20141114
Γράφει ο Alexandros Raskolnick / tromaktiko
Εντάξει, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι αυτοί που αποτελούν τον “εθνικό” κορμό και τις παραφυάδες του πολιτικού μας συστήματος, είναι αήθεις ελεεινοί και τρισάθλιοι: αμέτρητα… χρόνια κλέβουνε, αγοράζοντας με δανεικά, στο όνομα του Ελληνικού Λαού, οπλικά συστήματα για να αντιμετωπίζονται, ανάλογα με τη συγκυρία, ο εκ του βορρά ή ο εξ ανατολών κίνδυνος.
Με τις μίζες που αποθησαυρίσανε από τους φίλους, σύμμαχους και δανειστές, αρχίσανε να αγοράζουν χλιδάτα «βρωμόσπιτα», ενίοτε και με «δανεικά» από ξόανα του πολιτικού μας συστήματος, ξόανα που μετά τοποθετήθηκαν προς έκθεση στην κεντρική προθήκη της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Έπαιρναν σωρηδόν τις μίζες για τα ελεεινά τους κόμματα, μέχρι που κάποτε το πράγμα ξέφυγε τελείως. Το πράγμα δεν ξέφυγε για άλλο λόγο, αλλά γιατί είναι απαράμιλλο το θράσος που τους διακρίνει. Θράσος που πηγάζει από την έλλειψη της παιδείας και του ήθους που χαρακτηρίζει στις μέρες μας όλους αυτούς που διαπλέκονται, ναι, δε μετέχουν, διαπλέκονται με τα κοινά. Φυσικά, το θράσος τους τροφοδοτείται κι από τη δική μας βλακεία και τον δικό μας ραγιαδισμό. Γιατί τους ψηφίζομε ή τους καταψηφίζομε, ξέροντας πια ότι όποιοι απ’ αυτούς κι αν στρογγυλοκαθίσουν στις 300 καρέκλες, «κόρακας, κοράκου, μάτι δε βγάζει».
Φροντίσανε δε, υπό την «ευρηματική» καθοδήγηση του παρασυνταγματολόγου με την ψυχογενή βουλιμία κι απαλλάξανε με ειδικό νόμο τους εαυτούς τους από κάθε βρωμιά που έχουν διαπράξει ή σκοπεύουν να διαπράξουν στο μέλλον.
Αλλά είναι και η σιωπή, αγαπητοί συμπολίτες του πνεύματος, συμπολίτες της δημοσιογραφίας, συμπολίτες του συνδικαλισμού, συμπολίτες κονφερανσιέ της επανάστασης, εν γένει συμπολίτες, άξιοι απόγονοι του Χατζηαβάτη, που τριγυρνάτε με το κουταλάκι στην τσέπη, έτοιμοι να το βγάλετε και να κουταλιάσετε κανένα ψίχουλο με αντάλλαγμα τη σιωπή σας, είναι κι αυτή η σιωπή συνενοχή.
Κατ’ αυτήν την έννοια, έχει δίκιο ο πάγκαλος τόφαλος: «όλοι μαζί τα τρώμε».
Αλλά, για να κλείσω αυτό που ξεκίνησα να λέω, από τα συμβόλαια προμήθειας των οπλικών συστημάτων που πληρώνομε χρυσά κι έντοκα, με συμβάσεις συνομολογημένες από τα άθλια και θλιβερά ανθρωπάκια που στέλνομε στην ελληνική Βουλή, εξασφαλίζονται, υποτίθεται, κάποια αντισταθμιστικά ωφελήματα. Αντί να βάλουν τους τεμπέληδες που φυτρώνουν σαν τα δηλητηριώδη μανιτάρια μέσα στα σκοτάδια των κομματικών τους μηχανισμών, αυτούς που πληρώνονται από τους φόρους μας για να παριστάνουν τους ειδικούς σύμβουλους, να ξεσκονίσουν τα συμβόλαια προμήθειας και να ανακεφαλαιώσουν τα οφειλόμενα αντισταθμιστικά ωφελήματα, ώστε να ανοίξουν κάποιες δουλειές για την αραχνιασμένη Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, αυτοί κοιτάνε πώς θα ξεπουλήσουνε τα πάντα κοψοχρονιά, για να ταΐσουν, πάλι με το προσωπικό τους αζημίωτο, το αδηφάγο δημόσιο χρέος που αυτοί οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν!
Αλλά όλα αυτά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα…
Το εξοργιστικό είναι ότι όλοι εμείς που ποτέ δεν είχαμε ή δε θέλαμε να αδράξομε την ευκαιρία να πιάσομε την κουτάλα της εξουσίας ή τα κουταλάκια του κρατικοδίαιτου παρασιτισμού, εμείς που είμαστε οι περισσότεροι, παρακολουθούμε άναυδοι!
Δική μας είναι η ευθύνη για τις αναίσχυντες πράξεις των χρυσοκάνθαρων ζωυφίων…