Πάσχα στο Σκαμνό

Γενική είναι η εκτίμηση ότι η διαπιστωμένη προσέλευση επισκεπτών στο Σκαμνό, ήταν εφέτος η μεγαλύτερη από κάθε προηγούμενη χρονιά. Αυτό το διαπίστωνε εύκολα κανείς από την προσέλευση των πιστών τη Μ. Παρασκευή στην ακολουθία του Επιταφίου, αλλά και το βράδυ της Ανάστασης. Υπήρξαν σπίτια που εφήρμωσαν με συνέπεια αυτό εμείς οι Σκαμνιώτες γνωρίζουμε: “Χίλιοι καλοί χωράνε!”.

Μετά την ακολουθία της Αγάπης, ακολούθησε η καθαιρωμένη Γιορτή στο χώρο του Σχολείου / Πνευματικού Κέντρου του Σκαμνού, με ιδιαίετερα μεγάλη συμμετοχή και κέφι που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες.

Και του χρόνου!

Τα “μυστικά” επιτυχίας μίας συζήτησης

Στην όντως επιτυχή Πανσκαμνιωτική συγκέντρωση που συγκάλεσε ο Σύλλογος στην αίθουσα του Σχολείου του χωριού με συγκεκριμένο θέμα συζήτησης στις 22.03.1998, ετέθει θέμα στα προκαταρκτικά της Συνέλευσης, από τον καθ όλα αγαπητό κ. Δημήτρη Ι. Τζιβάρα, εκπρόσωπό μας και Σύμβουλο της Κοινότητας Οίτης, και μάλιστα με την απειλή να αποχωρήσει από την αίθουσα, αν δεν άλλαζε η ημερήσια διάταξη σε τρόπο ώστε να συζητηθεί και οποιοδήποτε άλλο θέμα έθετε κάποιος παρευρισκόμενος, να γίνει δηλαδή μία συζήτηση πολύ γενική.

Από τη θέση του τρίτου παρατηρητή θέλουμε να σημειώσουμε μερικούς θεμελιώδεις “κανόνες” που αποτελούν προϋπόθεση επιτυχίας μιάς συνέλευσης και μάλιστα ιδιαίτερα μαζικής. Οι κανόνες αυτοί υιοθετούνται διεθνώς και δεν είναι τίποτ άλλο παρά μία δεοντολογία που υπαγορεύεται από την “καλή συμπεριφορά” των εμπλεκομένων και πρακτικές ανάγκες διεξαγωγής μιάς αποτελεσματικής και “καθαρής” συζήτησης.

Τα θέματα που θα συζητηθούν, δηλ. αυτό που λέμε ημερήσια διάταξη, agenda, Tagesordnung κττ θα πρέπει να είναι προκαθορισμένα και η αναγγελία τους να έχει προηγηθεί σε εύλογο χρόνο από την πραγματοποίηση της συνέλευσης.

Οι σκοποί είναι προφανείς:

Η προαναγγελία σε ικανοποιητικό χρονικό διάστημα αποβλέπει στη διευκόλυνση των ενδιαφερομένων, να προγραμματίσουν τις προσωπικές των δραστηριότητες και να λάβουν μέρος στη Συνέλευση. Μία συνέλευση με μικρή συμμετοχή δεν έχει τα εύσημα της δημοκρατικής διαδικασίας εκ προοιμίου και ως εκ τούτου δεν έχει το απαιτούμενο κύρος. Η συνέλευση, συνεδρίαση, σύσκεψη, συνέδριο, ημερίδα, διημερίδα κττ ανάλογα με τη διάρκεια και την περίσταση δεν είναι παρά συνάξεις περισσοτέρων προσώπων από το χώρο της κοινωνίας στην οικονομία, επιστήμη, πολιτική, αυτοδιοίκηση κλπ. Από το Δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Ετσι λοιπόν και η σωστή οργάνωση μιας οικογενειακής συζήτησης ή μία λαϊκή συγκένρωση των συγχωριανών, υπόκειται σ αυτούς τους “κανόνες”. Η μή τήρηση των κανόνων αυτών φαλκιδεύει τη συζήτηση, δεν διευκολύνει τη λήψη αποφάσεων και διατύπωση συμπερασμάτων, δεν δικαιώνει το σκοπό για τον οποίο γίνεται!

Η σαφής προαναγγελία του συγκεκριμένου θέματος ή θεμάτων που θα συζητηθούν, έχει σα σκοπό να προετοιμάσει τους αμεσώτερα εμπλεκόμενους στην απαραίτητη προετοιμασία στοιχείων που έχουν να κάνουν με την τεκμηρίωση του υπό συζήτηση θέματος. Η ημερήσια διάταξη οφείλει να λαβαίνει υπόψη και την οικονομία του χρόνου δηλ. πόση ώρα χρειάζεται το κάθε θέμα για να συζητηθεί ικανοποιητικά δηλ. να ακουστούν όλες οι σκέψεις και απόψεις πάνω σ αυτό, ώστε να αναμένεται στη συνέχεια μία ικανοποιητική σύνθεση απόφασης ή συμπεράσματος. Ο αιφνιδιασμός που μπορεί να συνεπάγεται η άναρχη τοποθέτηση ζητημάτων στην πορεία της συζήτησης, ενδέχεται να περιέχει, ακόμη και στις πλέον καλοπροαίρετες παρεμβάσεις, ψίγματα κακοπιστίας που ενοχλούν, παρερμηνεύονται και ηλεκτρίζουν την ατμόσφαιρα. Αφαιρούν από τον αιφνιδιαζόμενο το στοιχειώδες δικαίωμα να προετοιμαστεί και αυτός.

Εχουμε την ευκαιρία βεβαίως ακόμη και σε κορυφαία όργανα, όπως το Εθνικό μας Κοινοβούλιο, να δούμε ότι μερικοί τέτοιοι κανόνες δεν τηρούνται ικανοποιητικά. Θέματα ιδιαιτέρως σοβαρά αντιμετωπίζονται σαν ανθυπολεπτομέρειες, νομοθετήματα που πρέπει να έχουν σαφές αντικείμενο, ιδίως τα τελευταία χρόνια, μπορεί να περιλαμβάνουν υποθέσεις επί παντός επαισθητού. Συζητήσεις γίνονται για κορυφαία θέματα που αφορούν τον τόπο μας μπροστά σε άδεια έδρανα. Χωρίς διάλογο ή έστω κάποια εποικοδομητικά διαφορετική άποψη.

Το ζήτημα λοιπόν δεν απασχολεί μόνο τους Σκαμνιώτες! Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να συνεχίσουν την προσπάθειά τους για άμεση δημοκρατία και προσέγγιση των θεμάτων που τους αφορούν, πειθαρχόντας στις τεχνικές και τη δεοντολογία της αποτελεσματικής συζήτησης. Για να μην δοθεί όμως μία λαθεμένη εντύπωση, οφείλουμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση να πούμε ότι η συζήτηση είχε πολλά στοιχεία ποιότητας. Οι ομιλητές ήταν στην μεγάλη των πλειοψηφία σαφείς, λακωνικοί και με ουσιαστικά επιχειρήματα. Σε γενικές γραμμές έδειχναν σεβασμό στον εκάστοτε ομιλητή και απέφευγαν αγενείς παρεμβάσεις χουλιγκανικού τύπου που καταστρέφουν το καλό κλίμα. Η εκμετάλλευση του χρόνου ήταν ικανοποιητική. Ο βασικός στόχος επετεύχθει. Το βασικό θέμα συζητήθηκε, προέκυψαν σημαντικά στοιχεία, υπήρξε σύνθεση απόψεων, διεξήχθει ψηφοφορία σε καίριο σημείο, προέκυψε συμπέρασμα που εκφράζει τους συμμετέχοντες σχεδόν καθ ολοκληρίαν, επισφραγίσθηκε η συνοχή και η ικανότητα μιάς μικρής, πλην δυναμικής κοινωνίας να φροντίζει δημοκρατικά τα του οίκου της. Γι αυτό το επίτευγμα και μόνο που δείχνει πρόοδο, ανήκει ένα μπράβο σε όλους τους Σκαμνιώτες!

Μεγάλες οι ζημιές στα φυτά του Σκαμνού από τη Θεομηνία του Μάρτη

Το πολύ χιόνι και οι πρωτοφανείς ισχυροί άνεμοι προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στα διάφορα φυτά. Πολλά ξεριζώθηκαν και μεγάλα κλαδιά στην καλύτερη περίπτωση αποκόπηκαν. Οπωροφόρα δέντρα υπέστησαν φοβερή καταστροφή. Είναι εντυπωσιακό ότι μεγάλα δένδρα εκριζώθηκαν εντελώς!

Στρατηγός, Γεώργιος Ελαφρός

Οπως μας πληροφορεί η Αθηνά (του Παπα-Γκόλφη) άρεσε πολύ στον εξάδελφό της Στρατηγό -πιστό φίλο του χωριού μας- το φετεινό ημερολόγιο του Σκαμνού. Γιαυτό ζήτησε τρία ημερολόγια για να τα προσφέρει και σε άλλους φίλους του, διαφημίζοντας το χωριό μας. Εστειλε με την Αθηνά το αντίτιμο, μαζί με τα χαιρετίσματά του σε όλους τους φίλους Σκαμνιώτες.

Αναγνωσιμότητα της ΦτΣ

Είναι αυτονόητο, ότι ο βαθμός αναγνωσιμότητας ενός εντύπου αποτελεί το δείκτη αξιολόγησής του. Και βέβαια είναι γνωστό ότι οι Σκαμνιώτες και οι τόσοι φίλοι και συγγενείς που ζουν σε διάφορα μέρη της χώρας αλλά και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού ( σε τέσσερις Ηπείρους!), αποτελούν ένα σύνολο αναγνωστικού κοινού μαζί με τις διάφορες Αρχές που ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες, με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό. Χαιρόμαστε ειλικρινά όταν ακούμε κάθε τόσο: Ο τάδε συγγενής ή φίλος έμαθε για τη ΦτΣ και θέλει να την παραλαμβάνει συστηματικά. Ανταποκρινόμαστε με προθυμία, χωρίς βεβαίως να περιμένουμε κάποιο συγκεκριμένο όφελος. Η ένδειξη της αγάπης και η ηθική υποστήριξη προς το Σύλλογό μας, είναι ήδη η καλύτερη αμοιβή!

Πέρα όμως από αυτά τα στοιχεία, ποέκυψε στην πορεία της προσπάθειάς μας και μία άλλη διάσταση που ομολογουμένως δεν την είχαμε προσέξει. Με πόσο ενδιαφέρον οι παραλήπτες διαβάζουν τη ΦτΣ; Εχουμε εντυπωσιακές μαρτυρίες! Μεγάλος αριθμός φίλων, εξαντλούν ολόκληρη την ύλη από την αρχή μέχρι το τέλος! Μας το είπε η αγαπημένη μας Παναγιούλα Απ. Αποστολόπουλου προ καιρού, μας το είπε η Ασημίνα Ζαλαώρα -Κοτρώνη με τρόπο που μας συγκινεί: ” Οταν παίρνω τη ΦτΣ σπεύδω να τη διαβάσω πρώτη στην οικογένεια! Απομονώνομαι σε ένα δωμάτιο του σπιτιού και ζητάω για την ώρα της ανάγνωσης να μη με ενοχλεί κανείς!!!” Τί τιμή για όλους τους παράγοντες που συνεργαζόμαστε με πολλή αγάπη γι αυτή την έκδοση που έχει “φανατικούς” φίλους / αναγνώστες. Χαίρονται για κάθε καλή προσπάθεια που συντελείται από τους συγχωριανούς, με κάθε βήμα προόδου! Τι ιδιαίτερη αξία αυτές οι εκδηλώσεις να προέρχονται από οικογένειες που δεν έπαψαν επί γενεές ολόκληρες να προσφέρουν γενναία, με σεμνότητα και χωρίς ίχνος υστεροβουλίας στο χωριό μας.

Καταθέτω μία αποσπασματική πλην χαρακτηριστική σκηνή που πρόσεξα πρόπερσι στην καλοκαιρινή γιορτή πικ-νίκ / ψησταριά της Τρανή-Βρύσης. Κόσμος συρρέει, οι Σκαμνιώτισσες εισφέρουν τα εδέσματά τους στο κοινό τραπέζι της αδελφοσύνης του Σκαμνού. Σε μιά στιγμή ξεπροβάλει από τον πλαϊνό δρόμο, η Χρυσούλα Ζαλαώρα με τον αγαπητό μας Χρύσανθο, το σύζυγό της. Κρατούσαν μεγάλα πανέρια με λαχταριστά κηπευτικά και απαράμιλλα τυροκομικά, ολόκληρα κεφάλια τυρί! Γαλαντόμοι, σκέφθηκα. Η συμμετοχή και η συνεισφορά σε όλο της το μεγαλείο. Η ίδια λεβεντιά με τους αείμνηστους Ζαλαωραίους (πατέρας και θείος), που σε άλλες δύσκολες εποχές, πρόσφεραν δωρεάν ολόκληρη την οικοπεδική έκταση για να χτιστεί το Σχολείο, η μητροπολιτική μας Εκκλησία, ο χώρος της υπό διαμόρφωση πλατείας και αυτός του Ιατρείου! Αρετές που μεταλαμπαδεύονται στις επόμενες γενιές με τους νόμους τις κληρονομικότητας!

Σκαμνιώτικη Ιθαγένεια

Συμπαθέστατος συγχωριανός μας, μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου Οίτης, έθεσε προ καιρού το θέμα του “γνήσιου Σκαμνιώτη”. Με ιδιαίτερα θαραλέα ευθύτητα ενέταξε και τον υπογραφόμενο στους … Αθηναίους, αρνούμενος να με αναγνωρίσει σαν Σκαμνιώτη. Εδώ βέβαια παρέβλεψε με σκληρότητα και το γεγονός ότι καθόμασταν μόλις στο διπλανό θρανίο στο πανέμορφο σχολείο του Σκαμνού. Αιτιολόγησε την κρίση του: Μερικοί Σκαμνιώτες επισκέπτονται αραιά και που το χωριό, ενώ ο ίδιος -ζώντας στη Λαμία- προφανώς έχει μετρήσει για τον εαυτό του περισσότερες παρουσίες στο χωριό.

Δεν αναφέρθηκε από το φίλο συνομιλητή, ποιο είναι το όριο παρουσιών ή απουσιών και πώς καταμετρώνται ώστε να επανακτήσουμε τις πιθανότητες για διατήρηση ή απώλεια της Σκαμνιώτικης ιθαγένειας. Το φυσιολογικό σοκ που μου προκάλεσε η φοβερή είδηση / σκέψη του τοπικού μας Αρχοντα δεν μου άφησε καν περιθώρια να ζητήσω περισσότερες διεκρινήσεις για το ζήτημα, αν δηλ. το θέμα αντιμετωπίζεται σαν μία κάποια σκέψη ή αν έχει ήδη πάρει το δρόμο μιας νομοθετικής ρύθμισης.

Δυστυχώς όμως για όλους τους απόδημους Σκαμνιώτες που η μοίρα μας έσπρωξε να ζητήσουμε μία καλύτερη τύχη κάπου αλλού, στο εσωτερικό ή και στο εξωτερικό, σε άλλες χώρες, φαίνεται ότι η παραπάνω σκέψεις τυχαίνουν ευρύτερης υποστήριξης και αποδοχής στους κόλπους των τοπικών αρχόντων μας. Μόλις πρόσφατα κληθείς ο Πρόεδρός μας και μάλιστα εγγράφως, και με πιστοποιημένη τη λήψη της σχετικής ειδοποίησης του Συλλόγου του χωριού μας σε μία Γενική Συνέλευση Σκαμνιωτών με το γνωστό θέμα που εκτίθεται σε άλλες στήλες, δεν ανταποκρίθηκε και πρόσβαλε τους συγχωριανούς μας που κατέκλησαν την αίθουσα του Σχολείου μας. Τα χειρότερα όμως ήρθαν στη συνέχεια, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο Πρόεδρος, συγκάλεσε μία εβδομάδα μετά, μία άλλη συγκέντρωση Σκαμνιωτών, αυτή τη φορά όμως με τη συμμετοχή μόνον των “ψηφοφόρων” του Σκαμνού. Η συσχέτιση αυτού του γεγονότος με την παραπάνω σκέψη του δικού μας Σκαμνιώτη εκπροσώπου φαίνεται εκ των πραγμάτων ότι είναι αναπόφευκτη και δείχνει μία παρόμοια φιλοσοφία με μικρές μόνο διαφορές.

Η στάση του Προέδρου μας, που υποστηρίξαμε ομόθυμα όλοι οι Σκαμνιώτες, παραπέμπει ακόμη σε συνειρμικές σκέψεις και υποθέσεις, που δεν δείχνουν τις καλύτερες και καθαρότερες δυνατές σχέσεις των αιρετών αρχόντων με την κοινωνία. Παραπέμπει σε ειδικές “πελατειακές” σχέσεις, αυτό δηλαδή το μικρόβιο από το οποίο στην ευρύτερη ελληνική πολιτική σκηνή βλέπουμε να υποσκάπτεται η προκοπή του τόπου μας. Μακάρι να έχουμε αντιληφθεί λάθος, αλλά τα πράγματα μιλούν από μόνα τους και μιλώντας μας, μας προκαλούν μελαγχολία και απογοήτευση.

Οι Σκαμνιώτες, αγαπητοί Κύριοι, έχουν καλύτερες φιλοδοξίες και στόχους για την μικρή κοινωνία και το χωριό τους. Κρίμα που δεν το προσέξατε. Δεν αντιγράφουν ότι χειρότερο από την ευρύτερη κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου μας, αλλά με μεγάλο ζήλο ψάχνουν ό, τι το καλύτερο. Δεν παίρνουν μέρος σε κινήσεις που άλλο τίποτα δεν κάνουν, από το να ρίχνουν νερό … στο μύλο της αθλιότητας από την οποία μαστίζεται και εναγώνια προσπαθεί να απαλλαγεί ο τόπος μας. Θέλουν να είναι ένα σωστό πρότυπο κοινωνίας, έστω και σαν ένα απειροελάχιστο κύτταρο της χώρας μας. Γνωρίζουν ότι τα καλά διαμάντια είναι μικρά! Γνωρίζουν ότι ήταν λίγοι αυτοί που είχαν το σθένος να υπερασπισθούν Θερμοπύλες!

Οι Σκαμνιώτες, αγαπητοί Κύριοι, -παρακαλούμε να το αντιληφθείτε- δεν βλέπουν με καλό μάτι οποιεσδήποτε μικρόψυχες, κοντόφθαλμες, διχαστικές και σε τελευταία ανάλυση επικίνδυνες και αποκρουστέες, αναχρονιστικές προκαταλήψεις.

Ας αποφύγετε τις όποιες διχαστικές ενέργειες. Να διδαχθούμε από τους πατεράδες και παππούδες μας και να αντιληφθούμε ότι η διχόνια είναι η φοβερή πληγή που έβλαψε τον τόπο μας και ώθησε τον Εθνικό μας Ποιητή Διονύσιο Σολωμό, να αναφερθεί στη ..”διχόνια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή ..”.

Οι Σκαμνιώτες, αγαπητοί Κύριοι, αισθάνονται, ζουν και συμπεριφέρονται σαν μέλη της ίδιας οικογένειας, που στρέφουν την προσοχή τους σε ότι τους ενώνει, ενώ αμβλύνουν τις αφορμές που τους χωρίζουν. Προσέχουν μόνο το ρόλο, τη στάση και συνδρομή του καθενός στο χωριό και τη κοινωνία του Σκαμνού. Μην ματαιοπονείτε!

Ο Σκαμνιώτης που ωθήθηκε από τη μοίρα του να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη μακριά από το χωριό του και ωστόσο λαχταρά να βρεθεί όσο πιο συχνά μπορεί στο χωριό του, επισκευάζει το σπίτι του, κτίζει νέο σπίτι και επενδύει περιουσίες ολόκληρες στο Σκαμνό, δίνει οικονομικούς πόρους στην περιοχή, αφομοιώνεται από την τοπική κοινωνία, συμμετέχει σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και εισφέρει σ αυτές, δεν είναι αποδιοπομπαίος τράγος! Αντίθετα αυτά τα ζωτικά κύτταρα αποζητά το χωριό και είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που στους κόλπους της κοινωνίας μας αξιωθήκαμε να δούμε παλινοστούντες συγχωριανούς, συγγενείς ή φίλους του χωριού μας που σχεδόν στο σύνολό τους έχουν να δείξουν έργο, προσφορά στο χωριό μέχρι και πράξεις που τους καταξιώνουν ως καλοδεχούμενους και σε μερικές περιπτώσεις, ως ευεργέτες του οικισμού μας.

Αυτούς τους ανθρώπους που τους βλέπει ο Σκαμνιώτης πάντα πρώτους και παρόντες, να εργάζονται και να εισφέρουν στο Σκαμνό και για την προκοπή του, πάντοτε όταν τους χρειάζεται, γι αυτούς μιλάμε! Σ αυτούς λέμε το μπράβο! Στους ανθρώπους της συμμετοχής και εισφοράς στις κοινές προσπάθειες του χωριού μας, στους ανθρώπους της ανιδιοτέλειας! Εκεί μετράμε τις παρουσίες και δεν ελέγχουμε πού ψηφίζουν και τί ψηφίζουν!!

Αθλιες ίντριγκες των προγόνων μας έφτασαν στο σημείο να φυλακίσουν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη! Τέτοιες δόξες ζήλεψαν μερικοί;;

Η διανομή της ΦτΣ

Μεγάλος αριθμός παραληπτών της ΦτΣ ευρίσκεται στην πόλη της Λαμίας. Εχουμε καθήκον να εκφράσουμε την μεγάλη μας ευαρέσκεια και τις ευχαριστίες για λογαριασμό του Συλλόγου στον Τάκη Τζιβάρα, τον Ασφαλιστή, που ο ίδιος διανέμει τη ΦτΣ στους παραλήπτες της πόλης. Με τέτοια μέλη η κοινωνία του Σκαμνού δικαιούται να αισιοδοξεί ότι θα πάει μπροστά! Συγχαρητήρια αγαπητέ Τάκη!

Το σπίτι Ευθυμίου Τζιβάρα

Ο χρόνος ήταν η αιτία εδώ και πολύ καιρό το το μικρό και όμορφο σπιτάκι της οικογένειας Ευθυμίου Τζιβάρα, από πλινθοδομή, με ένα φουρνάκι μπροστά, ακριβώς δίπλα από το δρόμο, κατέρρευσαν. Δυστυχώς κανένα μέλος της οικογένειας δεν διατηρεί κάποια σταθερή επαφή με το χωριό, ώστε να φροντίσει για την παρουσία της αγαπητής αυτής οικογένειας στο χωριό. Τα ερείπια από την κατάρρευση, για μεγάλο διάστημα έγιναν φωλιά για επικίνδυνα φίδια που απειλούσαν τους γείτονες, ενώ και από πλευράς αισθητικής, η εικόνα δεν ήταν δα και ό, τι το καλύτερο. Υπήρξε επικοινωνία με εκπρόσωπο της οικογένειας, πράγμα που ο Κοινοτικός μας Σύμβουλος κ. Δημήτρης Ι. Τζιβάρας, προφανώς αγνοούσε, και με δαπάνες του Συλλόγου ξεκίνησε μία προσπάθεια απομάκρυνσης των υλικών από τα ερείπια. Αυτό ήταν η αφορμή να διαμαρτυρηθεί ο κ. Δημήτρης Τζιβάρας, στον οποίο δόθηκαν οι σχετικές εξηγήσεις. Γνώμη μας είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η Κοινότητα θα έπρεπε να είναι η πρώτη επισπεύδουσα και όχι να διαμαρτύρεται για κάτι που φροντίζουν άλλοι φορείς, που στην ουσία την αναπληρώνουν.

Τα ενδεικνυόμενα φυτά για την πλατεία του Σκαμνού

Πέρα από το ζήτημα της διαμόρφωσης και κατασκευών της καινούργιας πλατείας, διαστάσεις παίρνει και το ζήτημα της δενδροφύτευσης. Υποστηρίχθηκε η άποψη να φυτευθούν καναδέζικα πλατάνια, που θα δίνουν πλούσια σκιά τους θερινούς μήνες. Ωστόσο έπρεπε να αντικατασταθούν δύο ελιές. Αυτό ενόχλησε τον Κώστα Ε/Α Τζιβάρα που τις είχε φυτέψει. Βεβαίως οι Σκαμνιώτες γνωρίζουν ότι με τα φυτά δημιουργείται μία περίεργη σχέση αγάπης εκ μέρους του δημιουργού που τα φύτεψε και τα φρόντισε. Κάπως σαν τη σχέση με τα παιδιά. Είναι το ίδιο γνωστό ότι στον Κώστα Τζιβάρα ο Σκαμνός οφείλει πολλά για την αποφασιστική συμβολή του στην καλλιέργεια πλήθους φυτών σε πολλούς κοινοτικούς χώρους.

Συζητήσαμε ιδιαίτερα το θέμα, με τους αδελφούς του Κώστα, τον Βασίλη και το Γιώργο. Επισημαίνουν ότι ένα πλατάνι μπορεί να αναπτύξει ιδιαίτερα μεγάλο ριζικό σύστημα, που θα μπορούσε να καταστρέψει και το δάπεδο της πλατείας. Σε μία τέτοια περίπτωση θα χρειασθεί μία μεγαλύτερη διάνοιξη φρεατίου, ενδεχομένως με πεζούλι, όπως στον Επτάλοφο.

Εμείς απλά θα πούμε, μακάρι να αναπτυχθεί ένα τόσο μεγάλο πλατάνι και με ευχαρίστηση θα αναλάβουμε τη δαπάνη διεύρυνσης του φρεατίου!

Αλβανός μαινόμενος κατά των Σκαμνιωτόπουλων!

Ανήμερα το Πάσχα και ακριβώς κατά τη διάρκεια της Ακολουθείας της Αγάπης, Αλβανός / Βορειοηπειρώτης με όνομα Σωκράτης, που φαίρεται να απασχολείται στο Λατομείο του Μιχάλη (Δάσιου), οδηγούσε, προφανώς μεθυσμένος πολύ επικίνδυνα ένα αυτοκίνητο με ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας, σπέρνοντας τον πανικό στους συγχωριανούς που περπατούσαν στον κεντρικό δρόμο του χωριού, για να καταλήξει στην παιδική χαρά όπου ο χώρος είχε κατακλυσθεί από παιδιά. Ο ανεύθυνος αλλοδαπός παρέσυρε και χτύπησε ένα παιδάκι ηλικίας 13 περίπου ετών, οικογένειας φιλοξενουμένων του Λάμπρου Νιάφα. Ο τροχός του αυτοκινήτου, άγγιξε και παρέσυρε για λίγο το παιδί, αλλά η θεία χάρις -αλλοιώς δεν μπορεί με τη συμβατική λογική να εξηγηθεί το εκπληκτικό αυτό περιστατικό- τη μεγάλη αυτή μέρα της Χριστιανοσύνης, προστάτεψε το παιδί. Οι εξετάσεις που ακολούθησαν στο Νοσοκομείο, προς μεγάλη ανακούφιση ολόκληρης της Σκαμνιώτικης Κοινωνίας, έδειξαν ότι το παιδάκι δεν έπαθε κάτι το ιδιαίτερα σοβαρό.

Το θέμα σοκάρισε τους Σκαμνιώτες, όπως ήταν φυσικό. Το να καταναλωθεί ένα ποτήρι παραπάνω και μάλιστα τη συγκεκριμένη ημέρα, είναι λίγο-πολύ φυσικό. Το να αποκτηνώνεται τελείως κανείς και να γίνεται δημόσιος κίνδυνος, θεωρείται απαράδεκτο. Παρακαλούμε τον φίλο Μιχάλη, αν δεν τον έχουν πράξει ήδη οι Αρχές που επελήφθησαν, να δίνει μεγάλύτερη προσοχή στους ανθρώπους που ζουν κοντά του και μοιραίως κυκλοφορούν στους γύρω οικισμούς. Τα ερωτήματα είναι πολλά: Είναι εφοδιασμένος ο υπόψη αλλοδαπός με τις νόμιμες άδειες παραμονής και εργασίας; Διαθέτει άδεια οδήγησης αυτοκινήτου; Τίνος είναι το αυτοκίνητο / λαιμητόμος;

Από τις στήλες αυτές, έχουμε λάβει θέση συμπάθειας και συμπόνοιας απέναντι στο δοκιμαζόμενο λαό της γείτονονος που προσπαθεί να διεκδικήσει στον ήλιο μοίρα. Εχουμε υποστεί πολλές κλοπές και διαρρήξεις στα σπίτια μας με σημαντικές οικονομικές απώλειες.Οι Σκαμνιώτες είμαστε απαλλαγμένοι από σύνδρομα ρατσισμού. Φαίνεται ωστόσο, ότι δεν είναι η οικονομική εξαθλίωση στην οποία έχουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας, πρόκειται για άλλα ήθη, ξένα προς το δικό μας πολιτισμό, που έχουμε να τα αντιμετωπίσουμε με προσοχή. Δυστυχώς, το δραματικό αυτό γεγονός ξαναφέρνει στην τοπική επικαιρότητα την παντελή έλλειψη αστυνόμευσης στην περιοχή μας, αλλά και τα μέτρα ελέγχου των εισόδων στην χώρα μας που χρόνια τώρα εξαγγέλονται και τίποτα δεν γίνεται. Από χείλη αρμοδίων ακούσθηκαν μισόλογα, της μορφής “αυτοπροστατευθείτε” για να επανέλθουν οι ίδιοι αρμόδιοι να αποδοκιμάσουν στη συνέχεια τις περιπτώσεις που φιλήσυχοι πολίτες προσπάθησαν να προστατευθούν.

Ενας από τους λόγους που πολλοί συγχωριανοί, ετεροδημότες, προτιμούν το Σκαμνό για να περάσουν τις ημέρες των διακοπών των, τις γιορτές κλπ μαζί με τα παιδιά τους, είναι ακριβώς η αίσθηση της ασφάλειας. Τα παιδιά συναναστρέφονται με παιδιά γνωστών οικογενειών και τίποτα δεν είχε δημιουργήσει αμφιβολίες. Πρέπει τώρα να ανησυχούμε εκτός από τις διαρρήξεις και κλοπές και με εφορμούντες Αλβανούς οδηγούς που εν ψυχρώ απειλούν κάθε διαβάτη στο δρόμο και λοιπούς δημόσιους χώρους του χωριού;

Νικόλαος Ι. Ζαλαώρας

Ο Νίκος Ζαλαώρας, έχοντας εξοχικό σπίτι σε κάποια άλλη περιοχή, αραίωσε τα τελευταία χρόνια τις επισκέψεις του στο χωριό. Να όμως που φέτος το Πάσχα, ήταν παρών με την οικογένειά του και επιβεβαίωσε την αγάπη και ενδιαφέρον του για το χωριό. Το αποκάλυψε και σε σχετικές συζητήσεις του με στελέχη του Συλλόγου μας. Υπήρξε και κάπως επικριτικός τονίζοντας ότο ο Σύλλογος δεν αξιοποιεί όσο πρέπει επιφανείς συγχωριανούς για την προώθηση των σκοπών του Συλλόγου. Υπενθύμισε στους συνομιλητές του την ειδική εμπειρία του από τη δράση του σε σημαντικούς παρόμοιους φορείς στην περιοχή Κορυδαλλού, όπου ζει και τη ως εκ τούτου απορρέουσα γνώση και διάθεσή του για προσφορά στο Σκαμνό.

Εμείς καλοχαιρετίζουμε τις προθέσεις του φίλου Νίκου, του οποίου, -όπως και κάθε Σκαμνιώτη ή φίλου του Σκαμνού- η διάθεση προσφοράς όχι μόνον δεν εμποδίζεται, αλλά και παρακινείται και υποστηρίζεται με κάθε τρόπο. Στον Νίκο, όλως ιδιαιτέρως, δικαιολογείται κάθε φιλοδοξία, αφού είναι ο γιος του αείμνηστου Γιάννη Ζαλαώρα, ιδρυτή του Συλλόγου μας, προσωπικότητας με σπάνια προσφορά στο χωριό και ήθος απαράμιλλο. Ωστόσο, φρονούμε, η εμπλοκή και δράση στα πλαίσια του Συλλόγου υπακούει στην καλή προαίρεση και μόνον. Από αυτή τη στιγμή, εάν αυτό είναι το ζητούμενο, αρχίζει το καλωσόρισμα του Νίκου στην κοινή προσπάθειά μας, σε όποιο αντικείμενο προτιμάει και με όποιο τρόπο εκείνος προκρίνει να βοηθήσει. Κανείς δεν δέχεται κάποια ειδική πρόσκληση για να στρατευθεί σε έργα κοινωνικής προσφοράς, όπως πιστεύουμε συμβαίνει και στους παρόμοιους φορείς, που ο Νίκος δραστηριοποιείται.

Γεώργιος Γκόλφης

Δευτέρα του Πάσχα. Ο Αγιος Ευστάθιος, το εξωκκλήσι μας πάνω από τη Γέφυρα της Παπαδιάς, έχει την τιμητική του. Ωραία εμπειρία για όσους τυχερούς έλαβαν μέρος στη θεία λειτουργία. Το “ανω σχώμεν τα καρδίας” κάπου γίνεται πραγματικότητα μέσα στο γραφικό ναϊσκο, με τις ψαλμοδείες του Παπα-Στάθη μας και των ιεροψαλτών μας κκ Κώστα Τζιβάρα, Γιώργου Αστρακά και Γιώργου Γκόλφη (του Παπα-Γκόλφη). Ο Φάνης Σκαρής με το ταλέντο ιεροψάλτη υψηλών προδιαγραφών επίσης, που απέδειξε το Μεγαλοβδόμαδο, παραχώρησε ευγενικά τη θέση του στο Ψαλτήρι.

Επιστρέφουμε στο χωριό. Συνεπιβάτης ο αξιοσέβαστος και αγαπητός κ. Γεώργιος Γκόλφης (ο εκκλησιαστικός επίτροπος) μπαίνει στο θέμα που είχει ήδη κατά νου, για να μεταφέρει στη ΦτΣ:

Αγαπητέ Γιώργο, στη ΦτΣ που γράφει για όλα τα καλά, αλλά και τα κακά, με λύπη μου δεν είδα καμία αναφορά στις κτηματικές διαφορές που έχω με κορυφαίο παράγοντα του Συλλόγου μας. Αυτό είναι η αιτία που δεν είμαι πλέον ενεργό μέλος του Συλλόγου, ενώ στο παρελθόν είχα ουσιαστικές συνδρομές, όπως ένα ποδήλατο για κλήρωση και άλλα προϊόντα από το μαγαζί του γιού μου.

Απαντήσαμε στον κ. Γκόλφη και το σημειώνουμε και εδώ για να αποφύγουμε πιθανά παρόμοια περιστατικά στο μέλλον:

Ο Σύλλογος και πολύ περισσότερο η ΦτΣ που έχει πολλές εκατοντάδες παραλήπτες, από το χώρο των Αρχών, της Εκκλησίας, του Πνεύματος, σε όλα τα μέρη της χώρας και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας μας. Δεν θέλουμε αναμφίβολα να δώσουμε μία “φκιασιδωμένη” εικόνα της κοινωνίας μας, αλλά συνειδητά επιλέγουμε να “ασκούμε την πολιτική μας” προβάλλοντας τα θετικά και παραβλέποντας, τις ατυχέστερες πλευρές μας. Δημιουργούμε πρότυπα και σημεία αναφοράς προς το καλύτερο. Δεν το θεωρούμε σωστό να καταπιανόμαστε με περιουσιακές διαφορές των οποιωνδήποτε συγχωριανών. Συστείνουμε γιαυτά τα ζητήματα το δρόμο της άμεσης και καλοπροαίρετης συνδιαλλαγής μεταξύ των ενδιαφερομένων. Αν αυτό δεν τελεσφορεί, συστείνουμε φιλικά τη διαδικασία της “διαιτησίας”. Το ρόλο του διαιτητή μπορεί να παίξει οποιοσδήποτε Σκαμνιώτης που γνωρίζει το ιστορικό. Ο διαιτητής οφείλει να είναι όχι μόνο γνώστης της σχέσης, αλλά και πρόσωπο με την έξωθεν καλή μαρτυρία. Με αναγνωρισμένο κύρος και τη θέση του, όποια και αν είναι, να τη σεβαστούν οι “διάδικοι”. Το τελευταίο που θα προτείναμε, είναι η προσφυγή στα δικαστήρια. Τα δικαστήρια στηρίζονται, ελλείψει κτηματολογίου, σε μαρτυρικές καταθέσεις συγχωριανών. Στο πλείστον των περιπτώσεων οι τίτλοι ιδιοκτησίας στην περιοχή μας στηρίζονται σε χρησικτησία και όχι σε σαφείς συμβολαιογραφικούς τίτλους. Ακόμη μπορεί κανείς να διαθέτει συμβολαιογραφικούς τίτλους που ελέγχονται για την ορθότητά των.

Θεωρούμε λάθος τέτοιες διαφορές να συσχετίζονται με το Σύλλογο. Ο Σύλλογος ανήκει σε όλους τους Σκαμνιώτες και είναι η αυθεντικώτερη συλλογική έκφραση των Σκαμνιωτών. Ο Σύλλογος δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, έστω και αν πρόκειται για υψηλόβαθμα στελέχη του Διοικητικού Συμβουλίου. Να προσέξουμε ακόμη μερικές άλλες “αρετές” του Συλλόγου, πριν καταλήξουμε σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Οπως, για παράδειγμα, ότι η πολυπρόσωπη Διοίκηση του Συλλόγου αναδεικνύεται με αρχαιρεσίες και δημοκρατικές διαδικασίες. Ο Σύλλογος διαθέτει διαχείριση και βιβλία που ελέγχονται τόσο από άλλους, επίσης αιρετούς ελεγκτές, αλλά, αν χρειασθεί, και από δικαστικές αρχές, για κάθε δραχμή είσπραξης ή εξόδου. Ο Σύλλογος είναι το κοινό σπίτι μας που οφείλουμε να τιμούμε και να το υποστηρίζουμε σαν υπεύθυνα μέλη της Σκαμνιώτικης Κοινωνίας.

Ο Ξενώνας του Σκαμνού

Η μοίρα των “αγγέλων κακών ειδήσεων” στην αρχαιότητα ήταν σκληρή. Κανένας δεν θέλει να δέχεται δυσμενείς ειδήσεις. Εχουμε αυτό το σκληρό καθήκον και οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να ενημερώσουμε τους Σκαμνιώτες:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της διαχειρίστριας του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Leader II, “ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ-ΟΙΤΗ ΑΕ”, απέρριψε πριν το Πάσχα την αίτηση των Σκαμνιωτών για την υπαγωγή της επένδυσής της για τη δημιουργία Ξενώνα στο Σκαμνό, στις ευεργετικές διατάξεις του παραπάνω προγράμματος και ειδικώτερα στο υποπρόγραμμα “Αγροτουρισμός” που απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των πόρων.

Επί συνόλου 21 αιτήσεων, εγκρίθηκαν 12, ενώ η πρόταση των Σκαμνιωτών, έλαβε την 17η θέση. Ως “ασθενή” σημεία της προτάσεώς μας αναφέρθηκαν από τους αρμόδιους το γεγονός ότι η πρότασή μας δεν συνοδευόταν από ιδιόκτητο οικόπεδο, το πολυμετοχικό σχήμα με την καθολική συμμετοχή των Σκαμνιωτών και η φορολογική ενημερότητα των επενδυτών.

Οι Σκαμνιώτες, φιλήσυχοι και ειρηνοποιοί άνθρωποι, εκτίμησαν με νηφαλιότητα την κατάσταση και πραγματοποίησαν και πάλι παραστάσεις στους αρμοδίους στην Αμφίκλεια για να λάβουν περισσότερες εξηγήσεις και στοιχεία που πεισματικά οι αρμόδιοι, αρνήθηκαν να δώσουν αν και έχουν υποχρέωση.

Από ημιεπίσημα στοιχεία, έχουμε σθεναρή την άποψη ότι η πρόταση του Σκαμνού ήταν η καλύτερη. Εκπληξη θα ήταν αν δεν ήταν πρώτη ή έστω μεταξύ των πρώτων. Προφανώς στην αξιολόγηση που έγινε δεν εφαρμόστηκα τα κριτήρια και η φιλοσοφία του προγράμματος Leader II. Πολύ φοβούμαστε ότι δεν εφαρμώσθηκε καν μία στοιχειώδης ηθική και δεοντολογία. Η αλήθεια είναι, και το φέρνουμε για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, ότι το ξεστράτισμα φάνηκε από τον περασμένο Νοέμβριο. Οι Σκαμνιώτες και όχι μόνον, έχουν δικαίωμα να ενημερωθούν, όσο και αν οι αποκαλύψεις μας θα τους προκαλέσουν θλίψη και απογοήτευση.

Εκπρόσωποι του Συλλόγου μας με τους φακέλλους της πρότασής μας υπό μάλλης, επισκέφθηκαν τον Νοέμβριο του ’97 τον Πρόεδρο της Κοινότητάς μας και ταυτόχρονα Πρόεδρο του ΔΣ της διαχειρίστριας των πόρων αναπτυξιακής εταιρίας, με σκοπό να τον ενημερώσουν, καθ ό είχαν δικαίωμα, επί της επενδυτικής μας πρότασης. Το ζητούμενο ήταν μία απλή ενημέρωση και όχι η οποιαδήποτε αθέμιτη υποστήριξη που δεν σχετίζεται με τις τακτικές μας. Προς μεγάλη των έκληξη διαπίστωσαν οι εκπρόσωποί μας μία παγερή αδιαφορία εκ μέρους του Προέδρου “μας”. Ούτε καν να ξεφυλλίσει έστω “για τα μάτια” το υλικό που του προσκομίσθηκε! Πριν καν συνέλθει η εκ τεχνοκρατών επιτροπή που θα έκανε την εισήγησή της στο ΔΣ, ο Πρόεδρος έδειξε απαρέσκεια για την πρωτοβουλία του Σκαμνού, ενώ δεν δύσταξε -τη συγκεκριμένη στιγμή- να εκδηλώσει την προτίμησή του για κάποια άλλη επενδυτική πρόταση, αλλης περιοχής και πάντως εκτός της Κοινότητας, η οποία τελικά ενεκρίθει. Είχε ήδη προαποφασίσει!

Η ψυχρολουσία ήταν προφανής και απευθύναμε προσωπική επιστολή στον κ. Πρόεδρο, επισημαίνοντας την ανησυχία μας για την έλλειψη αμεροληψίας. Ταυτόχρονα, με επιστολή μας, ευαισθητοποιήσαμε τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Αναπτυξιακής Εταιρίας, Δήμαρχο Αμφικλείας, βλέποντας ότι αντιμετωπίζουμε τη δυσμένια του ίδιου του Προέδρου μας! Διατηρούσαμε την ελπίδα ότι σε ένα συλλογικό όργανο θα υπήρχαν και οι διαφορετικές φωνές και αναστολές. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα καταλαβαίνουμε, ότι και ο Δήμαρχος Αμφικλείας μας έγραψε στα παλαιώτερα των υποδημάτων του.

Οι Σκαμνιώτες, όμως καταλαβαίνουμε και κάτι άλλο:

Οτι η άδικη και εσφαλμένη σε βάρος μας κρίση που στηρίζεται σε ημιεπίσημα στοιχεία και πληροφορίες, ενισχύεται αποφασιστικά, όταν οι εν λόγω κύριοι, με εντυπωσιακή θρασύτητα, αρνούνται να μας δώσουν τα σχετικά πρακτικά αξιολόγησης και τους τρεις τελευταίους εγκεκριμένους φακέλλους υποψηφίων επενδυτών.

Η προσβολή του κύρους της διαδικασίας ήταν αυτονόητη για τον Σκαμνό. Η σχετική ένσταση έχει ήδη εμπρόθεσμα και νομότυπα υποβληθεί στις αρμόδιες αρχές. Παραλήπτες της ένστασής μας είναι η Νομαρχία Φθιώτιδος, η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Γεωργίας, η ΚΕΔΚ, το αρμόδιο Γραφείο της ΕΕ στις Βρυξέλλες, ενώ για τα διαφαινόμενα αδικήματα ποινικού δικαίου ενημερώνονται και οι Εισαγγελικές Αρχές ώστε να τα διερευνήσουν. Η άρνηση παροχής στοιχείων και πληροφοριών, αντιμετωπίζεται εκ μέρους μας με προσφυγή στη δικαιοσύνη, στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Με τις κινήσεις μας, μπλοκάρεται κάθε παραπέρα κίνηση στη διαχείριση των πόρων μέχρι να εξετασθεί η ένστασή μας. Οι Σκαμνιώτες, προσηλωμένοι στο στόχο τους, σέβονται κάθε άλλο συνυποψήφιο επενδυτή, αλλά αξιώνουν δίκαια κρίση και δεν έχουν πεισθεί για κάτι τέτοιο. Οι αιτιολογίες που δόθηκαν είναι από αστείες μέχρι πλήρως ανακριβείς. Η πρόταση του Σκαμνού είναι πολύ πιθανόν η καλύτερη όλων, με σημαντικά πλεονεκτήματα, σαφώς μέσα στο πνεύμα του υπόψη ευρωπαϊκού μέτρου και η μοναδική με υπερτοπικό χαρακτήρα, λόγω του φαραγγιού του Ασωπού.

Παρακαλούμε τους Σκαμνιώτες και φίλους του Σκαμνού να μην απογοητευθούν και αποθαρρυνθούν. Δεχθήκαμε άδικη μεταχείριση, ακόμη και από εκεί που δεν το περιμέναμε. Τίποτα ακόμη δεν χάθηκε! Οταν ακόμη και ο Θεάνθρωπος άδραξε το φραγγέλιο, θα μείνουμε εμείς, ένας Σύλλογος, με σταυρωμένα τα χέρια; Ας μην ξεχνούμε ότι στην επωνυμία του Συλλόγου μας υπάρχουν οι λέξεις “εξωραϊστικός” και “εκπολιτιστικός”. Και μόνον αυτές οι λέξεις μας καλούν να ελέγξουμε τί είναι ωραίο και τί αναβαθμίζει τον πολιτισμό μας.

Εργα Κοινότητας

Ενα τελευταίο μικρό οδικό τμήμα του Σκαμνού που είχε ξεχασθεί, αυτό της πρόσβασης στο σπίτι Γεωργίου και Μαρίας Αποστολόπουλου, τσιμεντοστρώθηκε λίγες ημέρες πρίν το Πάσχα από την Κοινότητα, προκαλώντας την ιδιαίτερη ικανοποίηση των συγχωριανών που τους αφορά το έργο.

Οφείλουμε με την ίδια ευκαιρία να τονίσουμε, ότι κανείς Σκαμνιώτης δεν αμφισβήτησε ότι σημαντικά έργα οδοποιϊας εκτελέσθηκαν τα τελευταία χρόνια, παρά τις όποιες αιτιάσεις και καλόπιστες παρατηρήσεις τεχνικού χαρακτήρα. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται ωστόσο στο γεγονός ότι η Κοινότητα αγνοεί τις υποδείξεις των Σκαμνιωτών για την αισθητική που οι ίδιοι επιλέγουν για τον οικισμό τους.

Πένθη

Σε ηλικία 92 ετών απεβίωσε το βράδυ του Αγίου Γεωργίου η Παναγιού Ζαλαώρα. Η κηδεία έγινε στο Σκαμνό στις 24.04.1998. Η αείμνηστη Παναγιού Ζαλαώρα, έφυγε πλήρης ημερών και θα τη θυμόμαστε όλοι μας στο χωριό για τις ψυχικές της αρετές που έτυχαν καθολικής αναγνώρισης. Ενα δείγμα αυτών των αρετών, του ψυχικού μεγαλείου της μεταστάσης είχαμε την καλή τύχη εδώ και έναν περίπου χρόνο, να δώσουμε μέσα από τις στήλες της ΦτΣ με βάση μία φιλική συνέντευξη / συζήτηση που αξιωθήκαμε να κάνουμε μαζί της. Δεν θα ξεχάσουμε την ασυνήθιστη για τέτοια ηλικία διάυγεια στη σκέψη της και τα καλοζυγισμένα λόγια και συναισθήματά της. Στους οικείους της εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και σε όλους την ευχή να είναι αιώνια η μνήμη της εξαίρετης αυτής Σκαμνιώτισσας.

Σε ηλικία μόλις 63 ετών απεβίωσε η Παγώνα Κοπελιά στις 26.03.1998, ενώ η κηδεία της έγινε στον Μπράλλο. Η εκλειπούσα, μέλος μιάς οικογένειας που δείχνει ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα προς το χωριό μας, αδελφή του Πανουργιά Κοπελιά, ιδιοκτήτη του γνωστού μας τοπικού Ραδιοσταθμού, έζησε και εργάσθηκε στον υγειονομικό κλάδο, προσφέροντας απλόχερα στον συνάνθρωπο, κερδίζοντας έτσι την καθολική κοινωνική αναγνώριση. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια Κοπελιά.

Αρχείο Μελών

Ευχαριστούμε τον πολύτιμο συνεργάτη μας κ. Τάκη Τζιβάρα, για τις υποδείξεις του και διορθώσεις στο τηρούμενο αρχείο μελών, μια που σαν ασφαλιστής στην Λαμία, διατηρεί επαφές με πολλούς παραλήπτες της ΦτΣ.