει του καταστατικού απορρέουν οι δραστηριότητες που αναπτύσσει ο Σύλλογος στο εξωραϊστικό και πολιτιστικό τομέα.

Εξωραϊσμός και κατασκευές

Ειδικότερα στα ζητήματα εξωραϊσμού οι δραστηριότητες του Συλλόγου εστιάζονται στην εικόνα του χωριού στο σύνολό του. Πρωτίστως η υπόψη δράση εστιάζεται στους δημόσιους χώρους και περιλαμβάνει την καθαριότητα, την κοπή χόρτων την άνοιξη και καθ΄ όλη τη καλοκαιρινή περίοδο για λόγους αισθητικής και πυροπροστασίας, τις δενδροφυτεύσεις και την περιποίηση φυτών και πάρκων. Καλαίσθητες ξύλινες πινακίδες σήμανσης σε όλο το χωριό. Ακόμη δε και η κατασκευή και διαμόρφωση ή ανακαίνιση δημόσιων χώρων, όπως ήδη έγινε στο χώρο της Τρανής Βρύσης, το εξωκκλήσι Αγίου Αθανασίου και όλο τον περιβάλλοντα χώρο με λιθοδομές και παρτέρια, το κτίριο και τον αύλιο χώρο του Σχολείου, την παιδική χαρά, το γήπεδο στον κόμβο Αγίου Αθανασίου. Εξ υπαρχής κατασκευές όπως το στηθαίο σε όλο το μήκος του κεντρικού δρόμου του χωριού. Οι εγκαταστάσεις υγιεινής στο συγκρότημα του σχολείου, οι πλακοστρώσεις του περιβόλου, η κατασκευή BBQ. Η βρύση Βασιλόπουλου και ο περίβολος και ο περίβολος στην ΒΑ άκρη του χωριού. Το λιθόστρωτο μονοπάτι Τρανή Βρύση – Γούπατο κοκ.

Η παρέμβαση του Συλλόγου στις ιδιωτικές κατασκευές γίνεται με διακριτικότητα, μέσω συζητήσεων και δημοσιευμάτων, ώστε να αναδεικνύεται η προσήκουσα στον οικισμό αρχιτεκτονική και αισθητική. Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και αναμένεται περαιτέρω βελτίωση.

Πολιτιστικό κέντρο

Με μία θεαματική δαπάνη που εκτιμάται σε ύψος 250.000 Ευρώ ανακαινίσθηκε το κτίριο του αδρανούς δημοτικού σχολείου προκειμένου να χρησιμοποιείται ως πνευματικό – πολιτιστικό κέντρο. Μία βιβλιοθήκη που δημιουργήθηκε, εμπλουτίσθηκε από σειρά βιβλίων, προϊόν συλλογικής προσπάθειας των συγχωριανών στο εσωτερικό πατάρι της κύριας αιθούσης. Ήδη οι ανάγκες εξειδικεύονται και βρίσκεται σε εξέλιξη διαχωρισμός βιβλιοθήκης για παιδιά και ενήλικες, ενώ ταυτόχρονα ξεκινάει μία καμπάνια ευαισθητοποίησης των μελών του Συλλόγου για παραπέρα εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης.

Στην κύρια αίθουσα έχουν τοποθετηθεί τραπέζια με μάρμαρο και ψάθινες καρέκλες.

Το κτίριο του σχολείου με βάσει την κείμενη νομοθεσία ανήκει κατά κυριότητα στους ΟΤΑ, ήτοι, με την τελευταία καλλικρατική εξέλιξη, στον διευρυμένο Δήμο Λαμιέων, όπου εντάχθηκε ο μέχρι πρότινος Δήμος Γοργοποτάμου. Συνεπώς οι όποιες επεμβάσεις και κατασκευές γίνονται με δαπάνη του Συλλόγου λογίζονται ότι αποτελούν προσθήκες και βελτιώσεις στην ακίνητη περιουσία του Δήμου. Ο δήμος με τη σειρά του επικροτεί τη δράση του Συλλόγου και την στηρίζει ηθικά.

