FtS53
από τη «Φωνή της Καλοσκοπής»
Μας εντυπωσιάζει ευχάριστα ένα κείμενο στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας της Καλοσκοπής με τον παραπάνω τίτλο και θέλουμε να συγχαρούμε τους φίλους συντοπίτες. Μεταφέρουμε σύνοψη και αποσπάσματα του κειμένου που μας καλεί να ψάξουμε κοντά στον ίδιο τον εαυτό μας, μακριά από μελέτες και έρευνες, για ν΄αναζητήσουμε το μυστικό της ευτυχίας.
Ο Βρετανός Καθηγητής Μάϊκλ Αρτζάϊλ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ασχολήθηκε με το ζήτημα και εξήτασε διάφορα ενδεχόμενα ή παραμέτρους που πιθανόν διαμορφώνουν την ανθρώπινη ευτυχία. Ο ευτυχισμένος γάμος ή μία σταθερή σχέση, οι πραγματικοί φίλοι ή η επαγγελματική επιτυχία, ο πλούτος και τα υλικά αγαθά, ήταν μερικά από τα θέματα που αποτέλεσαν αντικείμενα μελέτης. Προς την ίδια κατεύθυνση όμως έχουν στραφεί τελευταία και άλλοι ερευνητές επιστήμονες και φαίνεται ότι το κηνύγι της ευτυχίας γίνεται μία εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία. Σειρά βιβλίων, όπως “Happiness now” του Ρόμπερτ Χόλντεν, “The art of happiness” του αμερικανού ψυχιάτρου Χάουαρντ Κάτλερ, “Happiness is the best revenge” του Τσακ Σπενσάνο, επιχειρούν να φωτίσουν τα μονοπάτια της ευτυχίας του ανθρώπου, χωρίς να είναι ωστόσο σίγουρο, ότι με τις συνταγές και τους αφορισμούς τους δίνουν πράγματι λύση στο πρόβλημα ή αγγίζουν έστω την ευτυχία.
Ο Ρόμπερτ Χόλντεν προχώρησε περισσότερο και εκτός από τη συγγραφή βιβλίων ίδρυσε τον οργανισμό Happiness project, όπου μέσα από μία σειρά σεμιναρίων, υπόσχεται ενδοσκόπιση, εσωτερική γαλήνη και θεραπεία της ψυχής! Ο Χόλντεν υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα όλοι είμαστε ευτυχισμένοι, απλώς δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Αυτό οφείλεται στην αντίληψη που έχει ο σύγχρονος άνθρωπος για την ευτυχία που έχει σαν συνέπεια αυτή να εμφανίζεται σαν κάτι που έρχεται και φεύγει, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να αποδύεται σε μία ατελέσφορη, τις περισσότερες φορές, αναζήτηση ερεθισμάτων, τα οποία νομίζει ότι θα τον κάνουν ευτυχισμένο. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι κακώς συνδέουμε την ευτυχία με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε, ενώ στην πραγματικότητα η απόκτηση περισσότερων αγαθών δεν εγγυάται την εξασφάλιση της ψυχικής μας ισορροπίάς. Το κυνήγι της ευτυχίας κάνει τον άνθρωπο άπληστο και εγωϊστή. Αντίθετα ο πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να μοιρασθεί το συναίσθημα αυτό με τους αγαπημένους του ανθρώπους.
Ο Ψυχίατρος Χάουαρντ Κλάρκ προσεγγίζει το Βουδισμό παραπέμποντας στην περισυλλογή, την πνευματική γαλήνη και ισορροπία για να διευκρινήσει ότι η ευτυχία δεν πρέπει να συγχέεται με την ευχαρίστηση, γιατί η πραγματική ευτυχία έχει να κάνει περισσότερο με το νου και την καρδιά και όχι με τη σωματική ηδονή. Γι΄αυτό ο δρόμος προς την ευτυχία περνά πάντοτε μέσα από την πειθαρχία του πνεύματος. Μόνον έτσι εξουδετερώνεται η «αρνητική ενέργεια».
Σύμφωνα με τη έρευνα του Καθηγητή Αρτζάϊλ εξ άλλου, οι άνθρωποι που πηγαίνουν συχνά στην εκκλησία δείχνουν περισσότερο ήρεμοι και ευτυχισμένοι, επειδή, προφανώς, η αγάπη οπλίζει τον άνθρωπο με ψυχικό σθένος, κουράγιο και θέληση για ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν αληθινά, αισθάνονται πληρότητα και εσωτερική γαλήνη.
Παρ΄όλα αυτά, καταλήγουν οι φίλοι συντοπίτες μας, η αποτυχία του σύγχρονου ανθρώπου να προσεγγίσει την αληθινή ευτυχία, εστιάζεται κυρίως στο γεγονός ότι επιχειρεί συχνά να πολεμήσει τη χαμηλή αυτοεκτίμησή του μέσα από ένα μάταιο αγώνα απόκτησης όλο και περισσότερων αγαθών. Το καπιταλιστικό παιχνίδι στο οποίο ο άνθρωπος έχει επιδοθεί, τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες του αιώνα, τον εμποδίζουν να αγγίξει την αληθινή ευτυχία. Ο άνθρωπος γίνεται άπληστος, ματαιόδοξος. Παραδομένος στη δίνη του ανταγωνισμού, αναζητά αυτό που ο ίδιος δεν έχει. Αλλά ακόμη και αν το βρει, εξακολουθεί να στερείται αυτοπεποίθησης και εκτίμησης για τον εαυτό του. Ίσως οι ψυχοθεραπείες θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό, αλλά φαίνεται πως είναι προσωπική υπόθεση το να καταφέρει κανείς να τα πάει καλά με τον εαυτό του. Απαιτείται ίσως μία βαθιά ενδοσκόπιση και συμφιλίωση με την εικόνα του εαυτούμας, προκειμένου να φθάσουμε στην ευτυχία. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις, καθώς και η ολοκλήρωση τόσο στο συναισθηματικό, όσο και στον επαγγελματικό τομέα.