FtS116
Σε όλες τις τελευταίες εκδόσεις της ΦτΣ από τη στήλη αυτή περιγράφεται η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που βασανίζει όλο και πιο πλατιά στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας. Οι επιπτώσεις της κρίσης με την δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων, αλλά και πολύ μεγάλης μερίδας επιχειρηματιών και αυτοαπασχολουμένων όλο και διευρύνεται. Και τι να πεις κανείς για τις στρατιές των ανέργων που κινούνται στο ύψος του 1 εκατομμυρίου περίπου με τάση να διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Πληθυσμοί ολόκληροι ωθούνται στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο και είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι άλλο μας περιμένει.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας που φέρει την μεγάλη ευθύνη για το κατάντημα της χώρας, δεν είναι σε θέση να δώσει, αν όχι μία κάποια λύση, έστω να ανακουφίσει κάπως τα κατάσταση στη χειμαζόμενη πατρίδα μας. Και τούτο είναι φυσικό να συμβαίνει για τον κοινό νου. Δεν θέλουν αυτοί οι κύριοι ιθύνοντες να θίξουν την εκλογική τους πελατεία στους κόλπους της οποίας περιλαμβάνονται κάστες οργανωμένων συμφερόντων, συντεχνίες, ημέτεροι και πάει λέγοντας… Ποιος θα καταπολεμήσει αυτά τα οργανωμένα παρασιτικά συμφέροντα, την διαπλοκή, τις βδέλλες που ροφούν το αίμα της ελληνικής κοινωνίας; Ποιος θα αποκαταστήσει στη χώρα κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς και στοιχειώδους δικαιοσύνης;
Από το «λεφτά υπάρχουν», φτάσαμε στον Μνημόνιο και το ΔΝΤ. Κι από κει στο Μνημόνιο Νο 2 και το μεσοπρόθεσμο, πιο σκληρό για το λαό πρόγραμμα. Συνεχίσαμε με την βελούδινη πτώχευση και τις υποτιθέμενες κινήσεις στήριξης των εταίρων μας στην ΕΕ, ένα είδος τεχνητής αναπνοής στην Ελλάδα που βρίσκεται σε κωματώδη κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Υπουργοί διαφωνούν επί του πρακτέου, άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε δημοσίως. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αγκιστρωμένα σε παλαιοκομματικές αντιλήψεις που στοιχειοθετούν τα αίτια της κρίσης, τίποτα το χρήσιμο δεν είναι σε θέση να κομίσουν στην πατρίδα.
Η ουσιαστική και πραγματική, απροκάλυπτη πλέον πτώχευση και τα χειρότερα δεινά, μοιάζει να είναι κοντά μας και μπροστά μας. Μακάρι να διαψευσθούμε!