Οι ρίζες μας

FtS83

Μία αξιέπαινη προσπάθεια έγινε από τον Μπραλιώτη συντοπίτη μας κ. Ηλία Παπανικολάου, όπως αποκαλύπτεται από το βιβλίο του «Μπράλος, Λαογραφία», Αθήνα 1991. Προϊόν μακρόχρονης συνεργασίας του συγγραφέα με όλους τους συγχωριανούς του, σκαλίζοντας –κατά τη δική του έκφραση- τα κιτρινισμένα φύλλα του χρόνου, οδήγησε σε εντυπωσιακά αποτελέσματα καθώς κατάφερε να εξαντλήσει το γενεαλογικό δένδρο για κάθε Μπραλιώτικη οικογένεια προχωρώντας μέχρι και πριν την επανάσταση κατά του Τουρκικού ζυγού. Έργο αξιόλογο που «δεν γράφτηκε ακολουθώντας τους δείκτες του ρολογιού, μα από τους κτύπους της καρδιάς του συγγραφέα … γι΄ αυτούς που οι καμπάνες του χωριού τους ξέχασαν και γι΄ αυτούς που τους ξέχασαν τα σύνορα των χωραφιών τους». Στήριξη είχε ο συγγραφεύς και από την δραστήρια «Φιλοπρόοδο Ένωση Μπράλου – ο Άγιος Παντελεήμων».

Δεν είμαστε λίγοι οι Σκαμνιώτες που συνδεόμαστε με το γειτονικό χωριό με ισχυρούς δεσμούς αίματος. Πολλές όμορφες Μπραλιώτισες έγιναν νύφες στο Σκαμνό. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, λοιπόν, να προστρέξουν στο ενδιαφέρον αυτό βιβλίο και είναι σίγουρο ότι θα αποκομίσουν σημαντικές πληροφορίες για τους προγόνους των.

Μία από τις οικογένειες του Κάτω Μπράλου, επί παραδείγματι, είναι η οικογένεια Σκούρα – Καρδάκου για την οποία πληροφορούμαστε:

Επί Αλή –Πασά, πριν αρχίσουν οι αγώνες Αλή και Σουλιωτών, σ΄ ένα από τα χωριά του Σουλίου έμενε κάποιος Σκούρας, που είχε έξι αγόρια και μερικούς αδελφούς.

Σε κάποια συμπλοκή σκότωσε τρεις Τούρκους. Για να αποφύγει αντίποινα των Τούρκων, φυλακή ή ξεκλήρισμα της οικογένειας, έφυγε από το χωριό του Σουλίου. Περπατώντας εγκαταστάθηκε στην Ιτέα, όπου έκαμε προκοπή και μεγάλωσε τα παιδιά του. Κάποτε στην Κακιά Σκάλα περνούσε Τουρκικός Στρατός. Τόμαθαν τα Σκουρόπουλα και στήσαν καρτέρι. Έπιασαν μάχη και εξόντωσαν τους Τούρκους.

Ο πατέρας, για να αποφύγει αντίποινα και να γλυτώσει την οικογένειά του, σκόρπισε τα παιδιά του σε μακρινά μέρη, για να μην τα βρουν οι Τούρκοι. Ένας πήγε στο Μωριά, μάλλον στο Σκουροχώρι, απ΄ όπου και ο Σκούρας της Αμερικής, άλλος στο Βόλο, άλλος στη Δυτική Φθιώτιδα, ένας στο Νεοχώρι Υπάτης κι΄ άλλος στη Γκούρα Παρνασσίδος και τ΄ αδέλφια του στα χωριά της Δωρίδας και αλλού.

Απ΄ αυτούς τους Σκουραίους γέμισε όλη η χώρα. Οι δικοί μας Σκουραίοι μάλλον πρέπει να κρατάνε από αυτούς που εγκαταστάθηκαν στην Γκούρα, σαν πιο γειτονικό μέρος.

Αυτά τα ξέρω από αφηγήσεις του Κώστα Σκούρα, εκπαιδευτικού και συγγραφέα του μικρού ορθογραφικού λεξικού της Ελληνικής, απ΄ την Γκούρα, 75 χρονών στα 1972. Τα διασταύρωσα και από άλλες διηγήσεις και πηγές.

Γ. Σκούρας 8-4-79
Η επιστολή είναι του Γ. Α. Σκούρα από Νεοχώρι Υπάτης και έχω τη γνώμη, ότι δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Ο πρώτος Σκούρας που ήλθε στον Κάτω Μπράλο είχε δύο γιους και ένα κορίτσι. Το ΄να αγόρι το έλεγε Γιώργο. Τα μικρά ονόματα του άλλου αγοριού και του κοριτσιού, δεν διεσώθησαν.

Η κοπέλα ήταν πανέμορφη και ο Αλή- Πασάς, κατόπιν προδοσίας, την έκλεψε για το χαρέμι του. Την επέστρεψε ύστερα από πολλά χρόνια και πολύ πλούσια.

Η κλεψιά της αδελφής του ήταν ο λόγος που ο Γιώργος Σκούρας μετονομάσθηκε σε Καρυδάκης (σήμερα Καρδάκος). Μετέφερε το σπίτι του στα «Καρδακέϊκα». Πήρε το καριοφίλι και πολέμησε τους Τούρκους. Η επιτροπή εκδουλεύσεων του έδωσε, μετά την απελευθέρωση το παρακάτω πιστοποιητικό που λέει πολλά.

6515. Πιστοποιητικό
… Δια του οποίου πιστοποιώ ο υποφαινόμενος ότι ο εκ του χωρίου Μπράλου του Δήμου Δωριέων της επαρχίας Παρνασσίδος Γεώργιος Καρυδάκης άμα εξεράγη ο υπέρ ανεξαρτησίας αγών έλαβε τα όπλα και υπηρέτησεν στρατιωτικώς την πατρίδα υπό τας διαταγάς του υποστρατήγου Ν. Πανουργιά και του υποφαινομένου, από αρχάς της Επαναστάσεως μέχρι τέλους, ήτοι 1828, υπηρετήσας εις τας σημαντικοτέρας μάχας, Βασιλικών, Νευροπόλεως, Υπάτης, Άμπλιανης, Προφήτου Ηλιού, Βάργιανης, Αράχωβας, Ντιουμπρέρης, Χανταρίου, Ελικώνος, Διστόμου, Φαντάνας, Δούλιας και λοιπών ένθα έδειξε πάντοτε απαραδειγμάτιστον ανδρείαν, υπακοήν εις τους ανωτέρους του και ήτο εξαιρέτου διαγωγής.

Διό δίδομεν το παρόν και τους υιούς αυτού προς χρήσιν των.
Α. Κοντοσόπουλος / Αντισυνταγματάρχης / Άμφισσα τη 10η Ιουνίου 1865
Επικυρούται το γνήσιον της υπογραφής του αντισυνταγματάρχου Κοντοσόπουλου σχεδ. 6
Αυθημερόν / ο Δήμαρχος Αμφίσσης / Ηλιόπουλος
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΝ ΑΜΦΙΣΣΗΣ
Πρόεδροι: Αθαν. Ν. Καρδάκος / Ιωάν. Δημ. Καρδάκος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *