Ανάπλαση οδικού κόμβου Αγίου Αθανασίου

Αρχές Μαϊου προβλέπεται να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάπλασης του μεγάλου οδικού κόμβου στην είσοδο του Σκαμνού, πάνω από τον Άγιο Αθανάσιο. Έτσι λοιπόν ένα σχέδιο που εκπονήθηκε από Σκαμνιώτες Μηχανικούς και Αρχιτέκτονες, εδώ και αρκετά χρόνια, προχωράει ύστερα από κάποιες τροποποιήσεις – βελτιώσεις της τοπικής μας αυτοδιοίκησης και βαίνει στη φάση της τελικής υλοποίησης. Μικρές είναι οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις μας στο χώρο αυτό, ενώ διατηρούνται ζωντανά 55 φυτά, που κατάφεραν να ξεφύγουν από τις επιθέσεις των κατσικιών. Σκοπός εδώ είναι να αναδειχθεί ολόκληρος αυτός ο χώρος – γήπεδο έκτασης 2,2 στρεμμάτων- σε ένα όμορφο σημείο θέας που θα στολίζει την περιοχή και θα την προβάλλει στους πολυάριθμους έλληνες και αλλοδαπούς επιβάτες – ταξιδιώτες του μεγάλου εθνικού οδικού άξονα Θερμοπύλες – Δελφοί, το άγριο τοπίο με το φαράγγι του Βαθυρέματος και τις απέναντι οροσειρές της Οίτης και της Γκιώνας.

Αποφασιστικός ήταν ο ρόλος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος που εντόπισε την ανάγκη και γι αυτό οφείλονται συγχαρητήρια στα στελέχη που συνέλαβαν την ιδέα. Η υλοποίηση του έργου θα πραγματοποιηθεί μέσα από το Δήμο Γοργοποτάμου, όπως πληροφόρησε τα στελέχη του Συλλόγου, ο Δήμαρχος κ. Σπαθούλας.

Παράδοση – Πολιτισμός

«Προβολή και αξιοποίηση των παραδοσιακών πολιτιστικών στοιχείων και ενίσχυση των πολιτιστικών συλλόγων».

Το κείμενο αυτό αποτελεί ουσιαστικό μέρος του προγράμματος του συνδυασμού Νέα Πνοή του κ. Παναγιώτη Σπαθούλα, που με συντριπτική πλειοψηφία επιδοκιμάσθηκε στις πρόσφατες εκλογές. Μόνον μπράβο και συγχαρητήρια μπορεί κανείς να εκφράζει για τη θέση αυτή του Δημάρχου, που αντιλήφθηκε ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι είναι κυψέλες που ενεργοποιούν τα πλέον υγιή και δραστήρια μέλη της κοινωνίας. Υποστηρίζοντας αυτούς τους συλλογικούς φορείς, επιτυγχάνεται αναμφίβολα, έργο πολλαπλάσιο σε σχέση με τους πόρους που διατίθενται. Δεν έχει εδώ να προσμετρήσει απλά και μόνον κανείς τις οικονομικές συνδρομές των συλλόγων που κατ ουσίαν συνχρηματοδοτούν τα κοινωφελή έργα και δραστηριότητες, αλλά μείζονος σημασίας είναι επίσης αυτή καθ εαυτή η ενεργοποίηση των κατοίκων, σε οποιοδήποτε ποσοστό κι αν αυτό επιτυγχάνεται. Αντιπαλεύεται έτσι η αδράνεια, η νωχέλεια, η απάθεια, ο ωχαδερφισμός, η παθητικοποίηση, η παρακμή και η μιζέρια.

Η έστω με μικρή συμμετοχή του Δήμου και πάντα σε ποσοστιαία βάση σε δαπάνες εξωραϊσμού των πολιτιστικών συλλόγων, είναι μία ιδέα που, φρονούμε, θα έπρεπε να απασχολήσει τα στελέχη του Δήμου. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και η έκδοση εφημερίδας είναι, επίσης, ιδιαίτερης σημασίας πρωτοβουλίες που αποτελούν ζωογόνο παράγοντα των τοπικών μας κοινωνιών τόσο για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων, όσο και την προσέλκυση των αποδήμων στους πάτριους οικισμούς, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις παρουσιάζεται έργο αξιόλογο στην διακίνηση των ιδεών, την ιστορική έρευνα, τη λαογραφία κλπ. Κι εδώ, εκτιμούμε, θα έπρεπε να υπάρξει μία, συμβολική έστω, υποστήριξη και να μην εξαρτάται η έκδοση της ΦτΣ, επί παραδείγματι, από την απαράμιλλη γενναιοδωρία του συγχωριανού τυπογράφου Δ. Ευστράτογλου.

Leader +

Εντελώς ανεπαρκείς απεδείχθησαν οι τρεις αναπτυξιακές εταιρίες του Νομού Φθιώτιδος, όπως σημειώσαμε στο προηγούμενο φύλλο της ΦτΣ. Απορρίφθηκαν και οι τρεις στο σύνολό τους, αφού δεν κρίθηκαν στοιχειωδώς ικανές να παρουσιάσουν κάποιο αξιόλογο σχέδιο άξιο να ενταχθεί στο πετυχημένο πρόγραμμα Leader +. Η συνεργασία του Δήμου Γοργοποτάμου με εταιρία γειτονικού Νομού, νομίζω, Καρδίτσας, μας δίνει κάποιες δυνατότητες και θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Δήμος μας δεν θα ολιγωρήσει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για κάποια έργα χρήσιμα. Είχαμε την ευκαιρία και στο παρελθόν να κάνουμε κάποιες προτάσεις. Θα εστιάσουμε και τώρα την προσοχή μας σε μερικά έργα μείζονος σημασίας για το Δήμο:

• Σήμανση και διαμόρφωση διαδρομής στο Φαράγγι Ασωπού. Έργα εξωραϊσμού στην είσοδο [Σκαμνός] και έξοδο «Ντούνος», γέφυρα Ηράκλειας].

• Σήμανση, διαμόρφωση, βελτίωση μονοπατιού Σκαμνού – Νευρόπολης – Λίμνη Καλλιδρόμου].

• Πάρκο άγριας πανίδας στην περιοχή Σκαμνού, ο χώρος έχει προσδιορισθεί και προσφέρεται για περίφραξη και κατασκευή καταφυγίων με ποτίστρες κλπ

Ας κινηθούμε όλοι μας. Οι ευκαιρίες κάποτε τελειώνουν!

«Πνευματική κίνηση» με τερτίπια!

Το πνευματικό κέντρο Νο 2 ήταν ένα θέμα για το οποίο ενημερώσαμε στο περασμένο φύλλο της ΦτΣ τους συγχωριανούς και φίλους, που έτυχε να μην γνωρίζουν λεπτομέρειες. Δεν ισχυριζόμαστε ότι κατέχουμε το ζήτημα σε βάθος, αλλά μπορούμε να πούμε ότι το εγχείρημα που πατρονάρεται από τη λεγόμενη εκκλησιαστική επιτροπή του Σκαμνού, προκαλεί ερωτήματα και απορίες.

-Προς τι ένα δεύτερο πνευματικό κέντρο στο Σκαμνό, ένα τόσο μικρό χωριό που οι μόνιμοι κάτοικοί του ανέρχονται μόλις και μετά βίας σε 30 έως 35 ψυχές;
-Γιατί να σπαταληθούν πόροι από το ταμείο της Εκκλησίας του χωριού τη στιγμή που το υφιστάμενο ήδη θαυμάσιο κτίριο του αδρανούς σχολείου ανακαινίσθηκε με δαπάνες πολλών εκατομμυρίων του πολιτιστικού Συλλόγου, προστατεύθηκε από απειλούμενη κατάρρευση και προσφέρεται για χρήση σε όλους τους συγχωριανούς;

Τα εύλογα αυτά ερωτήματα απασχόλησαν τον Δήμαρχο κ. Σπαθούλα που κινήθηκε σαν υπεύθυνος πρώτος πολίτης και συγκάλεσε μία λαϊκή συνέλευση την επομένη των Χριστουγέννων, όπου περί τους σαράντα Σκαμνιώτες εξέθεσαν τις απόψεις τους για να καταλήξουν σε ψηφοφορία συντριπτικής απόρριψης της δημιουργίας ενός δεύτερου κτιρίου από την εκκλησιαστική επιτροπή και μάλιστα καταλαμβάνοντας τεράστιο ποσοστό του συνολικού εμβαδού της μοναδικής μικρής και κατ ευφημισμόν καλούμενης «πλατείας του χωριού». Καθολική η απορριπτική ψήφος για την κίνηση αυτή [πλην δύο θετικών ψήφων, για να ακριβολογούμε] ενώ δυσφορία προκάλεσε το σχόλιο – αιτιολογία του «εκκλησιαστικού εκπροσώπου», ότι «με το Σύλλογο μας χωρίζουν πολλά!». Άλλος συγχωριανός, ήδη αιρετό μέλος του τοπικού συμβουλίου αυτοδιοίκησης- που πριν τις εκλογές τάσσονταν αναφανδόν υπέρ της ομοψυχίας κλπ κλπ, υποχρεώθηκε σε αυτοαποκάλυψη στη δημόσια αυτή διαφανή και δημοκρατική συγκέντρωση, ότι όχι μόνον υποστήριζε συνωμοτικά και πριν λάβει την ψήφο των Σκαμνιωτών την διχαστική τακτική της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, [ας μας συχωρέσει όλους ο Μεγαλοδύναμος για τα αμαρτήματα και τις απρέπειές μας!] αλλά ο ίδιος φρόντισε εν κρυπτώ να εξασφαλίσει και κάποια άδεια. Επειδή, ωστόσο, το κτίριο αυτό έμελλε να αναγερθεί πάνω σε δημοτική περιουσία, επί της οποίας ουδεμία δικαιοδοσία έχει η εκκλησιαστική επιτροπή, η άδεια ήταν κάπως δύσκολη εξ ου και χρειάστηκε κατά την ρητή ομολογία του αιρετού άρχοντά μας [να τον χαιρόμαστε!], να .. «φιλήσει κατουρημένες ποδιές!».

Η συνέχεια επιφυλάσσει δυστυχώς πολύ περισσότερες απορίες και εκπλήξεις.

