FtS90
Ώ κυπαρίσσια, δώστε μου, σαν έρχομαι σιμά σας,
να μ’ άξιος για το μύρο σας και για τα’ ανάστημά σας
………………………………
στ’ άγριο ρουμάνι, όθε φωτάν της άβυσσος τα μάκρη,
καθώς ψυχής τριγύρα μου δεν πνέει ανασασμός,
ευφραίνομαι έτσι ατάραχος να κάθομαι άκρη άκρη
κει που κρεμάει στα πόδια μου, πεντάβαθος γκρεμός!
Ωλούθε η ανεκύμαντη με περιζώνει φλόγα
που ως σε καρπό στα σπλάχνα μου βουνίσιον έχεις μπει,
καθώς η αχτίδα διαπερνά των σταφυλιών τη ρώγα
κ’ ισκιώνει ο σπόρος, ξάστερος, στο διάφανο τσαμπί!
……………………………………
κι ωσά σε βράχους αψηλούς, τη χειμωνιάτικη ώρα,
κρέμονται οι πάγοι, κρούσταλλα γιγάντια, στο γκρεμό,
σαν πολυέλαιοι των ναών, σαν επουράνια δώρα,
κι ακούς στα βάθη αδιάκοπο να πέφτει σταλαγμό,
γλυκές, παρακαλεστικές φωνές μου πλημμυρούνε
το νου, χελιδονίσματα π’ αρχίζουνε δειλά
γλήγορα λόγια μέσα μου, κ’ οι φρένες μου απορούνε:
τόσο γαλήνια νά ‘ρχονται, σταλμένα από ψηλά; …
Άγγελος Σικελιανός
Λυρικός βίος
Σε μία από τις καλύτερες περιόδους άνθησης και προκοπής βρίσκεται ο Σκαμνός στην μακραίωνη ιστορία του και τούτο γιατί τα παιδιά του, φυσικά και υιοθετημένα, κάνουν αυτό που πρέπει. Με βάση το απάνθισμα των σωστών παραδειγμάτων της Ρούμελης και μέσα από την συγκροτημένη δράση του Συλλόγου, την κυψέλη που συσπειρώνει τους ανθρώπους της κοινωνικής ευαισθησίας, άλλαξε τα τελευταία 15-20 χρόνια η πάλαι ποτέ μίζερη και αποκρουστική εικόνα του χωριού. Αυτή η αντίληψη, αυτή η αισθητική που δεν έχει να κάνει μόνον με τις παρεμβάσεις εξωραϊσμού σε όλο το εύρος του οικισμού, αλλά προχωράει και στην ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπινου δυναμικού, δεν μπορεί να εκλαμβάνεται σαν πρόσταγμα προς όλους, αλλά σαν φιλική παραίνεση, πρόταση.
Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμμετέχει ή να συντρέχει τον Πολιτιστικό Σύλλογο. Ακόμη και αν κάποιος επιχειρεί να υποβαθμίσει το έργο του ή να διαστρεβλώσει τα πράγματα, αξίζει την επιείκεια και το προσπέρασμα.
Ο Πολύκαρπος ανέπτυξε τη θεωρία του γνήσιου Σκαμνιώτη θέλοντας να διαχωρίσει όσους από μας απομακρυνθήκαμε από τη γενέτειρα αναζητώντας την τύχη μας κάπου αλλού για μικρότερο η μεγαλύτερο διάστημα. Στέκεται μόνον σ’ αυτό.
Δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο να γίνεται από το Σύλλογο στο χωριό. Το κτίριο του σχολείου, παρέμεινε άθικτο, το κουζινάκι υπήρχε έτσι από το 1954. Μόνον η αποκάλυψη των επιχρισμάτων έγινε τελευταία. Τα σκεύη και ο εξοπλισμός στην κουζίνα υπήρχαν από 1954, τότε που τα μαθητούδια έφτιαχναν το γάλα τους. Το κτίριο του Ιατρείου δεν δέχθηκε καμιά παρέμβαση στη σκεπή, στην πρόσοψη, την παρακείμενη βρύση. Όλα αυτά βρίσκονται σήμερα, ακριβώς στη μορφή που είχαν φτιαχτεί από τον πάλαι ποτέ Αγροτικό Συνεταιρισμό Σκαμνού. Και για να μην μακρηγορούμε, ο Σύλλογος δεν έκανε τίποτα απολύτως παρά κάποιες μικροενέργειες επί προεδρίας αειμνήστου Γιάννη Ζαλαώρα και επί προεδρίας Αποστολόπουλου (?). Τα επόμενα δηλαδή συμβούλια επί Κώστα Γκόλφη, Κώστα Γέμελου και Δημήτρη Ευστράτογλου δεν έκαναν απολύτως τίποτα!
Μήπως υπάρχει κάποια υπερβολή; Μήπως κάποια παρανόηση, παρασιώπηση, διαστροφή της αλήθειας;
Όχι! Αυτά και άλλα παρόμοια περιλαμβάνονται σε ένορκη κατάθεση του Πολύκαρπου ενώπιον της Εισαγγελέως στη Λαμία στις 22.01.2007. Όποιος έχει αμφιβολία μπορεί να προστρέξει στα πρακτικά!
Ο τιμητής των πάντων, ο Πολύκαρπος, ασφαλώς και θα κληθεί να εξηγήσει κάποια στιγμή στον έντιμο και φιλότιμο Σκαμνιώτη, ποιο είναι το δικό του έργο και η προσφορά του στο χωριό.