Νίκος Τσίτσας:
Δυνατότερο και ποιοτικότερο άκουσμα της “ΦΩΝΗΣ” σας!

Είναι πράγματι τιμή και χαρά να δεχόμαστε τις ευγενικές φιλοφρονήσεις ενός διακεκριμένου συντοπίτη μας, σαν τον Οικονομολόγο κ. Νίκο Τσίτσα (πρώην Υποδιοικητής του ΙΚΑ και ήδη Διοικητικός Σύμβουλος και Ταμίας του πνευματικού Ιδρύματος “Γεωργίου Παπανδρέου” και εκδότης της θαυμάσιας εφημερίδας “Μπράλος”):

Προς την Εφημερίδα
Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΣΚΑΜΝΙΩΤΩΝ

Αγαπητοί μου κοντοχωριανοί,

θέλω να σας εκφράσω τη μεγάλη μου ικανοποίηση που ξανακούω τη “ΦΩΝΗ” σας και θέλω να σας συγχαρώ που το άκουσμα της “ΦΩΝΗΣ” σας έγινε και δυνατότερο και ποιοτικότερο.

Με πολύ αγάπη
Νίκος Κ. Τσίτσας (Νίας)

Κύριον Ηλίαν Γιαννακόπουλον, Κομοτηνή,
Λογοτεχνία

Από δική μας αβλεψία στο περασμένο φύλλο μας, αγαπητέ Ηλία, σε αδικήσαμε και δεν αποδώσαμε το ποίημα “Η φρίκη! η φρίκη” σαν δική σου δημιουργία, ενώ η αλήθεια είναι ότι μόνον ο τίτλος αντλείται από μυθιστόρημα ” η καρδιά του σκοταδιού” του Τζόζεφ Κόνραντ. Είναι ευτυχία για μας να δεχόμαστε και μάλιστα από νέους ανθρώπους του Σκαμνού έργα λογοτεχνίας. Μόλις πήραμε και τη νέα σου δουλειά: “σπασμωδικά” και το “και σ αγαπώ παράφορα” που προωθούμε για δημοσίευση. Περιμένουμε και άλλη δουλειά τόσο δική σου, όσο και από άλλους νέους του Σκαμνού.

Κριτική από τον κ. Ν. Τραγγανίδα,
Κορυδαλλός

Κύριε Διευθυντά,

διαβάζω την εφημερίδα του Σκαμνού εδώ και πέντε χρόνια και οφείλω να σας πληροφορήσω, πως το περιεχόμενο μου άρεσε πάρα πολύ. Πρώτα – πρώτα το ενδιαφέρον του αναγνώστη επικεντρωνόταν στην καλή, απλή και ρέουσα γλώσσα, που χρησιμοποιούσε ο συντάκτης της και οι συνεργάτες του. Υστερα η ποικίλη θεματολογία που εκάλυπτε ευρύ φάσμα θεμάτων, που είχαν σαφώς σχέση με την ιστορία του χωριού σας, με τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής, καθώς επίσης και με κοινωνικά θέματα της επικαιρότητας, που παρουσιάζονταν με τρόπο απλό, αλλά και εύληπτο.

Εγώ προσωπικά δεν θα ξεχάσω τα άρθρα της “Σκαμνιώτισσας”, τα οποία ομολογουμένως με συνάρπαζαν, διότι, πώς να σας το πω, μιλούσαν στην καρδιά μου. Αξέχαστο θα μου μείνει το άρθρο της για τη “σημειολογία”, το οποίο απέσπασε κολακευτικότατα σχόλια. Ομως (δυστυχώς υπάρχει αυτό το όμως) στα δύο τελευταία φύλλα της ΦτΣ τα πράγματα άλλαξαν και το καράβι έκτοτε ακολουθεί άλλη γραμμή πλεύσεως. Θέλω να πω ότι η Εφημερίδα έθιξε θέματα, που σαφώς εντάσσονται στην πολιτική σκοπιμότητα με σκοπό να καλυφθούν ανάγκες ορισμένου πολιτικού κόμματος, που δεν χρειάζεται να κατονομάσω. Οι αναγνώστες, είμαι περισσότερο βέβαιος, γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλω να πω και τι θέλω να επισημάνω. Ενδεικτικά αναφέρω τα άρθρα : Η Ευρωπαϊκή Ενωση κι εμείς και η μέση βαθμίδα εκπαίδευσης, που καταχωρήθηκαν στο τελευταίο φύλλο και το περιεχόμενο των οποίων, με τη μεγαλύτερη δυνατή επιείκεια, χαρακτηρίζεται ατυχές έως και απαράδεκτο.

Εχω τη γνώμη πως αυτή σας η τοποθέτηση (εννοώ την κομματικοποίηση της Εφημερίδας) θα σας βλάψει και τις επιπτώσεις δυστυχώς θα τις εισπράξει ο Σύλλογος και καθ επέκταση ο Σκαμνός.

Προσωπικά το περιεχόμενο της Εφημερίδας σας, με την αλλαγή που σημειώθηκε, δεν με ενδιαφέρει και με λύπη μου πρέπει να σας πληροφορήσω, ότι δεν θα αισθανθώ την έλλειψή της, εάν τυχόν αποφασίσετε να μην μου την αποστείλλετε.
Νίκος Τραγγανίδας, Μαριολάτα Παρνασσίδας / 20.05.1997

ΦτΣ:
Ειλικρινά αισθανόμαστε λύπη και αμηχανία, αφού άθελά μας ενοχλήσαμε τον επιστολογράφο μας, που δεν έχουμε την τιμή να γνωρίζουμε προσωπικά. Το πλείστον των διευθύνσεων των παραληπτών της Εφημερίδας, μας έχει δοθεί και η ΦτΣ συνεχίζει να αποστέλλεται αδιαλήπτως σε παληούς και νέους αναγνώστες μέλη και φίλους του Συλλόγου. Με θλίψη, το λιγώτερο που μπορούμε να κάνουμε, θα απαλείψουμε από το σχετικό αρχείο του υπολογιστή μας, την Διεύθυνση του ενοχλημένου αναγνώστη. Ελπίζουμε κάποιος από τους συγχωριανούς μας που κατοικεί στον Κορυδαλλό να γνωρίζει τον κ. Τραγγανίδα και να του διαμηνύσει τη λύπη μας και να ζητήσει για λογαριασμό μας συγγνώμην.

Θα άξιζε ίσως με τον ίδιο δίαυλο επικοινωνίας να προσπαθήσουμε έστω να αμβλύνουμε κάπως – αν όχι να άρουμε οριστικά, κάτι που θα το θέλαμε, αλλά μας φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο κρίνοντας από το ύφος του κειμένου που δείχνει εμφανώς μεγάλη ενόχληση- τη δυσαρέσκεια του κ. ΝΤ. Να του πούμε κάτι που θα αποκαθιστούσε τα πράγματα. Να του λέγαμε, ας πούμε, ότι η όλη εργασία της προηγούμενης έκδοσης, μας κάνει κι εμάς υπερήφανους, όπως έχουμε τονίσει ποικιλοτρόπως. Το ίδιο εκτιμήσαμε το γράψιμο της “Σκαμνιώτισσας” για την οποία -παιδί κι αυτή του Σκαμνού- νοιώθουμε το ίδιο υπερήφανοι. Δεν γνωρίζουμε ποιούς εννοεί ο επιστολογράφος, από τους “οποίους” η Σκαμνιώτισσα “απέσπασε” ευμενή κριτική κλπ. Εμείς λέμε ότι τα δικαιούται και ορθώς της αποδίδονται από τους Σκαμνιώτες που βλέπουν την όποια προσπάθεια των συγχωριανών καλοπροαίρετα. Εχουμε ζητήσει τη συμμετοχή της και τη συνέχεια στην προσπάθεια. Γνωρίζουμε ότι έχει αυτό τον καιρό δύσκολες επαγγελματικές υποχρεώσεις που οφείλουμε να σεβαστούμε. Για το ίδιο ζήτημα ευγενικά μας δόθηκε από το οικογενειακό της περιβάλλον να καταλάβουμε ότι μία επιφύλαξη συμμετοχής θα ήταν δικαιολογημένη, αφού πρώτα θα πρέπει να διαπιστωθεί “το επίπεδο” της επανέκδοσης. Εχουμε να δείξουμε και γι αυτό πλήρη κατανόηση και σεβασμό. Φοβούμαστε όμως ότι τώρα με την επιστολή / κεραυνό του κ. ΝΤ δυσχεραίνεται πολύ περισσότερο η επίτευξη του στόχου μας.

Δεν αντιλαμβανόμαστε ωστόσο, πως μαντεύει ο κ. ΝΤ “κάλυψη αναγκών ορισμένου κόμματος”, αλλά ευθέως θα του λέγαμε πως στη συντριπτική πλειοψηφία των Σκαμνιωτών που πλαισιώνουν το Σύλλογο, οι κομματικές συμπάθειες και τοποθετήσεις – που βεβαίως είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο και σεβαστό δικαίωμα του κάθε συγχωριανού, όπως και κάθε Ελληνα- σε καμμία περίπτωση δεν τους εμποδίζουν να συνεργάζονται με εντυπωσιακή σύμπνοια για την επίτευξη των σκοπών του εκπολιτιστικού και εξωραϊστικού μας Συλλόγου. Με αυτό το γνώμονα, όσο ίσως και αν δυσκολεύεται να το φαντασθεί ο φίλος μας, έχουμε επιτύχει εντυπωσιακά επίπεδα συνοχής, συνεργασίας και ανθρώπινης επικοινωνίας. Υπερηφανευόμαστε γι αυτό, γιατί πράγματι το θεωρούμε κατάκτηση και δείγμα θετικής εξέλιξης για τη μικρή και δυναμική κοινωνία μας που ξεπέρασε μίζερες και αντιδημοκρατικές αντιλήψεις και τώρα πλέον εργάζεται και βλέπει μπροστά για ένα ακόμη καλύτερο μέλλον. Μία προσεκτικότερη έρευνα και διασταύρωση των ισχυρισμών μας θα τον πείσει. Μετά από μία τέτοια κίνηση που θα τον καθησύχαζε στον προβληματισμό του για την ενότητα του Σκαμνού και την τύχη του Συλλόγου μας και εφ όσον το επιθυμεί, δεν θα είχαμε καμμία αντίρρηση να του δώσουμε αυτή τη μυστική συνταγή, για την Μαριολάτα, το όμορφο χωριό καταγωγής του.
ΓΝΑ

Το ημερολόγιο του … Αθανασίου Διάκου

Από την Αδελφότητα Αθανασίου Διάκου, λάβαμε μέσω του κ. Γ.Λ. Αστρακά ένα αξιόλογο έργο. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο που το ονομάζουν “Ημερολόγιο 1997” και περιλαμβάνει πολύ υλικό, γύρω από τον σύνδεσμό των και τις δραστηριότητές του που δεν είναι λίγες. Το έργο συμπληρώνεται με ενδιαφέροντα στοιχεία και πληροφορίες από το χώρο της επιστήμης, των γραμμάτων και της Χριστιανοσύνης.

Μας άρεσαν επίσης τα λαογραφικά στοιχεία που παραθέτουν. Τμήμα από την ενότητα αυτή γραμμένο από την Κυρία Αθανασία Βανδώρου, ασχολείται με τα παλιά επαγγέλματα του χωριού και της πόλης που για πολλούς από εμάς σήμερα είναι ξεχασμένα, όπως το επάγγελμα του Αυλακιάρη, του Βαλμά, του Δραγάτη, του Ζευγά, Ντελάλη, Χανιτζή, Αγωγιάτη, Καλαντζή, Μυλωνά, Ντιστηλιάρη, Πεταλωτή κ.ά.

Θέλουμε να δώσουμε με την πρώτη ευκαιρία μέσα από την ΦτΣ μερικά δείγματα αυτής της ωραίας δουλειάς για την οποία συγχαίρουμε τους φίλους κοντοχωριανούς μας.

Συγχαρητήρια στη ΦτΣ

Ο κ. Λάμπρος Νιάφας, φίλος Σκαμνιώτης που έχει ένα από τα ωραιώτερα σπίτια με θαυμάσιο περίβολο / υπόδειγμα στο χωριό και διατηρεί εργαστήριο σφραγίδων (Αβέρωφ 13, Λαμία), μας γράφει:

Απαραίτητο εργαλείο επικοινωνίας και ενημέρωσης των συμπατριωτών μας για πολλά και ευχάριστα θέματα είναι οπωσδήποτε η εφημερίδα του Συλλόγου μας, που ακούει στο όνομα “Φωνή των Σκαμνιωτών”.