Κατ΄ αρχήν αποκαλύφθηκε ότι η άδεια ανοικοδόμησης εκδόθηκε από τη Μητρόπολη, που βλέπει με καλό μάτι να επεκτείνεται η εκκλησιαστική περιουσία επί της οποίας έχει αμεσότερη νομή. Η πληροφορία προκάλεσε αμηχανία στο χωριό, λόγω του μεγάλου ειδικού βάρους που αποκτά η τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας. Το ίδιο αμηχανία, ως φαίνεται, επεκράτησε και στο Δήμαρχο που υπαναχώρησε κατά 180 μοίρες από την υποστήριξη της υπόθεσης, δηλ. της δημοτικής περιουσίας. Για να δημιουργηθεί μάλιστα και κάποιου είδους αντιπερισπασμός, κόντρα στην καταλυτική τοποθέτηση του χωριού με την αδιαμφισβήτητη δημοκρατική, αψεγάδιαστη διαδικασία και ψηφοφορία, καταργήθηκε η λαϊκή συνέλευση που ο ίδιος ο Δήμαρχος προσωπικά συγκάλεσε και με τάξη διηύθυνε. Ως δικαιολογία προβλήθηκε η ανάμειξη του λεγόμενου τοπικού Συμβουλίου, δηλ. ένα σκαλί κατώτερο όργανο από αυτό του Δημάρχου που θεσμικά δεν δεσμεύει το Δήμαρχο. Μιλώντας όμως για τοπικό Συμβούλιο στα καθ ημάς, θα πρέπει να εννοήσουμε ότι ο Σκαμνός δεν λογίζεται ακόμη ως αυτοτελές δημοτικό διαμέρισμα και γι αυτό «υπάγεται» στο διπλανό χωριό της Οίτης. Στα μουλωχτά, λοιπόν, επανελήφθη η λαϊκή συνέλευση στο Σκαμνό. Αυτή τη φορά στον εξαιρετικά μικρό χώρο του Ιατρείου. Δεν χρειαζόταν άλλωστε και περισσότερος χώρος, αφού οι συμμετέχοντες δηλ. η στενή παρέα της εκκλησιαστικής επιτροπής με τον εξ Οίτης Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου, που είναι γνωστός για τα αισθήματα εμπάθειας απέναντι στο Σκαμνό, χωρούσαν έστω όρθιοι, για να πληρωθεί το γράμμα και ο τύπος της «λαϊκής συνέλευσης». Εδώ το σκηνοθετημένο συμπέρασμα ήταν φυσικά αντίθετο προς αυτό της προηγούμενης πλατιάς συνέλευσης. Επευλογήθη η αυθαιρεσία, η παρανομία, η διχαστική αντιπαράθεση, η μισαλλοδοξία και η αντικοινωνική συμπεριφορά μερικών ελαχίστων που, ως φαίνεται, δεν σέβονται και δεν φοβούνται όχι μόνον τους κοσμικούς νόμους και κανόνες, αλλά και το Θεό. Με ασέβεια προς τα ιερά και όσια, χωρίς ίχνος μετάνοιας για τα κρίματά τους, φορούν τον μανδύα της «εκκλησιαστικής επιτροπής», προσβάλλοντας τις αξίες και κανόνες της Αγίας, της Μεγάλης του Χριστού μας Εκκλησίας. Στο προ- και παρασκήνιο της σύναξης αυτής επαναλήφθηκαν τα γνωστά επαίσχυντα συνθήματα περί «γνήσιων και μη γνήσιων» Σκαμνιωτών. Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται μία δυσμενής διαφοροποίηση έναντι αυτών που αναζητώντας μία καλύτερη βιοποριστική τύχη, απομακρύνθηκαν από το Σκαμνό και επιστρέφουν τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές ή μονίμως με τη σύνταξή τους. Της μομφής εξαιρούνται, ωστόσο, οι παλιννοστήσαντες μέλη της «επιτροπής». Λοιποί [μηδ εξαιρουμένων –και θα λέγαμε προεχόντως- σπουδαίων ευεργετών που όχι μόνον ο Σκαμνός, αλλά και άλλοι οικισμοί σπανίως ευτύχησαν να τιμούν στις τάξεις τους], γαμπροί και νύφες, εντάσσονται, πάντοτε κατά τους ίδιους τιμητές, στην κατηγορία «μαζώματα». Σ΄ αυτούς τους αμφίβολης γνησιότητας συγχωριανούς, αυτούς που θα χαρακτηρίζαμε με την ίδια λογική ως imitation Σκαμνιώτες, θα είχαμε να πούμε:

-Καλά να πάθουν, για να μάθουν στο εξής να προκαλούν με τη δράση τους διαφορές και συγκρίσεις που ενοχλούν αυτούς που μόνο να ζητούν έμαθαν και όχι να προσφέρουν.

