20140424

Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη – Μέρος Α΄
[Απόσπασμα για τη θέση του ιερωμένου για την κρίση στην Κύπρο και Ελλάδα]

2. -Σεβασμιώτατε η καταγωγή σας είναι από την Κύπρο, κατά συνέπεια παρακολουθείτε με ιδιαίτερη ευαισθησία τα συμβαίνοντα στο νησί. Από που πιστεύετε πως εκπορεύεται η κρίση και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Θα μπορούσαμε να στηριχτούμε στην Ευρώπη ή πιθανόν σε άλλους συμμάχους, όπως η Ρωσία;

Μπορεί να είμαστε όλοι κάπου θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά όπως λέμε, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται. Προσωπικά πιστεύω ότι όπου απουσιάζει η υπευθυνότητα, η εργατικότητα και η τιμιότητα, είτε στην οικογένεια, είτε σε μια εταιρεία, είτε σε μια επιχείρηση, είτε σε μια χώρα, είτε στην Εκκλησία υπάρχουν προβλήματα. Η κρίση στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα, πρώτον, της διαφθοράς και της ατιμωρησίας που την συντηρεί, κι οι δημόσιες σπατάλες. Οι πρώτοι είναι κλέφτες κι οι δεύτεροι, όχι όλοι, ανεύθυνοι πολιτικοί. Ο όρος Οικονομία σημαίνει εφαρμογή του νόμου για τον Οίκο του Θεού, ολόκληρη τη Δημιουργία, δηλαδή καλή διαχείριση. Αν έχουμε έσοδα δέκα να ξοδεύουμε οκτώ και να φυλάγουμε και δυό για επείγουσες καταστάσεις, όπως έκαναν οι νοικοκυραίοι παππούδες μας όλα πηγαίνουν καλά. Αν όμως ξοδεύουμε περισσότερα από όσα έχουμε, τότε η κατάρρευση είναι θέμα χρόνου που δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.

Η κρίση λοιπόν προήλθεν από τις σπατάλες και τις κλοπές και φυσικά από την απουσία υπεύθυνης πολιτικής, κοινοβουλευτικής και δικαστικής εποπτείας, κι ακόμη θα έλεγα κι από τον χώρον της δήθεν τέταρτης εξουσίας, των ΜΜΕ. Στην Κύπρο πριν μερικά χρόνια μαζεύανε τρόφιμα για να μας στείλουν στο Ζιμπάμπουε για την Ιεραποστολή, όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, άρχισαν να μαζεύουν τρόφιμα για τους εμπερίστατους αδελφούς μας στην Ελλάδα, τώρα μαζεύουν για τους εαυτούς τους. Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…
Δεν πρέπει εδώ να θεωρούμε υπεύθυνο για την κατάντια μας ολόκληρο το Λαό μας, αλλά μερικούς εκ των πολιτικών που μας κυβερνούσαν, και σίγουρα τους ανεύθυνους τραπεζίτες, που κατάκλεψαν και κατασπατάλησαν τις καταθέσεις των αθώων καταθετών. Επιπλέον πρέπει να πούμε ότι όταν μιλούμε για την Ελλάδα και την Κύπρο, εκτός του ότι είναι δύο ισότιμες χώρες στον χώρον της ΕΕ, ταυτόχρονα υπάρχει και η σχέση Αθήνας ως το Μητροπολιτικό κέντρο του Έθνους κι η Κύπρος ως ένα από τα απόμακρα νησιά του Ελληνισμού, κι όπως όταν συμβεί στην Αθήνα θα φθάσει και στην Ζάκυνθο και στην Κρήτη, κάποτε, επειδή η Κύπρος είναι πιο μακριά, θα φθάσει και στην Κύπρο. Είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία, στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Η πρόοδος της Ελλάδας είναι πρόοδος και για την Κύπρο. Οι περιπέτειες της Ελλάδας είναι περιπέτεια και για την Κύπρο.

Η κρίση θα ξεπερασθεί όταν τελειώσει η διαφθορά και η ατιμωρησία, και δεν εννοώ να βάλουμε μερικούς στις φυλακές, αυτό θα μας κοστίσει περισσότερο, αλλά να βρούμε τρόπους μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις να επιστραφούν τα κλεμμένα του δημοσίου και τα κλεμμένα από τους καταθέτες. Μια γενική φορολογία της τάξεως μέχρι και 50% για κάθε επιπλέον εκατομμύριο περιουσίας για όσους έχουν περιουσία πάνω από δύο εκατομμύρια θα μας βοηθήσει να επιφέρουμε κοινωνική δικαιοσύνη και τότε και η Ελλάδα και η Κύπρος θα γίνουν οι πιο πλούσιες χώρες του κόσμου.

Η αναφορά μας στις πνευματικές αξίες και στην Ορθοδοξία είναι ωραία λόγια για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και σ’ αυτό τον κόσμο και στον άλλον, αν όμως δεν γίνουμε και τίμιοι και εργατικοί, χαΐρι δεν θα βγάλουμε. Πρέπει να τελειώσει η ατιμωρησία για να τερματισθεί κι η διαφθορά, όπως και οι δημόσιες σπατάλες.

Η Ευρώπη αποδείχθηκε ένας απέραντος πληθυσμιακός χώρος όπου ο καθένας σκέφτεται ότι ο θάνατος σου είναι η ζωή μου. Οι αδελφοί μας Ευρωπαίοι, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, απέδειξαν ότι πατούν επί πτωμάτων για τον δικό τους πλουτισμό, όπως έκαναν στα χρόνια της αποικιοκρατίας σε βάρος ανυπεράσπιστων κι αδύνατων Λαών με την υιοθέτηση του θεσμού της δουλείας, το μεγαλύτερο εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέχρι και τον εικοστό αιώνα. Ποτέ τους οι Ευρωπαίοι δεν μετάνιωσαν ως αποικιοκράτες για όσα έκαναν στους ανυπεράσπιστους Λαούς της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και στην Ασία. Βίαζαν και την φύση κα τον άνθρωπο, όλους τους σκλάβωναν και τους κακοποιούσαν ως κακοποιούς, κι όταν μιλούσαν για τα δικαιώματα τους είτε τους σκότωναν είτε τους φυλάκιζαν. Στον χώρο της Ευρώπης το έκαναν στην Κύπρο κρεμάζοντας τους νέους μας σε φυλακισμένα μνήματα. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη απουσιάζει.

Η τρόϊκα είναι άλλη υπόθεση, είναι μια οικονομική επιχείρηση, σου δίνω δάνεια τοκογλυφικά και μετά θέτω τους όρους μου όχι μόνο να μη χάσω τα λεφτά μου, αλλά να βγάλω κι όσα μπορώ περισσότερα. Δεν λειτουργεί όμως μόνο ως αναγκαίο κακό, αλλά κι ως τελευταία λύση για να προστατευθούμε όλοι μας από τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους αρχηγούς μας που μας κυβερνούν όταν δεν είναι σωστοί και τίμιοι.

Στην Αμερική ένα νεόνυμφο ζευγάρι απόκτησε παιδί, ο πατέρας ήταν χαρτοπαίκτης και η μητέρα αλκοολική, και ένα βράδυ που πήγαν αργά στο σπίτι τους το μικρό τους βρέφος 15 μηνών έκλαιγε ασταμάτητα κι αυτοί για να κοιμηθούν ήσυχα το έβαλαν στο μέσο τους μέσα στο κρεββάτι τους, η μεθυσμένη μητέρα έπεσε πάνω του το βράδυ και τελικά το παιδάκι τους πέθανε. Αυτή είναι μια πραγματική ιστορία. Κατά συνέπεια πρέπει να βλέπουμε την τρόϊκα κι ως την κοινωνική κρατική υπηρεσία που επεμβαίνει να προστατεύσει ανυπεράσπιστα παιδάκια από τις κακοποιήσεις των γονέων τους όταν είναι ανεύθυνοι. Αυτό συμβαίνει και με την τρόϊκα, είναι εδώ για να μας προστατέψουν από τους διεφθαρμένους πολιτικούς και από τους κλέφτες και ψεύτες τραπεζίτες που έπαιρναν τα χρήματα των αθώων καταθετών και τα χάριζαν ανεύθυνα δεξιά και αριστερά χωρίς εγγυήσεις, ή ακόμη τολμούσαν οι αθεόφοβοι να διαγράφουν μεγάλα δάνεια, με αποτέλεσμα να κόβουμε τους μισθούς των εργαζομένων για να πληρώσουμε τα κενά ή με τις τρελές και άδικες αυξήσεις όλων των φόρων, όταν μάλιστα το εισόδημα των οικογενειών μικραίνει.