Και για αρκετά χρόνια τώρα, τούτη η εφημερίδα μας συνεχίζει την ενημερωτική προσφορά της προς όλους τους συμπατριώτες μας και προς κάθε φίλο, που είναι βέβαια συνδρομητής της.

Και είναι ακόμη αλήθεια πως υπήρξε και κάποιο νεκρό διάστημα στην έκδοσή της, ευτυχώς όχι μεγάλο.

Τώρα η επανέκδοσή της είναι πλέον γεγονός! Με νέα δημιουργική πνοή, με καλαισθητική τυπογραφική εμφάνιση και το σπουδαιότερο με εντονότερη δράση, επανεκδίδεται πλέον ευχάριστη και δυναμική από το Σεβαστό Διοικητικό Συμβούλιο του εκπολιτιστικού Συλλόγου μας. Και οπωσδήποτε τούτη η καλαισθητική της εμφάνιση, η πληρέστερη ενημέρωσή της και η αύξηση των σελίδων και του περιεχομένου της υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις των συμπατριωτών και φίλων μας.

Προσέτι παρέχει μία ουσιώδη πολλαπλή προσφορά σε αρκετά θέματα κοινωνικού, λαογραφικού και πολιτιστικού γενικά ενδιαφέροντος χαρίζοντας στους αναγνώστες της κάποιες ευχάριστες στιγμές στα δύσκολα τούτα χρόνια που ζούμε.

Ευχόμαστε λοιπόν ολόψυχα υγεία και κουράγιο στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, ενώ από τη μεριά μας απαιτείται η οικονομική της ενίσχυση ώστε να ορθοποδίσει στέρεα και να αντεπεξέλθει πράγματι στο υψηλό της έργο!

Ολοι μας ας στηρίξουμε την ευγενική αυτή προσπάθεια, ο καθένας βέβαια μέσα στο μέτρο των δυνατοτήτων του.

Θερμά συγχαρητήρια από μέρους μου.

Λάμπρος Νιάφας

ΦτΣ:
Δεν θεωρούμε, αγαπητέ Λάμπρο, ότι κάνουμε κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο. Αντίθετα έχουμε τη μεγάλη χαρά, τιμή και ευτυχία να αποτελούμε μέλη μιας μικρής κοινωνίας που βάλθηκε να ξεφύγει από τη μίζερη στασιμότητα με στήριγμα περίπου το σύνολο του πληθυσμού και φίλων του όμορφου χωριού μας, έχοντας σαν εφόδιο μία κάπως προσεκτικότερη χρήση του νου και της καρδιάς. Επίλεκτο μέλος αυτής της κοινωνίας αποτελεί ασφαλώς και η δική σου οικογένεια που συμμετέχει και υποστηρίζει κάθε προσπάθεια για πρόοδο. Η συμμετοχή στην κοινή προσπάθεια, ας μας επιτραπεί φιλικά να παρατηρήσουμε, εκδηλώνεται όχι μόνο με εισφορές σε χρήμα -τις οποίες βέβαια δεν απορρίπτουμε- αλλά και με άλλους τρόπους. Διαπιστώνουμε καθημερινά μία αξιοπρόσεκτη συμπεριφορά συγχωριανών μας, όπως για παράδειγμα να αναφέρουμε τη Δρόσω και το Βασίλη που κοπιάζουν πάρα πολύ για να καλλιεργήσουν τα ωραία άνθη στα παρτέρια του κεντρικού δρόμου, τη Βάσω και το Βασίλη που αξίζει να δει κανείς πόσα άνθη -που προμήθευσε ο Σύλλογος- έχουν φυτέψει και φροντίζουν στο χώρο της παιδικής χαράς, το ζεύγος Σαντοριναίου που ανέλαβε τη φροντίδα για τα φυτά, τον περίβολο και τα κανδηλάκια του Αι-Θανάση και όλα αυτά χωρίς κανείς να τους το ζητήσει, χωρίς από κανένα να περιμένουν κάποια ανταμοιβή!

ΓΝΑ