Καφενεδάκι

Δεδομένου ότι το μικρό χωριό του Σκαμνού στερείται ενός καφενείου, ακόμη και ενός mini Market, ο μόνος τρόπος συνάντησης και επικοινωνίας είναι το συγκρότημα του σχολείου, όπου σε όμορο χώρο κατασκευάσθηκε καντίνα με πλήρη εξοπλισμού από ψυγειοκαταψύκτες, ράφια, πάγκους, σερβίτσια κλπ δωρεά του εξαίρετου συγχωριανού Θανάση Γκόλφη, γιού του αείμνηστου Προέδρου μας Κώστα Γκόλφη. Στο χώρο αυτό και στους υπαίθριους τραπεζοπάγκους συναπαντώνται οι συγχωριανοί για ένα αναψυκτικό, ένα καφεδάκι, καμία φορά κι ένα τσίπουρο. Την πρωτοβουλία δέχθηκε με ικανοποίηση ο Δήμος καθώς συμμερίζεται την ξεχωριστή μέριμνα του Συλλόγου για τιες ευαίσθητες κυρίως ηλικίες των ηλικιωμένων, αλλά και των παιδιών που αποζητούν ένα χώρο να ξεδώσουν και να επικοινωνήσουν μοιραζόμενοι τις σκέψεις, τα ευχάριστα και καμιά φορά να απαλύνουν τον πόνοι από τα δυσάρεστα.

Εφημερίδα – Ιστοσελίδα

Πάνε περίπου 20 χρόνια που ο θεολόγος Γιώργος Λ. Αστρακάς, στέλεχος του Συλλόγου αποφάσισε, επί προεδρίας Κώστα Γκόλφη, τη δημιουργία μίας διμηνιαίας εφημερίδας του χωριού που την ονόμασε «Η Φωνή των Σκαμνιωτών» [=ΦτΣ]. Ο τίτλος που έδωσε ο έμπειρος και σοφός συγχωριανός απηχούσε το παράπονο των Σκαμνιωτών, που συγκροτούσαν ένα μικρό οικισμό που εκ των πραγμάτων στο διάβα των δεκαετιών ήταν προσάρτημα ενός γειτονικού οικισμού, σε μία Κοινότητα και ως εκ τούτου η Φωνή, οι πόθοι και οι λαχτάρες των συγχωριανών δεν ακούγονταν δυνατά. Η εφημερίδα αυτή κλήθηκε να δυναμώσει τη Φωνή των Σκαμνιωτών και πράγματι το κατάφερε. Λειτούργησε μέχρι το 2011, οπόταν οι συνέπειες της κρίσης, κυρίως στην επιχορήγηση ταχυδρομικών τελών που ανεστάλη, δημιούργησαν εξόχως δυσμενείς συνθήκες για την συνέχισή της. Το ίδιο ασφαλώς συνέβη και με πολλά άλλα παρόμοια έντυπα στη χώρα.

Επιφανές μέλος του Συλλόγου μας, που από σεμνότητα παρακαλεί να μείνει σε ανωνυμία, πήρε την πρωτοβουλία και χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου την δημιουργία μίας ηλεκτρονικής εφημερίδας που το φθινόπωρο του 2012 βγαίνει στο αέρα με καλές αξιώσεις ποιότητας, δίνοντας έτσι συνέχεια στη «Φωνή των Σκαμνιωτών» και μάλιστα πάνω σε πιο σύγχρονη βάση με κύριο στοιχείο, αυτό της αμεσότητας και όχι της διμηνιαίας ενημέρωσης. Για να υπογραμμισθεί η συνέχεια του παραδοσιακού εντύπου, υιοθετήθηκε το ίδιο όνομα στα αγγλικά: www.skamnosvoice.gr

Εκδόσεις

Είναι κάπως ασυνήθιστο για πολιτιστικούς συλλόγους και μάλιστα μικρών οικισμών, να προβαίνουν σε παρόμοιες πρωτοβουλίες με αξιώσεις. Τρία έργα, τρία αξιόλογα βιβλία έχουν εκδοθεί. Το απόθεμα έχει σχεδόν εξαντληθεί.

Για να γιορτασθούν τα 30 χρόνια του Συλλόγου μας το 2006 εξεδόθη ένα ογκώδες επετειακό βιβλίο με 782 σελίδες και τίτλο «Σκαμνός, στην καρδιά της Ρούμελης» [ISBN 978-960-8956-0-1]. Το περιεχόμενο συγκροτείται από κείμενα δημοσιευμένα ή και αδημοσίευτα στην ΦτΣ και περιλαμβάνει αξιολογότατο υλικό ιστορικού περιεχομένου που ανατρέχει στην απώτερη αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, αλλά και μία ακόμη σημαντική θεματική ενότητα που τιτλοφορείται «για τη ζωή, τον άνθρωπο και το περιβάλλον».