Ο χώρος της Ευρώπης είναι μια μεγάλη αγορά πεντακοσίων εκατομμυρίων ανθρώπων σε 28 χώρες της ΕΕ. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους νέους μας και επιχειρήσεις να πάνε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και να ανοίξουν παντού καταστήματα με τα προϊόντα μας, ως επίσης και γραφεία υπηρεσιών. Εδώ είναι η ευθύνη του Κράτους κι η σωστή λειτουργία των Τραπεζών δίνοντας χαμηλότοκα δάνεια του 1%, αλλά με εγγυήσεις. Με τη βοήθεια των Διπλωματικών μας αντιπροσωπειών (πληροφορίες αγοράς και τοπικής νομοθεσίας) που τους πληρώνουμε αδρά όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Επίσης οι Απόδημοι μας αποτελούν μια γέφυρα για την εμπορική μας δραστηριότητα σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Ευρώπης. Το θέμα δεν είναι μόνο να βρούμε τρόπους να αυξήσουμε τα εθνικά μας εισοδήματα, αλλά πώς να σταματήσουν οι κλεψιές, η ακρίβεια και οι δημόσιες σπατάλες. Αν δεν γίνει το δεύτερο, το πρώτο και να το καταφέρουμε θα παραμείνουμε φτωχοί και χρεωμένοι. Αν δεν κλείσουμε τις τρύπες της διαφθοράς του εθνικού κουρβανά, όσα και να βάζουμε μέσα, θα είναι πάντοτε άδειος.

Σχετικά με το δεύτερο μέρος της ερωτήσεως σας, θα έλεγα ότι η Ρωσία πάντοτε δίνει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα όπως άλλωστε κάνει η κάθε χώρα. Ιστορικά ωφεληθήκαμε από τη Ρωσία σε όλους τους τομείς. Οι καταδιωγμένοι προπάπποι μας έβρισκαν καταφύγιον όταν μας κυνηγούσαν να μας σφάξουν οι τούρκοι σε περιοχές που ζούσαν ορθόδοξοι Λαοί όπως στην Ρωσία και στην σημερινή Ουκρανία και στα Βαλκάνια. Από το χώρον αυτό δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ελληνικά σχολεία που μας κράτησαν ζωντανούς με την ελπίδα της ελευθερίας, στην Οδησσό δημιουργήθηκε η Φιλική Εταιρεία, ο αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης ο Υψηλάντης ήταν ο υπασπιστής του Τσάρου κι ο πρώτος μας Κυβερνήτης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννης Καποδίστριας. Η Ορθοδοξία μας ενώνει και συμφέρει και σε μας και στους Ρώσους και τους Ουκρανούς και τους Λευκορώσιους και τους Γεωργιανούς και τους Αρμένιους και γενικότερα τους Λαούς της Ανατολικής Ευρώπης να βρίσκουμε τρόπους να συνεργαζόμαστε και να είμαστε μαζί σε όλους τους τομείς, εμπορικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς, τουριστικούς, επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς που να ξεκινούν σε περιφερειακό επίπεδο και να επεκτείνονται και στο διεθνή χώρον.

Η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, ιδιαίτερα μέσα στο γκρουπ του BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική), αποτελεί πολύ μεγάλη δυνατότητα για την φυσική και εθνική μας επιβίωση, όχι μόνο να μη είμαστε ουραγοί αλλά και πρωτοπόροι. Και φυσικά κι η Ρωσία χρειάζεται και την Ελλάδα και την Κύπρο για να έχει μια δυνατή φωνή στον χώρο της ΕΕ και στην Μεσόγειο και στον διεθνή χώρον. Ελπίζουμε οι Πολιτικοί μας Αρχηγοί με την ηθική στήριξη των Εκκλησιαστικών μας αρχηγών να οδηγήσουν τους Λαούς μας σ’ αυτή την συνεργασία και την κοινή δράση όχι μόνο για να προστατεύσουν τα Έθνη μας, αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη.