Χάσαμε και το Χαράλαμπο Ντάο
FtS65
Σε ηλικία 87 ετών και μετά από μία βαθμιαία εξασθένησε του Χαράλαμπου, επήλθε το μοιραίο. Το τελευταίο διάστημα περίπου δύο μηνών, μαθαίνουμε από τα παιδιά, το Γιάννη, τη Στέλλα, τον Κώστα, η κατάσταση του Χαράλαμπου ήταν ιδιαίτερα επιβαρημένη. Η αφετηρία του προβλήματος στο πάγκρεας που είχε προσβληθεί από την επάρατη νόσο. Έτσι η εξέλιξη ήρθε να ανακουφίσει, θα λέγαμε, αυτό το μοναδικό και υπέροχο Σκαμνιώτη.
Ο Χαράλαμπος, δεν έδειξε το ποιόν του μόνον στα τελευταία χρόνια, οπόταν δεν έκρυβε το ενδιαφέρον και την στήριξή του στον πολιτιστικό μας Σύλλογο και κάθε άλλη πρωτοβουλία με κοινωνικό περιεχόμενο, αλλά έτσι ήταν σ΄ ολόκληρη τη ζωή του. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’50, κείνη τη δύσκολη περίοδο, στο πατρικό μας σπίτι, μπροστά στον κεντρικό δρόμο περνούσαν οι συγχωριανοί, μα όταν περνούσε ο Χαράλαμπος, ήταν το κάτι άλλο. Ήταν τα σχόλια του αείμνηστου πατέρα μου, Νίκου Αποστολόπουλου, που δεν τα έλεγε στο Χαράλαμπο για να τον κολακέψει, αλλά τα έλεγε σ΄ εμάς, στα παιδιά του κι αφού είχε προσπεράσει ο καλός συγχωριανός με το ζεστό πάντοτε χαιρετισμό του, για να μας διδάξει και να μας δώσει πρότυπο και παράδειγμα για μίμηση.
-Καλόκαρδος ο Χαράλαμπος!
Πέρασαν χρόνια πολλά για να καταλάβω με ακρίβεια, ότι ο πατέρας μου είχε πέρα για πέρα δίκαιο. Αν είναι να χρησιμοποιήσω μία και μόνη λέξη για να μιλήσω για το Χαράλαμπο θα δανειστώ αυτή τη λέξη που με πηγαία ειλικρίνεια είπε ένας Σκαμνιώτης στο παιδί του: «Καλόκαρδος!». Λέξη και χαρακτηρισμός που περικλύει το ανθρώπινο μεγαλείο που χρειαζόμαστε, όσο τίποτ΄ άλλο. Όπου πήγε, όπου στάθηκε ο Χαράλαμπος υπήρξε υπόδειγμα ανθρώπινης αρετής και μεγαλοψυχίας. Έτσι τον θυμόμαστε κι έτσι θα τον κρατάμε σταθερά στη μνήμη μας για πάντα.
Ανταμείφθηκε από τον Πανάγαθο ο Χαράλαμπος με τη Γιούλα, την καλή του σύντροφο και τρία υπέροχα παιδιά, ήδη συνετούς οικογενειάρχες που κοσμούν τη Σκαμνιώτικη κοινωνία. Εκφράζουμε σε όλη την οικογένεια του Χαράλαμπου τη συμπόνια μας και την ευχή «να ζήσουν, να θυμούνται και να υπερηφανεύονται γι΄ αυτό τον μοναδικό άνθρωπο που είχαν πατέρα τους».
Στην επικήδεια ακολουθία στις 24.02.2002 από τον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης παρέστησαν πάρα πολλοί συγγενείς και φίλοι που ακολούθησαν το Χαράλαμπο μέχρι την τελευταία του κατοικία, ενώ οι εγκαταστάσεις του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, αποδείχθηκαν και σ΄ αυτή την περίπτωση ιδιαίτερα χρήσιμες. Με αξιοπρεπή τρόπο που αρμόζει στον Σκαμνό, η οικογένεια πρόσφερε καφέ και γεύμα δεχόμενη τα συλλυπητήρια πλήθους συγγενών και φίλων.