Με τη διάκριση αυτή εκδηλώνεται προφανώς μία κάποια έπαρση αυτών των γνησίων, των original Σκαμνιωτών, τις οίδε για πιο λόγο. Εδώ θα πρέπει να γίνει μία συνειρμική και αναγκαία αντιδιαστολή του όρου «γνήσιοι –original» προς τον ομώνυμο σύνδεσμο οργανωμένων φανατικών, ημιάγριων χουλιγκάνων οπαδών της κατά τα άλλα συμπαθούς και λαοφιλούς ποδοσφαιρικής ομάδος της ΑΕΚ, δεδομένου ότι δεν ταυτίζονται όλοι οι στόχοι, επιδιώξεις και συμπεριφορά με τους καθ ημάς «γνήσιους» Σκαμνιώτες. Αυτή ακριβώς την έπαρση και την αίγλη, μπορούμε να υποθέσουμε, εζήλωσαν οι επώνυμοι τιτλούχοι του ευρύτερου περίγυρου που χωρίς όρους και προαπαιτούμενα έσπευσαν να τους προσεταιρισθούν.

Θα τρίζουν τα κόκαλα των αείμνηστων οραματιστών και άξιων κάθε τιμής αδελφών Βασίλη και Μήτρου Ζαλαώρα που πρόσφεραν αυτή την οικοπεδική έκταση [σπάνια χειρονομία για τα κρατούντα ήθη και πολύ περισσότερο για την εποχή εκείνη που φοβερά εγκλήματα γίνονταν για δύο αυλακιές χωράφι!] για να αναγερθεί σχολείο για τα Σκαμνιωτόπουλα που έπρεπε να μάθουν γράμματα και να οδηγήσουν το τόπο στο καλύτερο. Στην ίδια έκταση ανοικοδομήθηκε αργότερα και ο καθεδρικός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, με τη γνωστή παρέμβαση του αξέχαστου Αθανάσιου Σκαρή στο τότε Βασιληά Παύλο.

-Από που ως που άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς της οικοπεδικής αυτής έκτασης;

Χωρίς κανένα ουσιαστικό στοιχείο οι υπεύθυνοι αυτής της μετέωρης, αίολης και καθ΄ ολοκληρίαν αυθαίρετης κίνησης και κατά σαφή παράβαση καθήκοντος να υπερασπισθούν, ως οφείλουν, τη δημοτική περιουσία, πρόταξαν την ύποπτη πρακτική του Πόντιου Πιλάτου και φρόντισαν να … τα βρουν ταυτόχρονα και με το Θεό και τον Μαμωνά.

Σε όσους Σκαμνιώτες κόπτονται για αρχές, νομιμότητα και διάφορα τέτοια κουραφέξαλα, θα πρέπει, όσο κι αν αυτό μας προκαλεί θλίψη και αποστροφή, να θυμίσουμε ότι οι αιρετοί εκπρόσωποί μας επηρεάζονται τα μέγιστα από την εκλογική πελατεία. Δεν αποτελεί δα και ασυνήθη καινοτομία κάτι τέτοιο. Θα πρέπει ακόμη να τους θυμίσουμε ότι εδώ δεν μετράει η όποια προσφορά στο χωριό και την τοπική μας κοινωνία. Μετράει η ψήφος στο χωριό. Η μικρή συμμετοχή στη δεύτερη «επαναληπτική» συνέλευση που πάσχει πολλαπλά, μιας και δεν ειδοποιήθηκαν οι συγχωριανοί, είχε καλύτερο ποσοστό τοπικών ψηφοφόρων. Το δίδαγμα είναι, λοιπόν, να ακολουθήσουμε, αν αγαπάμε το Σκαμνό, το παράδειγμα αυτών που μετέφεραν την ψήφο τους στο αγαπημένο μας χωριό. Ο Σκαμνός δεν είναι αυτός που παρουσιάζουν μερικά δυσάρεστα φαινόμενα του είδους. Είναι κάτι άλλο, πολύ καλύτερο! Στις επόμενες εκλογές, ελπίζουμε, να είμαστε σοφότεροι.

