FtS111
Γεωργίου Πούλιου
Ο Σωκράτης ήταν ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Αθήνα το 470 π.Χ.
Ο Σωκράτης είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη μορφή της παγκόσμιας φιλοσοφίας. Ορθά έχει συμπεριληφθεί στις μεγαλύτερες προσωπικότητες. Είναι ο άνθρωπος που δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Ευτυχώς γι’ αυτόν.\, αλλά και για εμάς, έγραψαν οι μαθητές του Πλάτων και Ξενοφών.
Κατηγορήθηκε για διαφθορά των νέων και ότι εισάγει νεωτεριστικές αντιλήψεις που ανατρέπουν την επικρατούσα τάξη: Καινά δαιμόνια.
Την παραπομπή του Σωκράτη σε δίκη ζήτησαν τρεις Αθηναίοι, έκαστος των οποίων εμφανίστηκε ότι εκπροσωπεί τη δική του επαγγελματική τάξη. Οι κατήγοροι του Σωκράτη ήταν, ο Μέλητος, ο Άνυτος και ο Λύκων. Ο Μέλητος ισχυρίσθηκε ότι εκπροσωπεί την τάξη των ποιητών και γενικά των διανοουμένων. Ο Άνυτος ισχυρίσθηκε ότι εκπροσωπεί την τάξη των χειροτεχνών, των εμπόρων και γενικά των εργαζομένων. Ο Λύκων ισχυρίσθηκε ότι εκπροσωπεί την τάξη των πολιτικών και των ρητόρων.
Ο Διογένης ο Λαέρτιος (Έλληνας Συγγραφέας) μας πληροφορεί ότι η μήνυση (γραφή) κατά του Σωκράτη ευρίσκετο στο Μητρώο των Αθηνών και ότι την είχε γράψει ο Μέλητος. Ο Πλάτων, στο διάλογό του Ευθύφρων, μας λέγει, ότι ο Σωκράτης δεν γνωρίζει τον νεαρό Μέλητο. Ακόμα μας λέγει ότι επιτιμά τον Μέλητο για την κατηγορία που του αποδίδει (βλ. Απολογία Πλάτωνος κεφ. ΧΙ και επ.). Ο Σωκράτης ειρωνεύεται τον Μέλητο και του λέγει «τετανοτρίχη (μακρυμάλλη), σπανοτρίχη (ου πάνυ ευγένιο) και επίγρυπνο (με μύτη στραβή) (βλ. Πλάτωνος Ευθύφρων Ι.Β.).
Ο Μέλητος ήταν γιος του τραγικού ποιητή Μέλητου, μάλλον αργόσχολος και παρίστανε και αυτός τον ποιητή. Το τέλος του ήταν οικτρό. Κατά τον «ΣΟΥΙΔΑ», οι Αθηναίοι τον σκότωσαν δια λιθοβολισμού, ως υπαίτιο για το θάνατο του Σωκράτη.
Ο Άνυτος ήταν γιος βυρσοδέψη. Μορφωμένος. Έφθασε μέχρι στρατηγός και μέλος της επιτροπής σιτοφυλάκων. (βλ. Λυσίας «κατά σιτοπωλών» § 8).
Ο Αριστοτέλης, στην Αθηναίων Πολιτεία ΧΧΙ ΙΙΙ 5 μας λέγει ότι ο Άνυτος είναι ο πρώτος που δωροδόκησε δικαστές. Αυτό το επαναλαμβάνει και ο Διόδωρος (Βλ. Διόδωρος Ι, ΙΙΙ -64). Και Άνυτος είχε οικτρό τέλος. ΟΙ Αθηναίοι τον έστειλαν εξορία στην Ηράκλεια του Πόντου και εκεί τον λιθοβόλησαν. Ο τρίτος κατήγορος του Σωκράτη, ο Λύκων, από την απολογία του Πλάτωνος, προκύπτει, ότι ήταν ρήτωρ και στο δικαστήριο παρέστη, ως εκπρόσωπος των ρητόρων (άλλες πληροφορίες δεν μπόρεσα να βρω).
Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης είναι γνωστό.
Ο φανατισμός και η αμάθεια Αθηναίων και Δικαστών της εποχής εκείνης, εξέλαβαν τις ιδέες του Σωκράτη, περί θεών, ως κηρύγματα ανατροπής των πατρώων παραδόσεων και καταλύσεως του κύρους των θεών, με συνέπεια να τον καταδικάσουν σε θάνατο πίνοντας το κώνειο.