20121229
Γεωργίου Πούλιου, Δικηγόρου
Αγαπητέ αναγνώστη, ελπίζω να μη σε κούρασα με τα προηγούμενα γραφόμενά μου, με τα οποία άγγιξα τους Περσικούς πολέμους, εναντίον της Ελλάδος. Σήμερα αυτό το κεφάλαιο, των πολέμων, πρέπει να το κλείσω. Θα σου γράψω, δυο λόγια για την τραγωδία του Αισχύλου «ΠΕΡΣΑΙ».
Ο Αισχύλος γεννήθηκε, στην Ελευσίνα το 525 π.Χ. και πέθανε στη Σικελία το 456 π.Χ. Είναι ο Μέγιστος Τραγικός της Αρχαιότητας. Για τη ζωή του, πληροφορίες μας δίδει το «ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ». Η Παρος είναι η ιδιαιτέρα μου Πατρίδα.
Η τραγούδια «ΠΕΡΣΑΙ» αναφέρεται, στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.), στην οποία έλαβε μέρος και ο Αισχύλος, όπως έλαβε μέρος και στη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.).
Οι «ΠΕΡΣΑΙ» είναι το παλαιότερο σωζόμενο δραματικό έργο, με ιστορικό περιεχόμενο. Ο Αισχύλος περιγράφει τη νίκη των Ελλήνων, από την πλευρά των ηττηθέντων Περσών. Ο Αισχύλος παρουσιάζει το έργο του, ότι διαδραματίζεται, στα Σούσα, στην πρωτεύουσα της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Νοερά και εσύ φίλε αναγνώστη, όπως και ο Αισχύλος, πήγαινε, στα Σούσα. Η αγωνία των Περσών, στο κατακόρυφο. Αγωνιούν και ανησυχούν, για την τύχη του στρατού τους. Πρώτη από όλους η Μάνα του Ξέρξη και γυναίκα του Δαρείου. Μέσα σ’ αυτή την αγωνία έφθασε ο αγγελιοφόρος, από την Αθήνα και έφερε την καταστροφή των Περσών, στη Σαλαμίνα. Ο αγγελιοφόρος, για να απαλύνει τον πόνο της Ατόσσας, την ενημερώνει, ότι ο γιός της ο Ξέρξης ζει. Της είπε όμως και ποιοί επιφανείς Πέρσες σκοτώθηκαν.
Η είδηση αυτή βύθισε την Περσία, στο πένθος και τους θρήνους. Ο Αισχύλος, στο έργο του, εκτός των άλλων προσώπων, περιπλέκει και τον Δαρείο, τον οποίο παρουσιάζει, ως φάντασμα. Ο Αισχύλος στην τραγωδία του, πλέκει ένα εγκώμιο του Δαρείου, γύρω από τις παλιές του επιτυχίες. Συγχρόνως εμφανίζει τον Ξέρξη να θρηνεί για τη συμφορά του και αναφέρει διάφορα ονόματα Περσών σκοτωθέντων.
Το έργο τελειώνει με πολλά κλάματα και όλα αυτά, στην πρωτεύουσα των Περσών, τα Σούσα, που σήμερα μόνο σπίτια γκρεμισμένα υπάρχουν και πολλές αναμνήσεις.
Ο Αισχύλος, στο στόμα του βαρβάρου αγγελιοφόρου Πέρση, έβαλε τα εξής λόγια: Μπαίνοντας, ο αγγελιοφόρος, στο θέατρο, περιγράφει και ομολογεί την αυτοθυσία, την φιλοπατρία, την φιλοστοργία, προς την Πατρίδα, προς την Θρησκεία και τον σεβασμό των Ελλήνων. Παρουσιάζει με συνταρακτικό τρόπο, ψυχικής και πνευματικής έξαρσης, με οίστρο, τα γεγονότα και το θάρρος των Ελλήνων. Εσείς ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ τι διδάσκεται στους νέους;
Ο βάρβαρος Πέρσης αγγελιοφόρος, τελειώνει την αναφορά του με τον υπέροχο πολεμικό παιάνα, τον οποίο ψάλλανε κατερχόμενοι οι Έλληνες, στον αγώνα και τον οποίο ο ποιητής διασώζει.
– Ω παίδες Ελλήνων ίτε,
– Ελευθερούτε Πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας,
– Γυναίκας, Θεών τε Πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων /
– νυν υπέρ πάντων αγών
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ω τέκνα των Ελλήνων προχωρείτε. Ελευθερώστε την Πατρίδα, τους παίδας, τας γυναίκας, τους ναούς των πατρώων Θεών, τους τάφους των προγόνων. Τώρα υπεράνω όλων ο αγών.
Ποιο υπέροχος ΥΜΝΟΣ, προς την Ελληνική φιλοπατρία και Αρετή δεν έχει ακουστεί. Ούτε έχει τονισθεί .διά μέσου των αιώνων.
Ο Αισχύλος γίνεται κήρυκας της Ελευθερίας και υμνητής της Φιλοπατρίας, στρεφόμενος κατά της δουλείας.
Φίλε αναγνώστη, δεν είμαι φιλοχρήματος. Είμαι «ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ». Υποστηρίζω, όμως, ότι η πρώτη δύναμη στον άνθρωπο είναι το χρήμα. Μετά η υγεία και δίπλα, δίπλα είναι η γνώση. Η γνώση είναι δύναμις, μη βαριέσαι να διαβάζεις.
Καλή χρονιά
ΚΑΛΛΙΘΕΑ 25.12.2012