Για την εκκλησιαστική επιτροπή, δεν μας πέφτει λόγος. Υπάρχουν άλλοι αρμοδιότεροι από μας, ευσεβείς χριστιανοί, θεολογούντες που με το δίκιο τους θλίβονται, εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε. Δεν είμαστε σε θέση, ούτε και μας ενδιαφέρει, να ασχοληθούμε με τη δράση του ιδιότυπου αυτού πνευματικού κέντρου, που μάλλον μοιάζει να συσπειρώνει ελάχιστους που αφού διαπληκτίστηκαν σε ανεκδιήγητα επεισόδια και προστριβές κατ επανάληψη περί το παγκάρι της Εκκλησίας και τα ξεχωριστά ταμεία που τηρούσαν τα μέλη της παρέας, έρχονται τώρα να προκαλέσουν κρίση και διχόνοια, προβληματίζοντας τους συνετούς συγχωριανούς.

Δημοτικός φωτισμός

Η παραπάνω ιδιότυπη συνέλευση δεν ασχολήθηκε, ως πληροφορούμαστε, μόνον με την πνευματική δραστηριότητα και την αυθεντικότητα μερικών συγχωριανών, αλλά προχώρησε και στον τομέα φωτισμού. Αντιγράφοντας τον οικισμό της Οίτης [με γεια τους, με χαρά τους], αξιώθηκε από το Δήμο να τοποθετήσει στο χωριό ισχυρούς προβολείς όπως αυτοί των εθνικών οδών!

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Δήμαρχος θα στέρξει και δεν θα λάβει υπόψη του αυτά τα απαράδεκτα γούστα. Ας περιοριστούν στο «πνευματικό» τους έργο και στο σπίτι τους αυτοί οι κύριοι. Αν είναι να συμβουλευτούμε για την εικόνα του οικισμού έχουμε και αρκετούς άλλους να προστρέξουμε. Αν επιμένουν να εισφέρουν, σώνει και καλά, κάτι στο χωριό, ας περιορίσουν τη πολυποίκιλη σαβούρα που μετά ζήλου σωρεύουν στις αυλές τους και σε κοινή θέα πληγώνοντας τα μάτια των διερχομένων και δεν αισθάνονται την ανάγκη κάτι να συμμαζέψουν. Αυτό ήδη θα είναι ό,τι καλύτερο έχουν να προσφέρουν. Στην Ελλάδα που σε λίγο φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι πρέπει να γίνει προς την κατεύθυνση αυτή. Το ποιοί και πως εισφέρουν θετικά στην εικόνα του οικισμού, ελπίζουμε ο Δήμαρχος να το γνωρίζει και να μην επιτρέψει βάρβαρες επεμβάσεις με προβολείς και παρόμοια, ακόμη και αν οι αιτούντες υπόσχονται ψήφους. Οι λοιποί ψηφοφόροι δεν φταίνε σε τίποτα! Ένας ορεινός οικισμός που θέλει να έχει σωστό χρώμα και ύφος, αλλά και κάθε οικισμός, θα λέγαμε, δεν μπορεί να τοποθετεί τέτοιο φωτισμό στο εσωτερικό του, όπου αρμόζουν απαλότεροι τόνοι. Οι δημοτικοί μας άρχοντες καλούνται να μην υιοθετούν ακρίτως κάθε παράλογη, αντιαισθητική και ανόητη πρόταση με μόνο κριτήριο την υπερψήφιση στις εκλογές. Απλά θα χάσουν άλλους και δη περισσότερους ψηφοφόρους.

Ο δημοτικός φωτισμός θα πρέπει, ωστόσο, να πάει όπου υπάρχουν κατοικίες, που δυστυχώς ακόμη δεν έγινε. Να πάει ακόμη και σε imitation Σκαμνιώτες που πεισματικά αγνοούνται και τιμωρούνται. Μέσα στο θεοσκόταδο, διευκολύνονται οι επίδοξοι διαρρήκτες, που δυστυχώς κάμποσες φορές μας έπληξαν. Ιδανική λύση είναι οι μαντεμένιες κολώνες της πλατείας, που ωστόσο είναι δαπανηρή επένδυση και μόνον σταδιακά μπορεί να επεκταθεί σε ολόκληρο τον οικισμό.