Οι συχνές αναφορές των συγχωριανών, αλλά και των συντοπιτών της ευρύτερης περιοχής στον Μαύρο Καβαλάρη, τον Στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα, που έλκει την καταγωγή του από το Σκαμνό, ακολούθησε σχετική έκδοση του Συλλόγου , με την φροντίδα του συγχωριανού Δικηγόρου Περικλή Αστρακά με τίτλος « Ο Νικόλαος Πλαστήρας και οι ρίζες καταγωγής του».

Το έτος 2008 ακολουθεί μία ακόμη έκδοση του Συλλόγου -831 σελίδες- που προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με ιστορικό περιεχόμενο και τίτλο «Η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης στη γούρνα μας 1941-1944, Παρνασσός-Καλλίδρομο-Οίτη-Γκιόνα» [ISBN 978-960-89560-1-8]. Η παρουσίαση του βιβλίου που έγινε το Νοέμβριο του 2008 στο συνεδριακό κέντρο Αμφικλείας με την πολυάριθμη παρουσία ανθρώπων του πνεύματος, επιζώντων αγωνιστών, εκπροσώπων Αρχών και της Εκκλησίας και προκάλεσε ξέχωρη εκτίμηση για τον μικρό οικισμό του Σκαμνού και τον δραστήριο Σύλλογό του. Εδώ, το έργο αυτό καταγράφει προσωπικά βιώματα και μαρτυρίες, ένα πολύτιμο πρωτογενές υλικό για τον ιστορικό του μέλλοντος. Προϊόν συλλογικής προσπάθειας με συντονιστή το Γιώργο Αποστολόπουλο. Είναι κρίμα ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μερικοί από τους πιο πολύτιμους συνεργάτες αυτής της προσπάθειας, δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Ο λόγος για τον αξέχαστο αντάρτη από τον Μπράλλο Παναγιώτη Φούντα, που έδωσε και το έναυσμα με τις προσωπικές του εκπληκτικές μαρτυρίες, αλλά και τα στοιχουργήματά του για όλη αυτή την εκτεταμένη προσπάθεια, που ίσως και να είναι η μοναδική στο είδος της καθ’ όσον φιλοδοξεί να καταγράψει με χρονολογική σειρά και πληρότητα όλα τα σημαντικά γεγονότα αντίστασης στην ανατολική Ρούμελη. Ο λόγος για τον, επίσης Μπραλιώτη αείμνηστο Γιώργο Τσίτσα που έθεσε στη διάθεση της ομάδας εργασίας όλο το πολύτιμο και μοναδικό στο είδος του αρχείο. Ο λόγος για τον πολύ δικό μας, επιστήθιο φίλο και πρωτοστάτη του Συλλόγου μας αξέχαστο Γιώργο Μιχ. Αστρακά, που με τα δικά του τετράδια ιστορίας και βιωμάτων από τις τραγικές εκείνες περιόδους στο Σκαμνό, που υπήρξε επίκεντρο επιχειρήσεων, δίνει πολύτιμη συμβολή και αξία στο έργο αυτό για να γνωρίσουν οι μετέπειτα γενιές ιστορικά γεγονότα καίριας σημασίας.

Φαράγγι Ασωπού

Σε συνεργασία με τον Ορειβατικό Σύλλογο Λαμίας ο Σύλλογος καθιέρωσε το πέρασμα του μέχρι πρότινος άγνωστου, ακόμη και στους συντοπίτες, Φαραγγιού του Ασωπού, τη «διασφάγα» του Ηροδότου που σε απίστευτο βάθος και με τρεχούμενα νερά, βύθουλες και καταρράκτες στον στενό και βαθύτατο πυθμένα, αποτελεί μοναδικό στοιχείο φυσικής ομορφιάς που εμπνέει δέος σε κάθε φυσιολάτρη ή ορειβάτη. Ο Σύλλογος ανέδειξε αυτή την εκδήλωση σε Πανελλήνια συνάντηση φυσιολατρών στο Σκαμνό, όπου οι πολυάριθμοι επισκέπτες –έφθασαν και στα 600 άτομα κάποια χρονιά- κατασκηνώνουν και δέχονται τη φιλοξενία των συγχωριανών να φάνε, να πιουν να διασκεδάσουν μέχρι να ξημερώσει το πέρασμα που αποτελεί μοναδική άσκηση σώματος και πνεύματος.