20140515
Του Γιώργου Κράλογλου /Πηγή:www.capital.gr
Αν θέλουμε να πάρουμε και άλλα δανεικά για να πληρώσουμε τα χρέη μας πρέπει (μεταξύ άλλων) να απολύσουμε 12.500 κρατικούς υπαλλήλους μέσα στο 2014. Επειδή όμως οι κρατικοί υπάλληλοι είναι πελάτες των κομμάτων δεν μπορούμε να τους απολύσουμε. Το «κόλπο» που σκαρφίσθηκε η κυβέρνηση είναι να κάνει απολύσεις από τους 32.000 κρατικούς υπαλλήλους που μπήκαν από το παράθυρο την επταετία 2000-2007.
Πως όμως εμφανίζεται αυτό στους ιθαγενείς;
Ως αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Μείωση του κρατικού μηχανισμού από περιττούς υπαλλήλους. Και εφαρμογή μέτρου εκσυγχρονισμού του δημοσίου που έπρεπε να γίνει από χρόνια αλλά δεν έγινε για ανεξήγητους…πολιτικούς λόγους.
Δηλαδή να κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια …
Ας δούμε τώρα την ιστορία για να καταλάβουμε το χοντρό δούλεμα που μας κάνουν για να προστατεύουν την κομματική τους πελατεία και να μας λένε και από πάνω ότι φροντίζουν για την δικαιοσύνη και τα συμφέροντα των φορολογούμενων.
Πρόκειται για περίπτωση υπέρτατης γελοιότητας.
Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις περισσότερο γελοίες για το κράτος και τους κρατικούς υπαλλήλους αλλά ας σταθούμε σ΄ αυτήν πρώτον λόγω επικαιρότητας.
Και δεύτερον επειδή ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να δείξει ότι κάνει τόσο καλά την δουλειά του ακόμη και τώρα που πάμε σε εκλογές και οι απολύσεις κρατικών υπαλλήλων ίσως να προκαλέσουν πολιτικό κόστος στην Ν.Δ…
Ας ανατρέξουμε στην ιστορία του μεγάλου «εγχειρήματος» για το ξεσκαρτάρισμα των παρανόμων κρατικών υπαλλήλων ανάμεσα στους 32.000 που προσλήφθηκαν (ως μόνιμοι) ή μονιμοποιήθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τα τελευταία 14 χρόνια.
Το 1999-2001 η κ. Βάσω Παπανδρέου ως υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης υποχρεώθηκε (προφανώς) από το ΠΑΣΟΚ να μονιμοποιήσει κομματικούς κρατικούς υπαλλήλους που είχε προσλάβει το ΠΑΣΟΚ ώστε να υπάρχει αρμονία και πειθαρχία στον κομματικό στρατό των σοσιαλιστών στις επόμενες εκλογές.
Το ΠΑΣΟΚ του κ. Κ. Σημίτη δεν τα πηγαίνει καλά (πώς να τα πάει άλλωστε με τους Τσοχατζόπουλους και τις ανάλογες παρέες) και το 2004 τίθεται θέμα προώρων εκλογών για να έλθει η Ν.Δ. και (όπως προεκλογικά διακήρυξε) να επανιδρύσει το κράτος…
Το 2005 ο κ. Κώστας Καραμανλής ορίζει ως κυβερνητική προτεραιότητα τον εκσυγχρονισμό του κρατικού τομέα με νοικοκυριό, ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση Οργανισμών, Επιχειρήσεων και υπηρεσιών που σπαταλάνε τα λεφτά του ελληνικού λαού…
Το 2007 οι Βρυξέλλες περνάνε στον κ. Καραμανλή τα πρώτα μηνύματα ότι η Ελλάδα αποκλείεται να τα βγάλει πέρα αν συνεχίσει να λειτουργεί με δανεικά και αν τα δημοσιονομικά της είναι στο απαγορευτικό ύψος των τελευταίων ετών.
Τι κάνει ο κ. Καραμανλής έχοντας μπροστά του άλλα δύο χρόνια κυβερνητικής θητείας.
Αρχίζει να ψελλίζει… ότι υπάρχει πρόβλημα. Απλώς να το ψελλίζει…
Αλλά, στα μέσα του 2007, υπογράφει του Π.Δ. του υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης κ. Προκόπη Παυλόπουλου για την πρόσληψη καθώς και μονιμοποίηση κρατικών υπαλλήλων στα Πανεπιστήμια και σε άλλες κρατικές υπηρεσίες.
Αυτή ήταν (στην πράξη) η «συμμόρφωση» Καραμανλή στις συστάσεις των Βρυξελλών «… μαζευτείτε γιατί θα χρεοκοπήσετε».
Η επανίδρυση του κράτους πήγε περίπατο…
Βεβαίως στα λόγια ο Καραμανλής έλεγε ότι πρέπει να συμμαζευτεί το κράτος και να ανασυσταθεί …Στα λόγια και μόνο στα λόγια.
Στην πράξη όμως οι κρατικοί υπάλληλοι που μπήκαν από τα παράθυρα ή μονιμοποιήθηκαν με τα σημειώματα (του ΠΑΣΟΚ το 1999-2001) και της Ν.Δ. από το 2007 και μετά (για να σιγουρευτούν και οι εκλογές του 2009) έφθασαν τους 32.000.
Από αυτούς οι 15.000 περίπου (όπως λένε σήμερα ορισμένοι στο υπουργείο Μεταρρύθμισης) μπήκαν με πλαστά χαρτιά.
Μόνο στα Πανεπιστήμια οι «μαϊμούδες» μόνιμοι φθάνουν περίπου τους 2000 αλλά εκεί τους προστάτεψαν οι πρυτάνεις και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Τώρα όμως έρχεται ο δεύτερος γύρος του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη.
Έχοντας την υποχρέωση να απολύσει 12.500 κρατικούς υπαλλήλους και βλέποντας ότι οι Δημοτικές εκλογές απαιτούν να μαζέψει η κυβέρνηση τις αγριάδες για σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες πρέπει να βρεθεί λύση.
Και άλλη λύση από τις απολύσεις σε μονιμοποιήσεις με πιστοποιητικά μαϊμού δεν υπάρχει.
Συμπέρασμα για τους φορολογούμενους.
Από το 2000 μέχρι και το 2014, για 14 δηλαδή ολόκληρα χρόνια, πληρώνουμε (εκτός από το άχρηστο κράτος) και 32.000 κομματικούς κρατικούς υπαλλήλους από τους οποίους οι μισοί σχεδόν (όπως λένε στο υπουργείο) είναι με πλαστά δικαιολογητικά. Για να σταματήσουμε να τους πληρώνουμε από τους φόρους μας έπρεπε: Να καταστραφεί η οικονομία. Να κοπούν μισθοί και συντάξεις. Να κλείσουν 250 μεγάλες επιχειρήσεις και 150.000 μικρομεσαίοι. Να διαλυθεί η μεσαία τάξη. Και να γίνουν σκουπίδια τα ακίνητα. Αν δεν συνέβαιναν αυτά θα τους πληρώναμε ακόμη, με δανεικά βεβαίως, χρεώνοντας τις επόμενες γενιές.