Δύσκολα τα πράγματα
Όπου κι αν στρέψει κανείς την προσοχή του όλο το τελευταίο διάστημα προσκρούει σε μία βαριά ατμόσφαιρα, σε σύννεφα που κρύβουν τον ορίζοντα. Προβληματισμός για τα εξωτερικά ζητήματα της χώρας. Ελληνοτουρικά με τις αεροπορικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, τις επιθέσεις των γκρίζων λύκων κατά του Πατριαρχείου στην Πόλη, το Κυπριακό, την δυσάρεστη εξέλιξη της επίσκεψης Παπούλια στην Αλβανία, την σκλήρυνση της στάσης των Σκοπίων κλπ.
Κατά τα λοιπά η οικονομία δεν δείχνει καλό βηματισμό με τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα. Στην εκτέλεση του προϋπολογισμού με αύξηση των δαπανών και υποχώρηση των εσόδων, με το τεράστιο χρέος, με την επενδυτική άπνοια, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και την ανεργία και ακρίβεια στα ύψη.
Η διαφθορά στο δημόσιο βίο της χώρας αποκαλύπτεται όλο και πιο εκτεταμένη, σε βαθμό που απειλούνται οι θεσμοί. Το τελευταίο είναι και το σπουδαιότερο. «Αυτή είναι η Ελλάδα», ανέφερε ο προηγούμενος Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης σε μία έκρηξη και εξομολόγηση συνάμα μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο Κώστας Καραμανλής διέγραψε τον ατυχή βουλευτή Πολύζο, που θέλησε να πει κάτι παρόμοιο: «Έλληνες είμαστε όλοι!». Πολύτροπους και πολυμήχανους είχαν και οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Είχαν, όμως, και τον εξοστρακισμό και τη δήμευση των περιουσιών για τους αισχρούς αλητήριους, λωποδύτες και τα λαμόγια. Εμείς δυστυχώς, έχουμε το ατελές πόθεν έσχες και τις ΕΔΕ –στάχτη στα μάτια του κόσμου- που δεν ολοκληρώνονται, παρά μόνον με ρυθμούς χελώνας, με απαλλαγές ή καταδίκες «χάϊδεμα» και πάντως μετά τη συνταξιοδότηση των υπόλογων.
Μέσα στο συντριπτικό ποσοστό του 45% στη ΝΔ, ας μην γελιόμαστε, υπάρχει μία συμπαγής μάζα που απλά περίμενε να πάρει τη σκυτάλη, την κουτάλα, που λέει ο κοσμάκης. Που αξιοκρατία και πράσινα άλογα; Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε προχωρημένη σήψη και παρακμή του άλλοτε θάλλοντος Ελληνισμού; Μήπως ό,τι καλύτερο μας απέμεινε σε γονίδια εντοπίζεται αποκλειστικά και μόνον στους γόνους τριών οικογενειών –δυναστειών που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή του τόπου; Αν εκλείψουν και κάποια τολμηροί δημοσιογράφοι που παίζουν το κεφάλι τους κορώνα γράμματα με τις πολυποίκιλες συμμορίες, θα βρισκόμασταν στο απόλυτο αδιέξοδο.