Επιμέλεια: Σταματία Ευστράτογλου

Καλοκαίρι 2008 στο Σκαμνό

Σκοτεινιάζει και στο χωριό επικρατεί ησυχία. Μερικοί συγχωριανοί βγαίνουν για την καθημερινή τους βόλτα. Έξω από το Ιατρείο κάθονται 2-3 ηλικιωμένοι. Κάπου εκεί κι εγώ. Σκέπτομαι το αντίστοιχο σκηνικό, στα αντίστοιχα προηγούμενα καλοκαίρια στο Σκαμνό. Λειτουργούσε το μαγαζάκι του Συλλόγου κι όσοι συγχωριανοί επιθυμούσαν πλησίαζαν σ’ αυτή την φιλόξενη κυψέλη, στον προαύλιο χώρο μεταξύ του Σχολείου και της Εκκλησίας. Έπιναν τον καφέ τους και εμπλέκονταν σε ατέλειωτες συζητήσεις για το Σκαμνό, το χθες, το σήμερα και το αύριο. Τίποτα δεν άφηναν ασχολίαστο, ούτε από τα παλιά, μήτε από τα νέα.

Η αίθουσα του σχολείου ανοικτή έτοιμη να δεχθεί τα παιδιά που σε κάποια στιγμή γύριζαν από το μπάσκετ. Εκεί θα εύρισκαν ένα βιβλίο, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, θα άκουγαν μουσική για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Πολλές φορές ήταν τόσο δυνατός αυτός ο μαγνήτης που απασχολούσε ευχάριστα τα παιδιά μέχρι το ξημέρωμα. Περνούσαν αξέχαστα και το χωριό αποτελούσε πόλο έλξης. Έτσι μεγάλωσαν τα δικά μου τα παιδιά, αλλά και πολλά άλλα.

Φέτος όμως: Νέκρα! Το σχολείο κλειστό. Το καφενεδάκι δεν λειτουργεί πια. Τα παιδιά πλήττουν και αποφεύγουν να έρθουν στο χωριό που έγινε ξαφνικά αποκρουστικό.

Όλοι δυστυχώς γνωρίζουμε τι έχει γίνει. Ο Δήμαρχος ευθυγραμμιζόμενος με την άποψη του Πολύκαρπου και Μιχ. Γρούσπα απομάκρυνε το Σύλλογο από το στέκι του. Ανάμεσα στα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με προσφυγή στα δικαστήρια και κόντρα δικαστήρια, ήταν ότι η δημοτική αρχή θα αναπτύξει η ίδια πολιτιστικές δραστηριότητες στον ίδιο χώρο που ήταν «δικός της».

Το πόσο οι συγκεκριμένοι κύριοι ανταποκρίθηκαν στην δέσμευσή τους αυτή, το αφήνουμε να το κρίνουν οι συγχωριανοί.

Ανακοινώσεις στις κολώνες

Ένα ομολογουμένως απαίσιο θέαμα αντικρίζει κανείς στο χωριό με τις διάφορες αφίσες που κατακλύζουν τις κολώνες σε κάθε γωνιά. Πάσης φύσεως και κλίμακας τραγουδίστριες του λαϊκού και δημοτικού ρεπερτορίου, δεξιοτέχνες του κλαρίνου και ό,τι βάλει ο νους του ανθρώπου, συνθέτουν ένα απολύτως αντιαισθητικό θέαμα. Αυτός είναι βλέπεις ο προσφορότερος τρόπος για δημοσιοποίηση των όποιων πληροφοριών. Εξ ανάγκης τον ίδιο τρόπο ακολούθησε και ο Πολιτιστικός Σύλλογος για να ανακοινώσει την σύγκληση της ετήσιας συνέλευσής του στο χωριό αναρτώντας μερικά φύλλα σε κάποια σημεία στο κέντρο του χωριού. Οι τελευταίες, όμως ανακοινώσεις, -και μόνον αυτές- κάποιον ή κάποιους ενόχλησαν και τις απέσυραν πριν πραγματοποιηθεί η συνέλευση. Για το υπόλοιπο ρυπογόνο υλικό δεν εκδηλώθηκε αντίστοιχη δυσφορία.

Έγινε λόγος για ανεγκέφαλους και άλλα παρόμοια. Εμείς θ’ αφήσουμε τον συγχωριανό να κρίνει μόνος του.

Κώστας Ζαλαώρας

Ο Κώστας τραυματίστηκε σε τροχαίο και, ως φαίνεται, σοβαρά, κοντά στη Θήβα. Η οικογένειά του και κοντά σ’ αυτούς ολόκληρο το χωριό αγωνιά και εύχεται να ξεπεραστεί γρήγορα το πρόβλημα και ο φίλος Κώστας, εκ των καλών στελεχών του Συλλόγου μας στη θέση του ελεγκτή, να αναρρώσει και να τον έχουμε γερό και δυνατό κοντά μας..

Αντριάνα Σπ. Αστρακά

Πολύ χαρήκαμε που η Αντριάνα ξεπέρασε ένα, μάλλον σοβαρό πρόβλημα υγείας και ενώ βρίσκονταν σε περίοδο κύησης. Τελικά, ύστερα από κατάλληλη και επιτυχή επέμβαση σε Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όλα πήγαν καλά για την ίδια, αλλά και το έμβρυο. Ευχόμαστε με το καλό στην Αντριάνα να φέρει στον κόσμο το μωρό της.

Αρτοκλασία της Παραμονής

Παραμονή 15-Αυγούστου και στο Εκκλησάκι Κοίμησης της Θεοτόκου στο Σκαμνό, ο Πατήρ Ιγνάτιος μετά τον εσπερινό τέλεσε αρτοκλασία με δέηση υπέρ του Προέδρου, των λοιπών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκαμνού.

Ανήμερα της Παναγίας

Πολύς ο κόσμος στο Εκκλησάκι της Παναγίας στο Σκαμνό. Χοροστάτησε ο Αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός και ο Ηγούμενος πατήρ Ιγνάτιος. Ιδιαίτερη τελετή έλαβε χώρα στη μνήμη της Μαρίας Ρωμέση – Αποστολοπούλου που χάσαμε πρόσφατα.

Ευχαριστίες

Από την οικογένεια Γεωργίου Αποστολοπούλου λάβαμε και δημοσιεύουμε τις εκ βάθους καρδίας ευχαριστίες σε όσους φίλους και συγγενείς συμπαραστάθηκαν και εκδήλωσαν την συμπόνια τους, στις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές με την απώλεια της συζύγου και μητέρας Μαρίας Ρωμέση – Αποστολοπούλου. Η αθρόα και ασυνήθιστη προσέλευση και συμμετοχή στην επικήδεια τελετή στο Σκαμνό –περί τους 150 συμμετασχόντες- που στην πλειονότητά τους ταξίδεψαν από απομακρυσμένες περιοχές της Πελοποννήσου και των Αθηνών, αλλά και περί τους 400 στο μνημόσυνο της γενέτειρας της Μαρίας στο Ξυλόκαστρο, ήταν εντυπωσιακή και κατοπτρίζει την αγάπη που κέρδισε η Μαρία, όπου πέρασε, στο διάβα της ζωής της. Τα στεφάνια, οι δωρεές με σεβαστά ποσά σε κοινωφελή ιδρύματα και οι κάθε είδους αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπάθειας συγκίνησαν βαθύτατα την οικογένεια.